Argentyński numer
Georg Eduard Maschwitz urodził się w 1838 roku w Hamburgu. W chwili gdy osiągnął wiek dwudziestu lat stwiedził jednak, że poszuka szczęścia w Nowym Świecie. Wyruszył więc do Urugwaju, gdzie w 1860 roku poślubił Clarę Rufinę Horne Torres. Młoda para postanowiła odwiedzić rodziców męża i jeszcze w tym samym roku przybyła do Hamburga, gdzie urodził się ich pierwszy syn.
Młode małżeństwo postawoniło jednak wrócić do Ameryki Południowej i osiedlić się w Buenos Aires. Georg Maschwitz podejmuje zaraz po powrocie w 1862 roku pracę w banku Carrabasa. Pracuje tam aż trzy lata. W 1865 roku bank ten zostaje przejęty bowiem przez Bank of London. Nowa firma nazywa się teraz Banco de Londres y Rio de la Plata, a jej dyrektorem zostaje właśnie nasz bohater. Był to dopiero początek przejmowania argentyńskiej bankowości przez City of London, który zakończył się w 1885 roku. Wtedy już znaczna większość argentyńskich banków przeszła w angielskie ręce. Zresztą skutkiem przepisów wydawanych przez argentyńskie władze cała podaż papierowego pieniądza w tym kraju już od połowy XIX wieku była w rękach banków prywatnych, więc działalność bankowa to nie było tylko udzielanie kredytów i inwestowanie w gospodarkę. Głównym jej zadaniem było właśnie zapewnienie obiegu pieniądza.
Dość szybko okazało się jednak, że działalność w tym zakresie różnych prywatnych banków niekoniecznie pokrywa się z tym, czego oficjalnie życzyłyby sobie argentyńskie władze. Zaczęto więc ograniczać te przywileje poprzez wydanie odpowiednich koncesji terytorialnych. Nowe przepisy wydane w 1888 roku utworzyły Banco Nacionales Garrantidos, czyli banki z gwarancjami państwowymi, a od samego początku wśród tych banków wymieniane są: Banco Britanico de la America del Sud; Banco Carabassa; Banco Ingles de Rio de Janeiro; Banco Londred y Rio de la Plata. To te, o których wiemy na pewno, że posiadały angielski kapitał. Pozostały również inne, po których także możemy się spodziewać kapitału angielskiego - jednak tu pewności w chwili obecnej nie posiadamy. Te pozostałe banki to: Banco Alemen Transatlantico; Banco Buenos Aires; Banco Costructor de la Plata; Banco Frances del Rio de la Plata; Banco de Italia y Rio de la Plata; Banco Nacional; Banco de la Provincia des Buenos Aires; Banco Provincial de Catamcara; Banco Provincial de Corrientes; Banco Provicial de Entre Rios; Banco Provicial de La Roja; Banco de la Provincia de Mendoza; Banco Provincial de Salta; Banco Provincial de San Juan; Banco Provincial de Santiago del Estere; Banco Provincial de Tucuman; Banco de San Luis oraz Neue Banco Italico. Jak wynikało by z nazwy poza bankami założonymi dla poszczególnych prowincji, w Argentynie znalazły się również banki z kapitałem włoskim, francuskim i niemieckim.
Nie wiem czy wogóle wypada wspominać o kapitale włoskim w wyżej wymienionych bankach, skoro pod względem bankowym kraj ten w ówczesnym czasie niewiele różnił się od Ameryki Południowej. Niedawno zresztą opisywałem to trochę bliżej: http://pioter.szkolanawigatorow.pl/czowiek-renesansu
Co do francuskiego kapitału to niestety nie mam żadnych informacji, więc ten wątek pominę tutaj. Przejdę natomiast do opisywania jak wyglądało pozyskanie kapitału niemieckiego dla Argentyny. W 1886 roku Georg Maschwitz - ówczesny dyrektor argentyńskiego oddziału Bank of London - przyjechał do Niemiec w celu rozpoczęcia negocjacji z Deutsche Bank. Nie było to łatwe, bowiem aby wyjść na rynek zagraniczny Deutsche Bank musiał uzyskać zgodę Deutschen Ubersee-Bank, odpowiedzialnego za prowadzenie cesarskiej polityki bankowej na rynkach zagranicznych. Zgoda została jednak wydana w październiku 1886, a już w styczniu 1887 Deutsche Bank otwarł swoją filię w Buenos Aires. Oficjalnie był to nowy bank o nazwie Banco Aleman Transataltico. Bank ten od razu z chwilą założenia otrzymał także rządowy przywilej emisji pieniądza. Pieniądza, na którym widnieje podpis jego dyrektora - Georga Maschwitza, który powodowany patriotyzmem postanowił zmienić drużynę.
