No mogło b6c tak, jak z wierzeniami Gotów i "wikingów". Wszystko to wzięli i przerobili od Scytów. Scytowie zaś z Sumeru, a Sumer z Indii. On taka sztafeta. Mimo wszystko nie wiemy, jaki rys antropologiczny mieli Ariowie, bo to co dziś mamy w północnych Indiach to taka mieszanka, że głowa boli. Nawet ci bardzo biali Hindusi mogli wcale nie pichodzić bezpośrednio od Ariów.

Ludy indoeuropejskie teoretycznie wszystkie mogły pochodzić od Aruów - nie tylko Wenedowie. 

Swoją drogą szkoda, że Stalmach nie przeanalizował Wandalów. Bo jednak Wandalowie a Wenedowie to odrębne jednostki organizacyjne. 

A sami Goci, skoro pochodzą z Ameryki Płn., to też dowód jak szybko nastąpić może asymilacja i przyjęcia cudzych wierzeń i nawet języka (indoeuropejskiego), bo w końcu nie chce mnie się wierzyć, że w Ameryce Płn. też byli indoeuropejczycy. Tolkien wprawdzie dzieli elfów na tych dobrych (z Ameryk) i złych (tych co nie poszli/ nie uznawali  bogów i zostali służyć Morgothowi, a potem Sauronowi), ale język elficki jest zupełnie inny niż język ludzi i jeszcze bardziej  język krasnoludów. 

Czyli Stalmach służył panslawizmowi? Bo to wzmacniało ten ruch.

"Imię Wend, Wind, mają uczeni za to samo, co Hind."

Transformacja slow Ind Hind Wind Wend itd wydaje mi sie bardzo prawdopodobna.  ( Na Ameryke mowia Hameryka, na weza mowia inni uz itd).

Mysle ze ta teoria (i te skojarzenia) na pewno "jakieś ślady współpracy czy też rywalizacji aryjsko-wendyjskiej zawiera". A slowo wiedza wciaz brzmi jak veda.

PS
Bardzo ciekawy wpis - gratuluje.

No i nie zapomnijmy o Wendach (Wenedach) na wyspach dunskich Lolland, Falster,Mon , a nawet niedaleko Kopenhagi w Roskilde. Slowianie Ci oprocz pozostalosci archeologicznych pozostawili swe nazwy w dunskim jezyku.

Kontroverse um Kramnitse - und die anderen - Universität Kopenhagen (ku.dk)

Czyli jednak Fenicjanie, jak próbował to przedstawić Zimięcki ;)

Z duńskiego pewnie słowo Vend przeszło do niemieckiego, gdzie w formie oznacza Wanderer oznacza podróżnika, wędrowca, obieżyświata ...

Słowianie wielokrotnie wyprawiali się z Rugii do Danii w celach rabunkowych, może stąd te ich pozostałości archeologiczne i językowe w Danii.

Jak się dobrze rozejrzec, to słowo Vend może kojarzyć się z wędzeniem albo wędą/wędką. Tak wywiedziono imię naszej legendarnej królowej Wandy, kojarzonej już to z Wendami, już z to z Wandalami, w łacińskim epitafium na spiżowym posągu, jaki rzekomo znajdował się przed wiekami na krakowskim kopcu ("...bene Vanda fit vocitata, ut nam hamus piscem trahit..." - "dobrze Wandą ją nazwano, bo jak haczyk ciągnie rybę..." itd.).

Natomiast na sto procent poważnie, etymologiczne wywody Ziemięckiego nie bardzo trzymają sie kupy. Co tu ma do rzeczy podobieństwo nazw w jezyku polskim? Po grecku, np. u Herodota, gdzie pojawiaja sie i Wenetowie (illyryjscy) i Fencjanie, jest zupełnie inaczej. Pierwsza nieścisłość: w archaicznej grece jak najbardziej istniała głoska "w" i odpowiadająca jej litera digamma, która później trafiła do alfabetu łacińskiego jako F. W dialekcie attyckim głoska i razem z nią litera odpadły jeszcze w okresie przedklasycznym, nie pozostawiając po sobie śladu w tym położeniu (tak np. "wanaks" stał się "anaksem"). Mogła nawet ta głoska znajdowac się w nagłosie pierwotnej (nieposwiadczonej) formy nazwy Ἐνετοί (Enetoi = Wenetowie). Ale na początku wyrazu Φοῖνιξ (Fenicjanin) mamy Phi, czyli literę czytaną w antycznej grece jako p z przydechem. Rzymianie, którzy w swoim systemie fonetycznym nie mieli przydechu, pisali albo z grecka Phoenicus, albo po swojemu Poenicus/Punicus. Zupełnie nie skojarzyli pierwszej głoski z rodzimym "F". W świetle teorii Ziemięckiego to dosyć dziwne, prawda? Otóż, moim skromnym zdaniem, Enetos i Pʰoîniks są to wyrazy uderzająco niepodobne. Właściwie łączy je tylko jedna głoska "n".

