I jak zawsze w kolorze indygo .

... Oaza to było centrum ...

;)

Potrafią gadać językami.

present simple

To jest przykład co jest a czym nie jest opowiadanie.

Żeby tylko.To Szafszawan w Maroku. Bogactwo aż bije po oczach

To zapewnia wtajemniczenie. Innego rodzaju niż te stosowane przez Irokezów czy Azteków, ale też dostępne dla całego klanu. Bo wtajemniczenia stosowane w Grecji były dostępne dla pojedynczego człowieka.

Jest taki Błękitny Lud Pustyni, zwany Tauregami, którzy w popkulturze są ukazywani zawsze jako strażnicy tajemnicy. Jakiej tajemnicy?

Tuaregowie mirli monopol na pośrednictwo handlowe z Timbuktu (i w ogóle krain Sudanu). Może w wierzeniach ludów Mali będzie jakiś trop - to state państwo i chyba najważniejsze w regionie Sudanu. Na pewno pnsługiwało nakważniejsze szlaki handlowe w całej Afryce, więc na bank miało Mali powiązanie z Egiptem, a jak z Egiptem to i z całą resztą. 

Czytam właśnie o Mansa Musa, choć to średniowiecze (XIII/XIV) wiek. Udał się on na pielgrzymkę do Mekki przez Kair i odmówił spotkania z sułtanem. Wiózł ze sobą podobno około 18 ton złota, i podobno był aż tak bardzo rozrzutny po drodze, że po powrocie z Mekki do Kairu zmuszony był zaciągnąć kredyty w Kairze na dalszą drogę do domu. Nie ma informacji o tym, jaką drogą szedł z Mekki do Kairu, jest tylko o tym, że oddzielił się ze swoim orszakiem od głównej pielgrzymki, a po drodze część jego ludzi zmarła z głodu, zimna oraz z powodu braku zapasów. Moim zdaniem to wcale nie Mekka była głównym celem jego podróży.

Wtajemniczenie to pierwszy krok. Dalej jest organizacja, struktura i strategie/doktryna organizacji.

Mam wrażenie że świątynia Ammona to nie jedyna taka organizacja. Ona operowała w pn. Afryce. Paralelnie była babilońsk/asyryjska, niebiescy Ariowie (Śri Kriszna), Delfy i Rzym czyli przedłużenie Delf. W czasach bliższych w oczy rzuca się Florencja z jej obsesjami gejowskimi.  

Babilon i Egipt wyszły z jednego miejsca. Grecja prawdopodobnie też z tego samego. Reszta co najmniej współpracowała ze świątynią Ammona.

Być może, jak opowiadane jest to w większości mitów, pokłócili się kiedyś o krowę i ich drogi się rozeszły.

Dodaj do tego błękitną bramę Isztar z Babilonu, malowanie ciał ofiar Azteków na niebiesko ..... Nazbiera się tego niebieskiego w dziejach świata.

Być może to jest to co pisze bł. Emmerich: jakaś forteca wraz z górą zapadła się. Bodajże tam władała Isztar. Isztar to pierwsze pokolenie globalnych gangsterów. Na jej miejscu pojawiło się jezioro. Kiedyś myślałem że to morze kaspijskie. Ale teraz mam innego kandydata. Ammon powrócił tam ze swoimi poddanymi. Fortecy nie trzeba było bo wokół pustynia. Po jeziorze zostały słone stawy,  

No właśnie zajrzyj do pierwszych rozdziałów Emmerich. Dużo wskazówek. Ona to widzi w innym kluczu. Ale to co pisze jest do wykorzystania. 

Dosłownie chyba tam nie ma nic o Oazie. 

Mam taki artykuł niemieckiego autora pod tytułem "Żródło Słońca i Aleksander Wielki"
Mogę podesłać bo mój niemiecki się do takich treści zupełnie nie nadaje. W kulawym tłumaczeniu wstępu (google):
>>>
Uważa się że najdziwniejszym wątkiem w splocie tradycji i legend otaczających Aleksandra Wielkiego była jego wizyta w wyroczni Amona-Re w Oazie Siwa, gdzie został w tajemniczy sposób rozpoznany przez boga słońca-barana. Aleksander twierdził po tym że Amon-Zeus jest jego ojcem i może być przedstawiany z dwoma baranimi rogami - sumbolem boga...
... Żródło Słońca znajdujące się w Oazie Amona miało zmienne temperatury i zyskało w starożytności prawie taką samą sławę jak sama wyrocznia, a sól z Oazy Amona, sól amonowa, pochodzi z sal amoniowego - znanego nam jako sal amoniak i amoniak
<<<

Artykuł jest w formacie PDF objętość 804kb.

