To drugie

Jak widać są bardziej ryzykowne.

Ciekawa rzecz wpisując w wyszukiwarkę Francesco Nicoliniego ... dostaje się wiele dziwnych linków no i takie, które wiodą do ... dość współczesnych osób. No, ale, że wciąż grają Genezeryka za autora libretta wskazany jest prawnik Nicolò Beregan.

Czyli potencjalna odpowiedź nr.2 ma i prawne umocowania.

Szybki komentarz... Bardzo ogólnie. Tematyka intrygująca. Olbrzymi plus dla Piotera jak zawsze! Libretto jest dedykowane dla Madama Benedetta. Księżna. Małżonka Johanna Friedricha, Księcia Brunswick-Lüneburg. Na horyzoncie kwestie dynastyczne. Libretto zostało wydane w styczniu 1669. Podobno cieszyło się dużym wzięciem. Pojawia się osoba Francesco Nicolini. Jako dedykującego owe libretto i jednocześnie jako wydawcy tegoż. Artysta owszem ale chyba bardziej w sztuce wywiadowczo - dyplomatycznej. Włoska Wikipedia podaje: (jeżeli jest to oczywiście ten Francesco).... Lata życia (1639 - 1692) urodzony we Florencji, w zamożnej, wpływowej rodzinie tegoż miasta. Studiował prawo w Pizie. Wybrał karierę duchowną. Piął się szybko w hierarchii Państwa Kościelnego, będąc gubernatorem apostolskim w Fabriano i Camerino. Czyli sprawdzali chłopaka czy da radę. Dał... Potem vice – legat w Awinionie. Biskup... Arcybiskup... Zostaje Nuncjuszem Apostolskim w Portugalii. Od 1690 przez dwa lata aż do swej śmierci Nuncjusz Apostolski we Francji... Spotyka się z Królem – Słońce...

Potem pojawia się druga osoba. Nicolò Beregan. Alias Berengani alias Bergani ( lata życia 1627–1713) Jako autor tekstu Genserico (albo jako słup, być może tekst napisał arcybiskup Nikolini) Michaś jest to osoba wielu talentów: poeta, filolog, literat, wenecki prawnik, co ciekawe kiedyś zaciukał jakiegoś niemieckiego kupca i została nałożona nań kara 4 letniego azylu. Niemieccy kupcy często bywali w Wenecji na występach gościnnych i takich kupieckich erazmusach epoki, ucząc się od najlepszych. Beregan jest najbardziej znany jako autor różnorakich historycznych libretto. Upraszczając, to był taki Mogielnicki/Osiecka/Młynarski w jednym. Autor popularnych libretto historycznych, pewnie też nie pisanych od tak z miłości do muzyki ale w określonym celu. Oprócz Genserico autor: L'Annibale in Capua, Il Tito, L'Heraclio, L'Ottavio Cesare Augusto, Giustino, La Fedeltà consolata dalla Speranza, Amor sincero. Współpracował z księdzem Antonio Vivaldim.

Za bardzo spokojnie to chyba raczej nie można zapoznać się z tekstem. A dlaczego? Dlatego że język nie jest taki prosty bo to jest wersja staro-włoska, siedemnastowieczna, przybliżając to tak jakby czytać mix kaszubskiego ze slangiem staropolskim, a nie znalazłem wersji uwspółcześnionej. Oczywiście najbardziej popularne dzieła chociażby włoskiego Trecento w podręcznikach akademickich są - inaczej trzynastowieczny dialekt toscano jest niezrozumiały dla reszty Włochów. Tutaj z naszego XVII wiecznego dziełka nic nie uwspółcześniono. Pytanie dlaczego? Być może są jakieś translatory tłumaczące z 17 siedemnastowiecznej włoszczyzny na współczesny język literacki – no ale jak czegoś takiego nie znam. Być może można zaprząc AI do tego rodzaju tłumaczenia. W każdym razie Genserico zostało określone jako librettto heroiczne. To co może być interesujące to wątki historyczne dotyczące Wandalów których dziś nie znamy. A wszak z „A Discovery of Witches” Pioter przywołał cytat iż nie warto czytać ksiąg póżniejszych niż z XVII wieku.

Postacie występujące w Libretto Genserico: Genserico-Eudossa -Trasimondo – Honorico – Theodora -Massimo – Placidia – Odoacre – Zelfa -Leontio – Flavio – Delbo - Artemidor

Wątek gospodarczo - kupiecki który zasugerował w komentarzu Ojciec Dyrektor może być niezwykle interesujący czyli władza i kasa...

dziena =dziwna....to mój "toskański" dialekt...:)

Może coś być na rzeczy, bo Fryderyk przed ślubem, jako jedyny z całej rodziny, przechodzi na katolicyzm.

Paryż wart jest mszy, czy jakoś tak to szło.

Wiśbiowircku = Wiśniowiecki...to "po wandalsku" rzecz jasna...:)

Biskup Francesco Niccolini pojawił się w moim wyszukiwaniu ale, że zmarł w 1692 to przyznam, że zignorowałem osobę. Ale jak był dyplomatą - nuncjuszem w Portugali do 1690 i następnie we Francji, jako zamawiający i dedykujący ... jest odpowiednią osobą na odpowiednim miejscu.