Trudno sie dziwić Duńczykom, że tę drugą, pokojową wersję preferują. I nie w interesie tych Słowian bynajmniej, lecz własnym. A jeśli sięgnąć do haplogrum męskiego chromosomu Y, gdzie ok. 1/3 mężczyzn ze Skandynawii nosi słowiańskie R1a, 1/3 z kolei grupę "staroskandynawską" J2, i tylko 1/3 R1b, to od razu widać kto tu jest najeźdźcą, a kto tubylcem. Oczywiście wielu tu bywających/zaglądających powtarza bezrefleksyjnie antysłowiańskie tezy, że te Panie haplogrupy nic nie znaczą, więc "trza" im powtarzać, że to, Panie, goovno prawda. A jeśkli uwzględnić niewątpliwy fakt utraty, podczas podboju przez rasę R1b, znacznego odsetka mężczyzn R1a, to sprawy zaczynają wyglądać jeszcze bardziej jednoznacznie.

Na pewno nie wszystkie ludy, zaliczane do "indoeuropejskich", pochodzą od Ariów. Ariowie to rasa R1a, obecnie reprezentowana głównie przez kastę braminów. Oni, nasi pobratymcy po męskiej "krwi", "znudziwszy się" bytowaniem w niegościnnych coraz częściej przestrzeniach Azji środkowej, ruszyli ku bajecznym Indiom i narzucili ich mieszkańcom swą władzę, język i religię. Większość Hindusów na pewno nie nosi tej haplogrupy, tak samo zresztą, jak pokaźna już większość innych "Indoeuropejczyków", którzy również uzyskali swój "indoeuropejski" status nie przez "urodzenie", lecz nabycie. A tak w ogóle to koncepcje "indoeuropejskości" i języka "protoindoeuropejskiego", ktore odegrały jakąś pozytywną rolę w początkach językoznawstwa, obecnie są raczej jego "kulą i nogi", chroniącą jedynie samopoczucie rasy R1b w kwestii właśnie jej roli w powstaniu "indoeuropejskości".

No ale skoro można stać się indoeuropejczykiem nie na zasadzie dziedzictwa krwi (zresztą Żydem także - przynajmniej w starożytności wystarczyło przyjąc żydowską wiarę a i w średniowieczu Chazarowie twz byli uważani przez sąsiadów za Żydów), to te wszystkie haplogrupy można wrzucić do kubła z napisem "odpady zmieszane"  

Ja po prostu nie umiem znaleźć starszego źródła niż Herodot i odwołanie się do niego wydaje mi się rozsądniejsze niż porównywanie nazw tych ludów w języku polskim. A jak jest w prawdziwych źródłach pierwotnych, czyli zapewne po aryjsku? ;)

Musiałby Pan przeczytać teksty Ziemięckiego, bo nic Pan nie wie o jego teorii. Ziemięcki akurat starał się udowonić coś przeciwnego niż Cahun, czyli że akurat Ariowie,a nie Fenicjanie, odpowiadają za cywilizowanie Europy. A z ludów Aryjskich na największą uwagę w tym zakresie zasługują akurat Wenedowie.

To był element polityki międzyrodowej i wykorzystania narzędzia przygotowanego przez Londyn. Bo akurat pansalwizm miał rozsypać Rzeszę od środka, ale Niemcy (Romanowowie) postanowili wykorzystać go we własnych celach.

Mogło tak być, ale od kiedy Skandynawia stała się zdatna do życia? Jeszcze 10 tysięcy lat temu większość Polski porastał mamuci step, było za zimno na cokolwiek. Na południowym brzegu ówczesnego Bałtyku pojawiali się tylko łowcy reniferów. Chyba, że to byli uciekinierzy z oblodzonej Skandynawii.

Panie Pioterze, ja przeczytałem to, co Pan zacytował, i do tego tylko się odniosłem. Bardzo konkretnie. Niech Pan mi nie każe zgłębiać całej bibliografii tematu, tylko tak samo konkretnie powie, jak w tej bibliotece Aszurbanipala i starszych źródłach nazywają Wenetów i Fenicjan. I w ogóle gdzie Pan ową bibliotekę i źródła znalazł, bo "wystarczy zajrzeć" to troche słaba wskazówka. Pan zajrzał? W Internecie albo w książce dostępnej w Polsce, czy osobiście przeszukując 30 tysięcy pokrytych pismem klinowym glinianych tabliczkek w British Museum? Jesli to drugie, to niestety nie jestem partnerem do dyskusji. Na podróż do Londynu jeszcze byłoby mnie stac, ale to pismo klinowe... ;)

Proponuję poczytac notki Piotera i dyskusję pod nimi, począwszy od "Pierwsza Wojna o Olimp". Dużego tego jest, bo to ponad 2 lata, ale i tak mniej, niż 30 tysięcy tabliczek z pismem klinowym...:). W tych notkach i dyskusjach są też linki do pewnych źródeł. My tu nikogo nie zniechęcamy ani nie dyskryminujemy, ale trzeba - stety lub niestety - przecxytać całą dyskusję o starożytności, toczącą się na tym blogu Piotera od ponad dwóch lat.