Poniższa uchwała, którą Państwu przedstawię, to część dialogu satyrycznego napisanego przez Lukiana z Samostaty. Lukian był naczelnikiem kancelarii namiestnika Egiptu za panowania cesarza Kommodusa, a wcześniej na zlecenie Marka Aureliusza zajmował się tropieniem wszelkiego rodzaju groźnych dla Imperium Romanum kultów.

UCHWAŁA
W imię boże! Na zgromadzeniu legalnym, odbytym siódmego tego miesiąca pod przewodnictwem Dzeusa, gdy na pierwszym miejscu siedział Posejdon, nadzór pełnił Apollon, a sekretarzem był Momos, syn Nocy, Sen podał wniosek następujący: Ponieważ wielu obcokrajowców, nie tylko Hellenów, ale i barbarzyńców, którzy żadną miarą nie zasługują na to, żeby uczestniczyli w naszym ustroju, wpisani do gminy później — nie wiadomo jakim sposobem — i uchodzący za bogów, napełnili niebo tak, że przy stole roi się tłum hałaśliwy, różnojęzyczna jakaś zbieranina i zabrakło ambrozji i nektaru, tak że kwaterka już kosztuje minę - takie mnóstwo teraz pije — a ci, o sobie tylko myśląc, odpychają na bok bogów dawnych i prawdziwych, i rozsiadają się na pierwszych miejscach wbrew wszystkim tradycjom ojczystym, i chcą odbierać największą cześć na ziemi — postanowiła Rada i Lud zwołać zgromadzenie na Olimpie czasu przesilenia zimowego i wybrać na sędziów najwyższego trybunału siedmiu bogów bez zarzutu — trzech z dawnej Rady z czasów Kronosa, a czterech spośród dwunastki — pomiędzy nimi i Dzeusa. Ci sędziowie będą zasiadali sami, złożywszy prawem przepisaną przysięgę na Styks, Hermes będzie zebranie ogłaszał i sprowadzał wszystkich, którzy się uważają za upoważnionych do zasiadania w zgromadzeniu, i ci przyjdą, prowadząc z sobą zaprzysiężonych świadków i dowody osobiste dotyczące pochodzenia. Dlatego powinni się zgłaszać po jednemu, a sędziowie rozpatrzą sprawę każdego i bądź to ogłoszą kogoś bogiem, bądź też odeślą go do jego mogiły i do grobowców rodzinnych. A gdyby ktoś z nieukwalifikowanych, kogo trybunał raz z listy bogów wykreślił, został schwytany na tym, że idzie na górę do nieba, takiego wrzucić do Tartaru.
I każdy powinien się zająć swoją robotą, a więc ani Atena nie powinna leczyć, ani Asklepios udzielać wyroczni, ani Apollon robić tylu rzeczy na raz, tylko sobie jakąś jedną rzecz wybrać i być albo wieszczkiem, albo kitarzystą, albo lekarzem. A filozofom zapowiedzieć, żeby nie wymyślali nazw pustych i nie pletli o tym, na czym się nie znają. A którym już przyznano świątynie albo ofiary, tych posągi usunąć, a powstawiać posągi Dzeusa albo Hery, albo Apollona, albo kogoś innego, a tamtym niech państwo każdemu usypie mogiłę i postawi na niej słup, zamiast ołtarza. A gdyby ktoś puścił to ogłoszenie mimo uszu i nie zechciał się stawić przed trybunałem, na takiego wyda się wyrok zaocznie. Taki jest nasz wniosek.

W zasadzie to tylko taka ciekawostka na dzisiejsze czasy. I wydaje się, że nie mająca zupełnie nic wspólnego z przełomem lat 2024/25. Bo w końcu Lukian pisał to około 180 roku, a sprawa przez niego opisana dotyczy czasów jeszcze dawniejszych. Dotyczy czasów, gdy starzy bogowie Olimpu musieli podzielić się swoją władzą z różnymi nowobogackimi.

Wtedy właśnie powołano bowiem działające do dnia dzisiejszego G-7. Owszem, jego skład się zmieniał z biegiem czasu, ale zadanie jest stałe - mają nie dopuścić nowobogackich do wspólnego stołu, bo inaczej ceny ambrozji poszybują w górę. No chyba, że czasowo podłechce się czyjąś próżność i posadzi obok siebie. Czasowo, bo jeśli dany konkurent się nie sprawdzi w swoim wyznaczonym zadaniu, to zastąpi się go bez żalu kimś innym, kto również złożył podanie przed boski trybunał i miał ze sobą wszystkie niezbędne załączniki.

---

tagi: satyra  mitologia  olimp  imperium romanum  lukian 

	Pioter
	11 listopada 2024 11:12

5     891    16 zaloguj sie by polubić