1 lipca 1993 roku na terenie obwodu Obwodu Swierdłowskiego, powołując się na konstytucję Rosyjskiej Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Radzieckiej z 1978 r, killku regionalnych polityków i biznesmenów (czytaj partia i KGB) Jekaterynburga powołało do życia Republikę Uralską. W zamyśle miało wzmocnić władze regionu w związku z ogłoszeniem przez sąsiedni Tatarstan niepodległości, ale jak zwykle w takich przypadkach nie wszystko poszło po myśli organizatorów. I nawet nie pomógł im w tym były pierwszy sekretarz (1976-1985) KPZR w Sweirdłowsku, a późniejszy prezydent Rosji - Borys Jelcyn.

Ale wróćmy do początków wydarzeń.

Ponieważ w tym czasie w samej Rosji od 1991 roku szalała inflacja, władze Obwodu Swierdłowskiego pomyślały o zastąpieniu rubla tymczasową walutą - frankiem uralskim (opratym 1:1 na franku szwajcarskim). Banknoty powstały na zlecenie Antona Bakowa według wzoru Zofii Demidowej i wydrukowane w drukarnii w Permie należącej do Goznaku, jako bony towarowe dla firmy Ural Market, która nawet wystarała się o zgodę Ministra Finansów Rosji na ten cel. Za ich druk zapłacono około 20 tys dolarów, ale nie wprowadzono ich do obiegu.

W lutym 1992 roku Goznak zakończył druk bonów towarowych, a rok później firma Ural Market przekazała je do dyspozcji władz regionalnych. I dopiero teraz się zaczęło.25 kwietnia przeprowadzono referendum (83,4% za), a 1 lipca 1993 z Obwodu Swiedrłowskiego oddolnie utworzono Republikę Uralską, a jego dotychczasowy gubernator stał się w tym momencie prezydentem Republiki Uralskiej. Edwar Rossel, Niemiec zawołżański, bo o nim właśnie mowa, w trakcie inauguracji nowego bytu państwowego (w ramach Federacji Rosyjskiej) powiedział: Nie potrzebujemy suwerenności, ale bardzo potrzebujemy niezależności gospodarczej i legislacyjnej.

27 września Rada Regionalna Swerdłowska (teraz już parlament Republiki Uralskiej) zatwierdziła projekt konstytucji Republiki Uralskiej oraz nową flagę, przygotowane przez Antona Bakowa. Do spotkania Rossela z Jelcynem doszło 2 listopada, a prezydent Rosji stwierdził wówczas, że pragnienie podniesienia roli regionów w Federacji jest w pełni zrozumiałe. Rossel odebrał to jako pełne poparcie starego przecież znajomego i 8 listopada ogłosił referendum w sprawie przyjęcia konstytucji Republiki Uralskiej, które ustalono na 12 grudnia.

9 listopada jednak dekretem prezydenta Federacji Rosyjskiej rozwiązano władze Republiki Uralskiej, i ponownie powrócono do poprzedniej nazwy Obwód Swierdłowski. Jako pomysłodawców tego dekretu po wielu latach wskazano dwie osoby: Dymitra Miedwiediewa oraz Siergieja Szachraja. Do projektowanej konstytucji Federacji Rosyjskiej wpisano również zasadę, że wszystkie subiekty federacji posiadają równorzędne prawa (czyli praktycznie żadne). Nową konstytucję, która likwidowała również oddolne wybory gubernatorów, przyjęto szybko w 12 grudnia 1993, a w pierwszych dniach stycznia nowym gubernatorem Obwodu Swiedłowskiego został Aleksy Strachow, zastepca burmistrza Jekaterynburga. Rossel i Bakow szybko trafili do Dumy Regionalnej, i nadal byli czynni w rosyjskiej polityce. Rossela nawet w 1995 przywrócono na stanowisko gubernatora, ale karierę swoją zakończył za kadencji Miedwiediewa. Przypomniał wówczas publicznie, że Republika Uralska nadal istnieje, bowiem zgodnie z konstytucją Rosji z 1978 roku nie można jej było zlikwidować dekretem prezydenta. Powiedział przy tym otwarcie, że główną rolę w nielegalnej likwidacji Republiki Uralskiej mieli Siergiej Szachraj i pewien obywatel M. To wystarczyło, aby zakończyć karierę polityczną Rossela, w tym momencie stałsię już wyłącznie symbolem miejscowego separatyzmu i jako taki czasem jego przykład przywoływany jest przez rosyjską propagandę. A przynajmniej był w 2020, bo obecnie jakiekolwiek przejawy separatyzmu w Rosji są bardzo dokładnie infiltrowane przez ukraiński wywiad.

A co się stało z frankami urlaskimi? W 1997 roku zdecydowano się wykorzystać je jako bony żywnościowe. I niby tak zakończyła się ta historia.

Niby, bo jak powiedział swego czasu Edward Rossel: Ale pisaliśmy, że jeśli nie ma normy federalnej, to możemy to sami regulować ... Na przykład zapisaliśmy, że region Swierdłowski nie ma własnej armii. Z prawnego punktu widzenia jest to nonsens, ale biorąc pod uwagę sytuację polityczną, zapisaliśmy to. Napisaliśmy, że region Swierdłowski nie ma własnych pieniędzy... Nie ma wyznaczonych granic, armii, żadnej waluty, żadnych oznak państwowości, separacji i temu podobnych.

Tak właśnie wyglądała Rosja w trakcie jelcynowskiej smuty po rozpadzie ZSRR. A mieszkańcy Jekaterynburga nadal nie zapominają władzom centralnym tego, że na drodze prawnej i do tego nielegalnie, stłamszono ich plany rozwoju.

---

tagi: historia  rosja  separatyzm  banknoty 

	Pioter
	25 sierpnia 2024 13:50

16     1312    12 zaloguj sie by polubić