Tak. To będzie banknot z tego Stowarzyszenia Katolickiego Młodzieży. Tylko dziwi, że nic nie udało mi się na temat tego ciekawego papierka znaleść na stronach meksykańskich.

tylko na tej stronie:
https://www.fuerzaaguascalientes.com/post/2019/02/06/para-que-lo-sepa

Tam jest Matka Boża z Guadelupe, to wystarczy

Wiem. Mam je stamtąd. Nigdzie więcej w necie go nie ma.

To jest ciekawe.

Chyba rzadko się zdarza, żeby diecezja wydawała (emitowała?) banknoty.

Jeśli chodzi o XX wiek to rzeczywiście wyjątek.

A w takim razie, jeśli to nie wyjątek, to pokaż w innych notkach te pozostałe przykłady, bo ja myślałem, że zamilcza się ten banknot z tego powodu, że stoi za tym Kościół, i że to mogłoby nasunąć komuś taką myśl, że to Watykan i jakiś jego Federal Bank Of Vatican powinien emitować ludziom, zwłaszcza katolikom, pieniądze. Reszta, jak chce, to może emitować swoje ale nie ma powodu, żeby okradali katolików, niech okradają swoich.
No i jeszcze ten FED z 1913, stojący za tymi smerfami i drenaż złota z rynku. Ciekawe, jak długo w necie będzie widoczny ten banknot.

Czy to się z tym wiąże? Nie wiem. [Tłumaczenie automatu z drobnymi poprawkami, ale nie znam hiszpańskiego]

Jorge Adame Goddard – El pensamiento político y social de los católicos mexicanos. 1867—1914 
[Myśl polityczna i społeczna meksykańskich katolików. 1867—1914]

https://archive.org/stream/ElPensamientoPolticoYSocialDeLosCattlicosMexicanos18671914JorgeAdameGoddard/El%20pensamiento%20pol%C3%ADtico%20y%20social%20de%20los%20cat%C3%B3licos%20mexicanos%20%281867-1914%29%20-%20Jorge%20Adame%20Goddard_djvu.txt

Na początku maja 1903 roku, dwa miesiące po zamknięciu pierwszego kongresu [Primer Congreso Católico], prasa ogłosiła projekt utworzenia „banku katolickiego”. La Voz potwierdził, że inicjatywa ta jest wynikiem kongresu, który odbył się w 439) Puebla, ale w dokumentach tegoż nie ma żadnych wskazówek w tym zakresie. El País poparł projekt, twierdząc, że katolicy muszą mieć instytucje kredytowe, w których cieszą się „słusznymi preferencjami”, a ponadto służą one temu, by „praca społeczna naszej religii znalazła środki do realizacji swojej wysokiej, moralizującej i cele patriotyczne. ” 440) Statuty banku zostały zatwierdzone przez arcybiskupa Meksyku i opublikowane przez prasę katolicką w tym samym miesiącu maja. 441) Artykuł 27 banku stanowił, że oprócz bieżących operacji bankowych, nowy bank może otrzymać władzę i reprezentowanie osób fizycznych, firm ...; zarządzanie gospodarstwami rolnymi, nieruchomościami i wszelkiego rodzaju przedsiębiorstwami, występowanie jako agent w imieniu osób fizycznych, stowarzyszeń i firm wszelkiego rodzaju prowizje, sprzedaż i kupno domów, nieruchomości oraz wszelkiego rodzaju papierów wartościowych; działać jako wykonawca testamentów i dokonywać niezbędnych uzgodnień w republice i za granicą w celu sprzedaży i obrotu obligacjami i udziałami ...

Nowa instytucja miała, zdaniem dziennikarzy, podobny charakter do firm trustów z Ameryki Północnej.

30 stycznia 1904 r. otwarto obiekty Compañía Bancaria Católica de México, S. A. przy Calle de Capuchinas 12 w Meksyku, D. F. W ceremonii otwarcia uczestniczył arcybiskup prymas, który poświęcił te obiekty. W skład Rady Dyrektorów wchodził Tirso Sáenz, prezes; Eduardo Dondé, wiceprezes, członkami byli Pedro Peón, Lorenzo B. Spyer, Eduardo Noriega, Francisco A. Collado, Fernando Segura i Rafael Dondé. Trinidad Sánchez Santos był sekretarzem, Javier Cervantes jako kasjer, a Juan de Dios Legorreta jako księgowy. W czerwcu 1904 r. firma [la Compañía] ogłosiła, że ​​ma wystawiony kapitał w wysokości dwóch milionów pesos, ale w grudniu 1905 r. La Voz ogłosił, bez dalszych wyjaśnień, że bank upadł i wyjaśnił, że został rozbity z inicjatywy osób fizycznych Z tego powodu krytyka skierowana przez liberalną prasę, zwłaszcza La Patria, pod adresem biskupów meksykańskich była niesprawiedliwa. 442)

439) La Voz de México, 9 de junio de 1903. 

449) El Vais, 7 de mayo de 1903. 

441) Ibidem, 11 y 14 de mayo de 1903. 

442) La Voz de México, 16 de diciembre de 1905.