A tej frankijskiej (merowińskiej) i saskiej propagandy to my nie skruszymy. Tu musi być jakiś sygnał od Olimpiczyków i Wężowników, że teraz miżna już pisać jak to było naprawdę. I myślę, że parę dekad ta chwila nastąpi....:). Bo i Niemcy i Francja będą słabe i terenem eksploatacyjnym obu gangów, a nie inwestycyjnym. 

Ona na naszych oczach się sama kruszy i spod sypiącego się tynku wychodzą różne kwiatki i ananasy.

A co do Niemiec, to coraz więcej filmików na YT pokazuje zapóźnienie cywilizacyjne Niemiec w stosunku do Polski (brak możliwości płacenia kartą czy blikiem w każdym miejscu, nagmine używanie faksów zamiast e-maili czy czatów, itp).

Czy ja wiem? I tak trzeba ją z bankomatu wyjąć.

Bankomaty można olać. Zależy w jakiej formie dostaje się wypłatę. :-)

Aha...czyli nic się nie zmienia. Jak sojusznicu nawzajem się atakuja, to znaczy zawsze, ze to wrestling. A realnie ma dostac po glowie ktoś niepokorny. 

Dzięki. Nie znałem tego. Jak widać to tylko XX wieczne mity cofnęły nas w rozumieniu dziejów.

Dziękuję za link. Google doskonale radzi sobie z tłumaczeniem. Ale niech Piotr szaleje. Ktoś tu kiedyś pytał, kiedy zaczęto używać nazwy krzyżaków, inaczej teutonow, a w tym dziele jest o nich mowa (o teutonach)

> Chyba tylko w Polsce  stosowana jest nazwa Krzyżacy.

Mamy niemieckie okreslenie: https://de.wiktionary.org/wiki/Kreuzritter

Wobec jednej z armii porządkującej Galię wespół z Cymbrami: https://pioter.szkolanawigatorow.pl/pierwsze-spotkanie-z-germanami

Dzięki za przypomnienie 

Teraz dopiero powiązałem próbę pacyfikacji Akwilei przez Markomanów z asyryjskim i egejskim handlem jedwabiem. Akwileja monopolizoqała nie tylko handel bursztynem, ale i jedwabiem. To mniej więcej tak, jakby dziś jakieś miasto zmonopolizowało handel nie tylko ropą i gazem ziemnym, ale i węglem oraz wszelkimi metalami oraz produktami rolnymi. Takie miasto po prostu dyktowałoby ceny tych surowców, a więc tak naprawdę ono by rządziło, a nie tzw. centrum administracyjne - czyli formalna  stolica. 

Czym jeszcze handlowano w Akwilei? To jest klucz do rozwiązania wielu zagadek.

Ja znalazłem taki opis na academia. Autorce możemy chyba wybaczyć tych Celtów. 

Dwa tysiące lat temu Akwileja na wybrzeżu Adriatyku w północno-wschodnich Włoszech była jednym z największych miast na świecie. Przed rzymską inwazją mieszkali tu Celtowie , którzy nazywali ją Akylis. W tym czasie było to ważne centrum handlu bursztynem. (kyabaat.blogspot.com)

Żydowscy rzemieślnicy ustanowili kwitnący handel wyrobami ze szkła. Metal z Noricum był kuty i eksportowany. Kontynuowano starożytny wenecki handel bursztynem z Bałtyku. Eksportowano wino, zwłaszcza słynne Pucinum. Oliwa z oliwek była importowana z Afryki Prokonsularnej. Na morzu rozwinął się port Aquae Gradatae (współczesne Grado, Friuli-Wenecja Julijska). Na lądzie Akwileja była punktem startowym kilku ważnych szlaków handlowych. dróg prowadzących poza Włochy do północno-wschodniej części imperium - droga (Via Julia Augusta) przez Iulium Carnicum (Zuglio) do Veldidena (mod. Wilten, niedaleko Innsbrucka), od której odchodziła droga do Noricum, prowadząca przez Virunum (Klagenfurt) do Laurieum (Lorch) nad Dunajem, droga prowadząca przez Emonę do Panonii i do Sirmium (Sremska Mitrovica), droga do Tarsatica (niedaleko Fiume, obecnie Rijeka) i Siscia (Sisak) oraz droga do Tergeste (Triest) i wybrzeża Istrii.

