W 1998 roku Centralny Bank Syrii postanowił przypomnieć krótki okres czasu (263-273), gdy we wschodniej cześci Imperium Rzymskiego istniało cesarstwo Palmyry.

Cesarstwo te założone zostało przez Odenata (Septimus Odenathus), króla Palmyry, który współpracując z Rzymianami (cesarzami Walerianem i Galienem) starał się uczynić z Palmyry rzymskie centrum handlowe, polityczne i wojskowe skierowane na wschód. Udało mu się w 263 roku przyjąć rzymski tytuł Imperator oraz uzyskać pozwolenie na noszenie cesarskiej korony laurowej. Zbiegło się to z przejęciem przez niego kontroli nad Lewantem, Mezopotamią i Anatolią.

Jednak nie wszystkim się to podobało. Cztery lata później, w 267 roku, Odenat został zamordowany przez swego krewniaka Meoniusza. Wraz z nim zginął jego pierworodny syn Herodos. O tym kto zlecił zabójstwo cesarza Palmyry historycy mają zdania podzielone. Jedni obstawiają Rzym, który bał się, że to cesarstwo może się pewnego dnia zwrócić przeciwko nim, a inni twierdzą, że za zabójstwem stała żona cesarza - Zenobia, która na tronie chciała osadzić swego syna - Waballata, a w rzeczywistości sama rządzić jako regentka.Trudno stwierdzić kto ma rację, bo sprawdziły się oba scenariusze. Korzystając z okazji, że poparły ją rzymskie armie stacjonujące w Syrii i Palestynie, Zenobia przejęła władzę w Palmyrze jako regentka. Już w 270 roku jej armie zajęły rzymskie prowincje Arabię i Egipt.Zajęcie jednak spichlerza Rzymu nie mogło zostać darowane. Zdając sobie z tego sprawę Zenobia wysłała wojska do Azji Mniejszej, jednocześnie petraktując z cesarzem Aurelianem warunki pokojowego wpółistnienia. Pertraktacje jednak nie pomogły i armie Aureliana wyruszyły do Syrii. Pod Immae wojska Zenobii zostały rozbite, co pozwoliło Rzymianom zająć Antiochę, Apameę, Larysę, Arteuzę i Emesę. W tym ostatnim mieście w ręce  Rzymian wpadł również skarbiec Zenobii przeznaczony na finsnowanie tej wojny.

W 272 roku rozpoczęło się oblężenie miasta, przez wyczerpanych kampanią wojenną Rzymian. Obu stronom zabrakło sił i środków do dalszego prowadzenia wojny. Jednak Zenobia nie zamierzała się poddać, ani poddać miasta, licząć na preską odsiecz. W końcu sama próbowała przedostać się do Persji, jednak została schwytana nad granicą i przetransportowana do Rzymu.

Obleczona w złote łańcuchy była głównym trofeum w trakcie triumfu Aureliana. Po przedstawieniu dla ludu Zenobia została osadzona w ofiarowanej przez cesarza willi w Rzymie. Podobno swoje życie zawdzięczała wyłacznie zimnym kalkulacjom Aureliana, który stwierdził, że za rzymską matroną otoczoną przepychem w stolicy nikt na wschodzie nie będzie tęsknić, natomiast gdyby została męczenniczką - sprawy mogły by przyjąć niespodzewany obrót.

---

tagi: rzym  syria  banknot 

	Pioter
	9 sierpnia 2019 15:47

8     1652    9 zaloguj sie by polubić