Przynajmniej tak sugerują dzisiejsze władze Deutsche Bank.
tagi: niemcy bank city of london argentyna banknot
![]() |
Pioter |
30 marca 2021 07:47 |
Komentarze:
![]() |
gabriel-maciejewski @Pioter |
30 marca 2021 09:59 |
Czyli już w roku 1885 było wiadomo, że Hitler przegra II wojnę światową. Nieźle.
![]() |
saturn-9 @Pioter |
30 marca 2021 10:11 |
Gospodarz na propagandowym froncie? Deutsche Bank = Zweites Deutsches Reich?
'Niemcy, niemiecki' jako worek treningowy. Wrażej nacji zza Odry i Nysy, granicy pokoju, krótko i bojowo rzucamy: Deutschland verrecke!
Wracając do banku Banco Aleman Trans... to czy w owe czasy kumulacja posad nie wchodziła w grę? Osób z kepałą nie brakowało a ojcowie założyciele DB, ten wielokulturowy team [przez wzgląd na wielkopostny okres oszczędze Czytelnikom tłuste namiary na nazwiska], obstawiał właściwe numery.
Ciekawa, jak dla mnie, oficjalna data założenia banku: 5.8.1887 [piątek]. Takiemu namiarowi należy oddać hołd, bowiem wiedzieli co czynią macherzy owych czasów.
Mamy piątek, szósty dzień tygodnia [te ludziska dbały o właściwe odniesienia]; 05.08.=13 [boskie odniesienie do połowiny z niewypowiedzianego '26' czy w plusie czy w minusie, po owocach poznasz]; 1887=24=6 po tzw 'redukcjach teozoficznych' rozumie się. No i...?
Gdy homeopatycznie wstrząśniemy 6x13 to wyskoczy potencja [26+26+26=]78 a to tyle co 'the sky is the limit' jak powiadają na Wschodnim Wybrzeżu. Ein kluger Kopf steckt dahinter... Tęgie, kabałą obciążone głowy jako ojcowie chrzestni? Pewien znawca tematu powiadał ... und alles ist Kabbala. [przebijają 'UR'-korzenie...]
![]() |
Pioter @gabriel-maciejewski 30 marca 2021 09:59 |
30 marca 2021 10:29 |
Nie musiał to być Hitler, mogli przecież odpowiednio podpuszczać wnuka żyjącego Kaisera (co zresztą udawało się i w Chinach i w Afryce Południowo Wschodniej). Schorowany następca tronu się wogóle nie liczył w polityce międzynarodowej. Inaczej mówiąc wojna była przygotowywana od monentu zjednoczenia Niemiec - tak samo jak USA zrobiło w stosunku do Japonii.
![]() |
Pioter @saturn-9 30 marca 2021 10:11 |
30 marca 2021 10:32 |
To oficjalne dane Deutsche Banku. Z publikacji wydanej z okazji 100 lecia oddziału banku w Argentynie. Sami tę propagandę rozsiewają co najmniej od 1987 roku.
![]() |
Pioter @Pioter 30 marca 2021 10:29 |
30 marca 2021 10:35 |
miało być Afryce Południowo-Zachodniej (dzisiejszej Namibii). Afryka Południowo-Wschodnia to portugalski Mozambik
![]() |
Paris @Pioter |
30 marca 2021 10:53 |
Oh la vache,...
... Panie Pioter'ze dzieki PRZEWIELKIE za ten genialny wpis !!!
Boze, ilez to puzzli mi sie poukladalo... cos kapitalnego... a najlepszy NUMER to rzeczywiscie te "125 lat istnienia" tego BANKRUTA "DB" przejetego przez BANKRUTA CITY londynskiego, w ZBANKRUTOWANEJ Argentynie mowi WSZYSTKO !!!
