17 marca 2016 roku w Muzeum Zoologicznym przy Uniwersytecie w Zurychu otwarto wystawę poświęconą

Konradowi Gessnerowi - lekarzowi, botanikowi i zoologowi z Zurychu, ktory żył w latach 1516-1565, autorowi dzieła Historia Animalium, bardziej znanego pod niemieckim tytułem Tierbuch. Dzieło to zostało wydane drukiem dopiero w 1750 roku. Dziś można się zapoznać z jego treścią w necie

Jedną z atrakcji wystawy był jednorożec - mityczne zwierzę, którego istnienia nie kwestionowano jeszcze do 1751 roku - dopiero wówczas oficjalnie przyznano, że rzekome rogi jednorożców to zęby narwali.

Z rogów jednorożców wykonano tron królów Danii, koronę cesarską i berło Cesarzy Rzeszy czy pochwę i rękojeść miecza księcia Burgundii. Stanowiły one dary od władców dla władców. Rogi jednorożców zdobyte w Konstantynopolu wrzucono do studni w Pałacu Dożów w Wenecji, aby nie dopuścić do jej zatrucia - wierzono bowiem, że ma on moc usuwania wszystkich trucizn.

Oficjalnie podaje się, że w Europie na przełomie XV/XVI wieku było jedynie 50 rogów jednorożca (a Duńczycy co jakiś czas przywozili je z Grenlandii uzupełniając zapasy), a cena funta tego specyfiku osiągała wysokość 1536 dukatów (prawie 5 kg czystego złota). Sprzedawano go w kawałkach, w postaci proszku, lub specyfiku do wciągania z naparem. Zdarzały się również próby fałszowania specyfiku (zastępowano go rogiem wołu), dlatego aptekarze musieli okazać kawałek rogu i przy kliencie zeskrobać z niego odpowiednią dawkę.

Od starożytności wierzono, że jednorożec pochodzi z Indii. Wierzono, że jego róg, prócz właściwości oczyszczania z trucizn, również jest silnym afrodyzjakiem. Ponieważ nikt nie podejrzewał (prócz kupców dostarczających ten rzadki towar), że narwale żyją w okolicy Grenladii (bo dopiero w 1577 Anglik Martin Frobisher opisał spotkanie z jednorożcem morskim, ale nikt na to nie zwrócił uwagi), po odkryciu drogi morskiej do Indii w 1514 roku Alfonso de Albuquerque przywozi z wyprawy otrzymanego nosorożca, którego daruje królowi Manuelowi I. Dziwne zwierze przez rok pokazywane jest za opłatą w Lizbonie, aż król postanawia podarować go papieżowi Leonowi X.

Sława żywego jednorożca/nosorożca dociera nawet do Rzeszy, gdzie do wykonania jego rysunku przystępuje Albrecht Dürer. Nosorożec w drodze do Rzymu ma przymusowy postój w Marsylii - gdzie znów staję się atrakcją dla ciekawskich, ale po wyjściu z portu statek zatonął z powodu sztormu. Szczątki nosorożca wyrzucone na brzeg skupowane są przez Portugalczyków i wysyłane do Lizbony. Do Rzymu nosorożec dociera już jedynie jako eksponat wypchany słomą.

I teraz mamy już wyjaśnienie, dlaczego tradycyjna medycyna chińska używa rogu nosorożca jako lekarstwa zamiast wynalezionych na zachodzie niebieskich pigułek.

Koło Grenlandii zaczęło przybywać obcych statków (angielskich, holenderskich, francuskich, czy w końcu amerykańskich), a na narwale zaczęły polować statki wielorybnicze, więc Duńczykom nie dało się już w XVIII wieku utrzymywać legendy o jednorożcach.

A że rynek nie znosi próżni, sięgnięto po opisy starożytnych, z których wynikało, że jednorożce pochodzą z Indii - a takie przecież przywieźli w 1514 roku do Europy Portugalczycy - fakt, wyglądają one bardziej masywnie i rogu jest jakby mniej (bo nie dorasta do 3 metrów długości), ale .... cena (dzisiejsza) w granicach 60 tys dolarów za kg warta jest ryzyka.

A czy ma jakieś medyczne właściwości? Być może wystarczy efekt placebo.

---

tagi: szwajcaria  banknot  nosorożec  placebo  medycyna chińska 

	Pioter
	21 lipca 2019 18:27

6     2313    8 zaloguj sie by polubić