Poza tym była tam pewna odrębność religijna. Zgodnie z lokalną tradycją, św. Marek podróżował z Rzymu do Akwilei po napisaniu swojej ewangelii w Rzymie, założył kościół akwilejski, konsekrował biskupa o imieniu Hermagoras (który z kolei konsekrował swojego ucznia Fortunatusa), a następnie udał się do Aleksandrii, gdzie został zamęczony. Hermagoras i Fortunatus stali się patronami Akwilei. Tradycja rozwidliła się, gdy Lombardowie najechali północne Włochy, a patriarchat Akwilei uciekł na pobliską wyspę Grado, zabierając relikwie Hermagorasa i Fortunatusa.

Ojciec Dyrektor napisał " Czym jeszcze handlowano w Akwilei? "
Wydawałoby się że nic prostszego niż wpisać antica Aquileia e commercio i wszystko się znajdzie od ręki czym tam handlowano... A tu na stronach włoskiego, historycznego mainstreamu: ściana tekstu -  zamulające wszystko i nic - z przełożeniem na to drugie. Dziwna cisza. Na szczeście są niszowi regionalni pasjonaci z Friuli, którzy  są dumni ze swej przeszłości, bo dzisiejsze malutkie miasteczko Aquileia znajduje się w Friuli - pełna nazwa regionu Friuli - Venezia - Giulia i tam co nieco więcej można znaleźć. Właściwie mieszkańcy regionów Friuli czy Veneto to tacy fizjonomicznie nie Włosi a wręcz nasi ludzie Friulacy - Veneto - Polacy... A więc trochę tych antycznych produktów handlu jest - i z danym produktem związana jest cała otoczka przemyslowo - rzemieślniczo - wytwórcza. Udało się znaleźć następujące produkty handlu antycznej Aquilei:
- żelazo - ferrum Noricum - z tym powiązana produkcja militarna - miecze - strzały etc...
- zboże
- len - ubrania etc
- konie, zarówno dla potrzeb wojskowych - jak też rolniczych, transportowych, wykorzystywano do prac udrażniania rzek i kanałów - widać ślad etruskich inżynierów
- mennica i to zdaje się wcześniejsza niż ta Dioklecjana- czyli handel pieniądzem
- niewolnicy
- wino 
- bydło (bestiame) powiązany z tym przemysł wytwórstwa skórzanego, zwróciłem uwagę na produkcję siodeł dla potrzeb jazdy wojskowej. Mięso wieprzowina (solone czyli naturalna konserwacja) też na potrzeby min. wojska, marynarki
- ryby solone
- sól morska adriatycka
- złoto
- ołów
- gallamina - to znalazłem wśród minerałów - nie znalazłem polskiego odpowiednika - ale piszą że był to środek paraliżujący czyli trucizna?
- owce
-sery
- wełna
- ceramika
- szkło - również barwione a więc:
- barwniki
- produkty spożycze - np. defrutum czyli skondensowane soki owocowe... marmolady...
- produkty medyczne np medycyna ziołowa, krople ziołowe
- produkty pszczele: miód, wosk, wino z miodem
- kamień - marmur na potrzeby budowlanki miejskiej etc 
- drewno, żywica drzewna - handlowano drewnem jodłowym, bukowym, dębowym, klonowym, sosnowym - do produkcji okrętów ale też w produkcji dla wojska - drzewce włóczni, toporów etc...  To tak pokrótce o antycznym handlu Aquilei...