"Lancuszek sw. Antoniego"... pardon, ale normalnie KON SZCZY ZE SMIECHU... nie tylko czlowiek !!! !!! !!!
![]() |
saturn-9 @Pioter 30 marca 2021 10:32 |
30 marca 2021 11:36 |
...problem tkwi w nazwie Deutsche Bank.
W realu to spółka akcyjna (AG) i wykazuje za 2020 większość akcji w spokojnych dłoniach, które nie drżą, spoza obszaru RFN. Umiejętność gry na patriotycznych nutkach we właściwych dłoniach.
![]() |
umami @Pioter |
30 marca 2021 13:59 |
A jaki ma z tym związek kryzys spowodowany przez Barings Bank?
![]() |
OjciecDyrektor @Pioter |
30 marca 2021 14:40 |
No właśnie. 10 lat po przejęciu argentyńskich banków wybucha w 1895 kryzys, którego epucentrum znajduje się właśnie w Argentynie. I ten kryzys powoduje "pierwsze" bankructwo Pierwszego Bankiera Anglii czyli Barings Bank ("drugie" bankructwo to słynny singapurski wałek z 1991).
O co tu chodziło? Pułapka na wieloryba?
![]() |
Pioter @umami 30 marca 2021 13:59 |
30 marca 2021 15:28 |
Czytając życiorys Georga Maschwitza opracowany przez speców Deutsche Bank jest tam tylko jedna informacja. Przeprowadził Bank of London bez strat przez kryzys. Wygląda to więc na celowe działanie City w celu domnknięcia systemu i pozbycia się konkurencji. W 1888 wychodzą nowe przepisy bankowe regulujące sprawy podaży pieniądza (druku) - skasowano wszystkich, którzy działali bez koncesji rządowej.
![]() |
Pioter @Pioter 30 marca 2021 15:28 |
30 marca 2021 15:39 |
W 1895 przygotowane są pierwsze banknoty rządowe o grubych nominałach. Drukowane w Compana Sud-Americanos de Billetes de Banco w Buenos Aires. Mają datę 1.01.1895 i sygnowane są przez Ministerstwo Finansów. Znany jest komplet nominałów od 1 peso do 1000. Do obiegu jednak nie wchodzą. Dopiero w 1897 do obiegu dostaje się najniższy nominał.
Trzy lata później (w 1900) w Argentynie pojawiają się banknoty nowego wzoru z datą 20.09.1897 również sygnowane przez ministerstwo finansów.
Wnioskuję z tego, że kryzys został sprowokowany celowo w ramach negocjacji z argentyńskim rządem w sprawie ograniczeń na rynku drukowania pieniądza papierowego.
![]() |
OjciecDyrektor @Pioter |
30 marca 2021 15:44 |
Uuuu. Dziękuję za te szczegóły. Tak myślałem, że wszelkie kryzysy to konsekwencja/droga do pizbycia się jakiejś konkurencji....jak widać nawet ci najpotężniejsi moga stać się łupem (zresztą sa najatrakcyjniejszym łupem, tyle że ryzyko jest również "najatrakcyjniejsze" czyli największe)
![]() |
umami @OjciecDyrektor 30 marca 2021 15:44 |
30 marca 2021 16:50 |
Tzw. ryzyko jest dla gawiedzi, ten przekręt przekrętów to zwykła zmowa.
Tu jest taki artykuł na ten temat, niestety w nowym stylu i duchu pisany (Karl_Polanyi), ale wątpliwości nie zostawia:
https://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:X-8WUTqx9w8J:https://history.columbia.edu/wp-content/uploads/sites/20/2016/06/Banerjee_Thesis.pdf
![]() |
Paris @umami 30 marca 2021 16:50 |
30 marca 2021 18:51 |
Oczywiscie, ze...
... to zmowa,... do tego dobrze "wyrezyserowana" i z duzym wyprzedzeniem czasowym,... bo przeciez "wielcy" sa za duzi zeby zbankrutowac... no i jeszcze graja na wielu fortepianach, ho ho, tak tak !!!