Czytając Pauzaniasza co trochę potykamy się o opisy spraw, które zdaniem historyków z patentami najróżniejszych uczelni nigdy nie powinny zaistnieć. I nie chodzi tym razem o ofiary z dziewic składane smokowi, zwanemu po grecku demos. Chodzi o posiłki wojskowe z bardzo dalekich krajów.

Właśnie za jego panowania w Elidzie, w tym właśnie czasie zebrała się flota Dorów z synami Arystomacha na czele celem powrotu na Peloponez. Królowie otrzymali przepowiednię: mają wybrać na wodza tej wyprawy człowieka o trojgu oczu.
Gdy więc głowili się bardzo, czego żąda wyrocznia, spotkali przypadkiem człowieka prowadzącego muła. A ten muł był ślepy na jedno oko.
Wtedy Kresfontes zrozumiał, że to do tego człowieka odnosi się wyrocznia. Zaprosili go więc Dorowie do siebie. On zaś doradził im przeprawić się na Peloponez morzem, natomiast przestrzegał przed podjęciem wyprawy pieszej przez Istmos. Nie tylko dał dobrą radę, ale ją częściowo urzeczywistnił. Objąwszy dowództwo nad flotą przeprawił wojsko z Naupaktu do Molykrionu. W zamian za to obiecali mu Dorowie, na jego prośbę, dać Elidę. Był to Oksylos, syn Hajmona, wnuk Toasa. Właśnie owego Toasa, który pomógł synom Atreusa zdobyć Troję. Od Toasa do Etolosa, syna Endymiona, to czas sześciu pokoleń.
Heraklidzi byli jeszcze na innej drodze spokrewnieni z królami etolskimi. Z tego mianowicie tytułu. Oto matka Toasa, syna Andrajmona, i matka Hyllosa, syna Heraklesa, były rodzonymi siostrami. Wypadło jednak Oksylosowi pójść na wygnanie z Etolii. Oto podobno rzucając dyskiem chybił i niechcący popełnił zabójstwo. A tym, który poniósł śmierć od uderzenia dyskiem, był Oksylosa brat rodzony, Termios, wedle innych znowu — Alkidokos, syn Skopiosa.

Mamy więc tu wyraźne wskazanie wyroczni, że wyprawę Dorów na Peloponez ma poprowadzić wódz pochodzący z Indii. Pytanie tylko, czy akurat  Oksylos wywodził swój ród z Indii, bowiem współcześnie badacze przypisują go jednoznacznie do Etolii.

Ale to dane współczesne, wzięte nie wiadomo skąd, bo Pauzaniasz pisze, że:

Istnieje jeszcze jedna legenda na temat Oksylosa. Mianowicie, powziąwszy podejrzenie w stosunku do synów Arystomacha, że na widok urodzajności i starannej uprawy Elidy na całym jej obszarze gotowi mu jeszcze cofnąć obietnicę darowizny tej ziemi, z tego właśnie powodu poprowadził Dorów nie przez Elidę, lecz przez Arkadię. Jeśli Oksylos usiłował zająć Elidę bez użycia broni, to nie pozwolił na to Dios. Podsunął mianowicie propozycję, aby nie uzależniać rozstrzygnięcia walki od spotkania dwu pełnych armii, lecz wybrać z każdej po jednym żołnierzu do pojedynku. Ten projekt spotkał się z uznaniem obydwu armii.
Zostali więc wybrani: ze strony elejskiej łucznik Degmenos, z etolskiej znakomity procarz, Pyrajchmes. Po zwycięstwie Pyrajchmesa władzę królewską otrzymał Oksylos. Dawnym Epejom pozwolił w dalszym ciągu pozostać u siebie, a przez nowy podział ziemi wprowadził Etolów na ich współmieszkańców. Diosowi przydzielił zaszczytne dary. Innym herosom składał cześć po dawnemu oraz ustanowił uroczyste obrzędy ku pamięci zmarłego Augiasza, trwające do dnia dzisiejszego.
Opowiadają także, że skłonił do zamieszkania w mieście całą ludność ze wsi niezbyt oddalonych od murów miejskich i dzięki temu pomnożeniu osadników wzmocnił i w ogóle wzbogacił Elidę. Z Delf otrzymał wyrocznię, aby sobie dobrał jako współzałożyciela kogoś z rodu Pelopsa. Oksylos chętnie podjął poszukiwania. Wreszcie znalazł Agoriosa, syna Damazjasa, wnuka Pentilosa, prawnuka Oresta. Więc zaraz ściągnął go z Heliki achajskiej, a wraz z nim niedużą garść Achajów.
Żona Oksylosa miała się nazywać Pieria. Poza tym wieść ustna więcej niczego o niej nie przekazuje. Oksylos miał podobno synów: Etolosa i Lajasa. Etolos zmarł przedwcześnie. Rodzice pogrzebali go, wzniósłszy grobowiec w samej bramie, która prowadzi w kierunku Olimpu, do świątyni Zeusa. Pogrzebali go w ten dziwaczny sposób zgodnie z życzeniem wyroczni, która żądała, aby zmarły nie był ani z zewnątrz, ani wewnątrz miasta. Jeszcze do moich czasów corocznie składa gimnazjarcha ofiary żałobne ku czci Etola.

