22 lipca biecego roku Banco Central de Reserva del Peru wprowadził do obiegu nowy banknot.Na awersie bankonotu uhonorowano peruwiaskiego naukowca - Pedro Pauleta, o którym mówi się, że w 1895 wybodował silnik rakietowy na paliwo płynne. Pedro Pauleta był jednak przede wszystkim dyplomatą - jeszcze w trakcie studiów chemicznych w Paryżu w 1901 roku pełnił funkcję konsula państwa Peru. Rok później pracował już w Antwerpii (Belgia), później był Londyn, Drezno, Rotterdam, Jokohama, a na koniec Beunos Aires. Dla peruwiańskiego rządu pracował praktycznie do śmierci w 1945, a w latach 1935-41 kierował departamentem handlu zagranicznego przy peruwiańskim MSZ.

W kwietniu 1944 roku udzielił wywiadu dla argentyńskiej gazety La Cronica (w trakcie pełnienia tam funkcji konsularnych), gdzie między innymi powiedział, że w 1895 roku opracował silnik rakietowy na paliwo ciekłe (podtlenek azotu i benzen) i planował dalsze eksperymenty. Jego silnik był zbuidowany ze stali z domieszką wanadu i udało mu się osiągnąć ciąg wielkości 1000N. Pracował bez przerwy prawie cała godzinę i maksymalnie udało mu się osiągnąć 300 zapłonów na minutę. Powiedział także, że peruwiański rząd odmówił mu finansowania dalszych badań. W 1936 roku miał przekazać cała dokukmentację w depozyt do ambasady brytyjskiej w Peru, skąd już jej nie udało się odzyskać. Co więcej działający model silnika zaginął w 1941, gdy Pedro pozostawił go pod opieką syna Hektora, który został wydalony z kraju z powodu zawarcia związku małżeńskiego z obywatelką Japonii. Sam wynalazca zresztą w niecały rok po udzieleniu wywiadu zmarł. Ale chyba bardziej do tego przyczyniła się jego propozycja skierowana do argentyńskiego rządu mająca na celu budowę wspólnego przemysłu lotniczego. Rząd argentyński nadał mu pośmietrnie rangę pułkownika i pochował z honorami wojskowymi.

Dziś w żaden sposób nie można udowodnić prawdziwości twierdzeń Pauleta. Zresztą twierdzenia te podważano jeszcze w okresie przedwojennym. Paulet nie pozostawił żadnych wniosków patentowych. Poza najbliższą rodziną również nie było żadnych świadków jego badań. Problem jest tylko w tym, że z tych wyrywkowych informacji, które mamy o doświadczeniach Pauleta, nikomu również nie udało się całkowicie jego badań zanegować.

A próbowano. Najpierw w 1934 (opierając się na liście Pauleta do Maxa Vailera z Verein für Raumschiffahr - Towarzystwa do badań kosmosu) jego osiągnięcia podważył Hans Thirring, który wykazał liczne błędy w budowie silnika Pauleta. Tylko, że Thirring korzystał z niemieckiego streszczenia listu napisanego oryginalnie po hiszpańsku, a dokonanego przez Rosjanina - Szerszewskiego. Później dyskredytowaniem wynalazku Pauleta zajął się Frederik Ordway w 1969 roku, jednak jak wykazał w 2012 roku peruwiański filmowiec Alvaro Mejia Salvattierra, Ordwayowi chodziło o ukrycie nazistowskiej przeszłości twórcy amerykańskiego programu podboju kosmosu. A ponieważ niemieccy naukowcy wiedzieli o doświadczeniach Pauleta, wiedział o nich również Werner von Braun, jednak do świadomości ówczesnych Amerykanów taka informacja nie mogła się przedostać.

Jest to więc postać kontrowersyjna dla świata. Jego sława opiera się wyłacznie na jego własnym słowie, którego nie można w żaden sposób zweryfikować - chyba, że nagle odnajdzie się dokumentacja przekazana Brytyjczykom czy prototyp silnika. Jednak w żaden sposób nie przeszkadza to władzom Peru w uhonorowaniu tego człowieka. Jak podaje niezawodna ciotka Viki W Peru jego wkład w rozwój astronautyki jest niekwestionowanym faktem.

Na rewersie zaś banknotu zamieszczono kolibra z gatunku lodigezja (Loddigesia mirabillis), którego występuje wyłącznie w Peru i którego serce tamtejsi Indianie traktują jako afrodyzjak (jak twierdzi polska wikipedia - niemiecka zaś podaje, że ten afrodyzjak sprzedawany jest głównie na Florydzie).

 

---

tagi: propaganda  kosmos  peru  rakiety 

	Pioter
	14 sierpnia 2021 17:08

19     1654    4 zaloguj sie by polubić