Coraz ciekawiej się dzieje: Niegdyś sól amonowa była używana do wyrobu prochu strzelniczego.

Chyba właśnie do Oazy Siwa Baal pojechał nauczyć się posługiwania grzmiącym kijem.

Jak znalazłem (na szybko) na pewnym forum: proch amonowy: 85% saletry amonowej + 15% węgla drzewnego. Będzie się bardzo powoli spalać sypiąc obficie iskrami.

To dla tej wzmianki o soli amonowej pozwoliłem sobie na komentarz. Podejrzewałem że coś ciekawego się za tym kryje.

Amonity to znana klasa materialow wybuchowych

https://pl.wikipedia.org/wiki/Amonit_(materia%C5%82_wybuchowy)

Sam azotan amonu (czyli saletra amonowa) potrafi w odpowiednich warunkach eksplodowac. Bejrut jest tego najlepszym przykladem.

Czekam z niecierpliwością.

Na Oktawianie nie zrobiło to wrażenia, bo - tak uważam - miał zlecenie na Kleopatrę (już o tej jej ukrytej misji wspomniałem w Metodzie Zagłady). A Kleopatra dostała władzę od Siwy, a więc Siwa obstawiała coś przeciwnego, niż mocadawcy Oktawiana (w końcu Juliusza Cezara zabito, aby Siwa nie opanowała Rzymu). I ci mocodawcy poinstruowali Oktawiana jak ma postępować w Egipcie. No i chłop trzymał się ściśle instrukcji. Nie to co sir Alex the Great - który pewnie dlatego w końcu zginął, że dał się wciągnąć Siwie. Ciekawe, że jak wspomina prof. Anna Świderek, Ptolemuesz "z góry upatrzył sobie Egipt" i co ciekawe nikt tego jego "upatrzenia" nie kwestionował - raz tylko Antygon wjechał do Egiptu, ale zaraz potem "oddział 100 konnych na czele z Selekosem wyruszył z Egiptu do Babilonu" i go zdobył...tzn. mieszkańcy otworzyli mu wrota z wielką radością. Siwa i Babilon...:) jak para kochanków

I mając powyższe na uwadze myslę, ze bardzo prawdopodobna jest teza, że z tym buntem generałów Alexa było mniej więcej tak, jak z tą bitwą pod Salaminą (której nie było). Wszyscy bowiem działalu na rzecz i w interesie Siwy. Następcy Ptolemeusza i Antygona i Seleukosa byli konsekwetnie anty-rzymscy. 

no, ja w samodziejstwo tez nie wierze ;)

Siwa obstawiła Antoniusza, któremu obiecała Rzym. A Oktawian chyba profilaktycznie wogóle do Siwy nie pojechał i urząd faraona skasował.

Jednak pytanie o to kto finansował Oktawiana nadal pozostaje otwarte.

W oazie Siwa produkowano chlorek amonu, z łajna wielbłądziego oraz z odpadów zwierząt ofiarnych w dołach z wapnem. Produkcja azotanu amonu nie miała wówczas sensu bo do tego potrzebna jest saletra potasowa (saletra indyjska), która znacznie bardziej nż amonowa nadaje się do produkcji materiałów wybuchowych.

Saletra amonowa jako składnik mat.wyb. to czasy raczej współczesne, chodziło o środek w miarę bezpieczny do użytku w kopalniach.

NIe wiem czy była produkowana, czy może wydobywana. Pliniusz w Historii Naturalnej opisuje sól wydobywaną w Cyrenejce w pobliżu świątyni Jowisza Amona (czyli w okolicy Oazy Siwa).

Złoża chlorku amonu (salmiak) występują też w Tadżykistanie, w Armenii, na Wezuwiuszu i Etnie, oraz w Meksyku. W 1809 roku Leopold con Buch, opisał jak na strumieniu lawy wypływającym z Wezuwiusza w trakcie stygnięcia pojawiała się w ciągu kilku godzin gruba biała skorupa soli amonowej.

Wyjaśnia to również, dlaczego Oktawian wogóle się nie przejął Siwą. Rzymianie mieli własne złoża soli amonowej i przynajmniej na wyższej kadrze takie kuglarskie sztuczki nie robiły żadnego wrażenia.

Salmiak to rzadki minerał, ale o tak szerokim zastosowaniu że próbowano go uzyskać z czegokolwiek. Ponoć w Siwa było i wydobycie ze złóż i produkcja. W każdym razie nie sądzę aby wówczas saletra amonowa kogoś interesowała jako składnik prochu.

Tak, do rożnych fajerwerków azotan amonu nadaje się.

Ogolnie to historia technologii leży bardziej niż historia filozofii czy mechaniki.

W dużym stopniu dlatego, że receptury można łatwo utajnić, albo celowo rozpowszechniać fałszywe.