Wynika z tego, że i owszem - Oksylos był władcą Etolii, ale... Po pierwsza sama ta kraina otrzymała nazwę na cześć jego przedwcześnie zmarłego syna, a po drugie Oksylos zdobył tę krainę w trakcie wojny, prowadząc inwazję Dorów na Peloponez.

Gdy szuka się innych danych o Oksylosie w sieci trafić można (z trudem) na informację, że imię te nosiło jeszcze dwu mitycznych herosów. Między innymi w swojej Biliotece wymiania go Apollodorus, gdzie pisze, że był on synem Aresa, a ponieważ Nic więcej nie mówi się o tej postaci, ale można ją zidentyfikować z innym Oksylosem, którego opisuje Pauzaniasz (by Vicky). Określenie Syn Aresa oznacza po prostu zawodowego żołnierza. Innego znowu opisuje Antoninus Liberalis w Metamophoseis, gdzie określił go jako bóstwo lasów i gór. Miał on podobno aż osiem córek zwanych Hamadriadami, którym nadał imiona takie, jak nazwy drzew (choć podobno to właśnie od imion tych dzewcząt pochodzą greckie nazwy drzew). O tej postaci również nic więcej nie wiemy, więc chyba możemy postąpić jak w poprzednim wypadku.

Powstaje więc pytanie, czy Dorowie (to akurat nazwa armii, bo nawet ciotka Vicky nie ukrywa, że lud ten pierwotnie nazywał się Makednoi), których siedziby lokuje się w okolicy Dunaju, i którzy dokonali tej inwazji  gdzieś około 1200 pne, byli powiązani z hinduskimi Ariami? 

Z opisu pozostawionego przez Pauzaniasza oraz tych okruchów zawartych u innych autorów trudno jednoznacznie to określić. Tym bardziej, że Dorami stali się dopiero po dokonaniu inwazji na Helladę. Przedtem byłą to tylko pewna zbieranina stacjonująca nad Dunajem, w której większość stanowili Makednoi. Brakowało im jednak odpowiedniej przewagi liczebnej oraz dowódców. Czy rzeczywiście była potrzeba ściągania wodzów wyprawy aż z dalekich Indii? Jeśli sobie przypomnimy, że nad Bałtykiem była aryjska baza wojskowa, to dojdziemy do wniosku, że nie było potrzeby przerzucania wojsk aż z Indii.

W takim wypadku nasz dzisiejszy bohater Oksylos byłby po prostu dowódcą tej bazy wojskowej. Aryjczykiem stacjonującym nad Bałtykiem, któremu powierzono dokonanie podboju Peloponezu.

---

tagi: indie  bałtyk  hellada  dorowie  pauzaniasz 

	Pioter
	10 grudnia 2024 05:13

8     919    11 zaloguj sie by polubić