Pozostawiając‎ ‎więc‎ ‎rozstrzygnięcie‎ ‎sprawy‎ ‎etymologicznego‎ ‎znaczenia‎ ‎nazwy‎ ‎„Fenicja“‎ ‎filologom,‎ ‎trudno‎ ‎nie‎ ‎być‎ ‎uderzonym‎ ‎zbiegiem‎ ‎fonetycznym‎ ‎dwóch nazw,‎ ‎służących‎ ‎na‎ ‎określenie‎ ‎dwóch‎ ‎najpierwotniejszych‎ ‎społeczeństw, mieszkańców‎ ‎nizin‎ ‎i‎ ‎krajów‎ ‎nadbrzeżnych,‎ ‎nadwodnych,‎ ‎a‎ ‎przez‎ ‎to‎ ‎samo z‎ ‎natury‎ ‎swojej‎ ‎usposabiających‎ ‎do‎ ‎życia‎ ‎żeglarskiego‎ ‎—‎ ‎Fenicjan‎ ‎i‎ ‎Wenecjan‎ ‎(Wenetów),‎ ‎‎—‎ ‎Fenicji‎ ‎i‎ ‎Wenecji, jeśli‎ ‎do‎ ‎tego‎ ‎weźmiemy‎ ‎w‎ ‎rachunek,‎ ‎że‎ ‎w‎ ‎greckim‎ ‎alfabecie‎ ‎litery‎ ‎W‎ ‎nie‎ ‎ma‎ ‎wcale,‎ ‎a‎ ‎w‎ ‎wielu‎ ‎pierwotnych‎ ‎nie‎ ‎ma‎ ‎różnic‎ ‎między‎ ‎dźwiękami‎ ‎F‎ ‎i‎ ‎W.‎ ‎W‎ ‎każdym‎ ‎razie‎ ‎nikt nazwy‎ ‎Fenicja‎ ‎nie‎ ‎uważa‎ ‎za‎ ‎semicką.‎ ‎Biblia‎ ‎stale‎ ‎Fenicjan‎ ‎zowie‎ ‎Sydończykami,‎ ‎Fenicjanie‎ ‎zaś‎ ‎nigdy‎ ‎ani‎ ‎siebie,‎ ‎ani‎ ‎swego‎ ‎kraju‎ ‎nazwą‎ ‎tą‎ ‎nie oznaczali‎ ‎—‎ ‎przeciwnie,‎ ‎stale‎ ‎we‎ ‎wszystkich‎ ‎krajach‎ ‎i‎ ‎migracjach‎ ‎swych zachowują nazwę‎ ‎P‎o‎e‎n‎i,‎ ‎Pu‎ni,‎ ‎od‎ ‎nazwy‎ ‎kraju‎ ‎Phun,‎ ‎Pun,‎ ‎P‎u‎u‎t, od‎ ‎której‎ ‎to‎ ‎formy‎ ‎błędnie‎ ‎niektórzy‎ ‎chcą‎ ‎wyprowadzić‎ ‎także‎ ‎Phoenix i‎ ‎P‎h‎o‎e‎n‎i‎k‎i‎a.‎ ‎Nazwę‎ ‎tę‎ ‎kraju‎ ‎wprawdzie‎ ‎znajdujemy‎ ‎dość‎ ‎często‎ ‎wspominana‎ ‎ w‎ ‎napisach‎ ‎egipskich,‎ ‎i‎ ‎to‎ ‎począwszy‎ ‎już‎ ‎od‎ ‎IVtej‎ ‎dynastii‎ ‎Manethona‎ ‎(Pun,‎ ‎Punth),‎ ‎ale‎ ‎kraju‎ ‎leżącego‎ ‎nad‎ ‎brzegami‎ ‎m. Czerwonego,‎ ‎naprzeciwko‎ ‎kraju‎ ‎egipskiego‎ ‎„Koush”,‎ ‎w‎ ‎Arabii,‎ ‎do‎ ‎którego będziemy‎ ‎mieli‎ ‎sposobność‎ ‎powrócenia.‎ ‎Że‎ ‎jednakże‎ ‎nazwa‎ ‎ta‎ ‎nie‎ ‎była‎ ‎dowolnie‎ ‎przez‎ ‎Greków‎ ‎jakoby‎ ‎od‎ ‎licznych‎ ‎palm‎ ‎rosnących‎ ‎tam‎ ‎nadaną‎ ‎tej‎ ‎nizinie,‎ ‎to‎ ‎najlepszy‎ ‎mamy‎ ‎dowód‎ ‎w‎ ‎prastarej‎ ‎nazwie ludu‎ ‎„Fenech”,‎ ‎jaka‎ ‎się‎ ‎znajduje‎ ‎na‎ ‎skalnym‎ ‎napisie‎ ‎z‎ ‎czasów‎ ‎już‎ ‎Aahmesa‎ ‎pogromcy‎ ‎Hyksosów‎‎ i‎ ‎wyswobodziciela‎ ‎Egiptu,‎ ‎który‎ ‎nakazał‎ ‎otworzyć‎ ‎nowe‎ ‎kamieniołomy,‎ ‎a‎ ‎do‎ ‎których‎ ‎to‎ ‎robót‎ ‎pociągowych‎ ‎użyto‎ ‎bydła, wedle‎ ‎dosłownego‎ ‎tłumaczenia‎ ‎Brugsch-Beya:‎ ‎„welche‎ ‎man‎ ‎berbeigeftihrt (und‎ ‎tibergeben)‎ ‎hatte‎ ‎(dem)‎ Fremdvolke‎ ‎der‎ ‎Fenech" ‎Ci‎ ‎więc‎ ‎„Fenechowie“‎ ‎znajdujący‎ ‎się‎ ‎wtedy‎ ‎na‎ ‎terytorium‎ ‎Egiptu,‎ ‎a‎ ‎nie‎ ‎jako‎ ‎naród czysto‎ ‎żeglarski,‎ ‎handlowy,‎ ‎ale‎ ‎widocznie‎ ‎stale‎ ‎osiedlony,‎ ‎nie‎ ‎lękający sie‎ ‎ciężkich‎ ‎robót,‎ ‎mają‎ ‎jak‎ ‎widzimy‎ ‎najbliższą‎ ‎łączność‎ ‎z‎ ‎Hyksosami;‎ ‎nie można‎ ‎zaś‎ ‎ich‎ ‎żadną‎ ‎miarą‎ ‎łączyć‎ ‎z‎ ‎późniejszymi‎ ‎mieszkańcami‎ ‎Fenicji,‎ ‎którzy‎ ‎nazwy‎ ‎tej‎ ‎nigdy‎ ‎sami‎ ‎nie‎ ‎nosili.

Ten niewielki tekst zapisany w książce Teodora Ziemięckiego Teoria wpływów kultury fenickiej krytycznie rozebrana wydanej w 1879 roku każe nam się poważnie zastanowić nad całą naszą znajomością historii. I nad faktem, że w którymś momencie dziejów dokonano podmiany Wenetów na Fenicjan.

Trudno dziś jednoznacznie określić kiedy ten moment nastąpił, ale raczej nie miało to miejsca w starożytności, a pewnie gdzieś w wiekach XVIII/XIX, gdy na poważnie zaczęto badać dzieje Fenicji. Największe zasługi w rozpropagowaniu dziejów Fenicji miał akurat profesor teologii Uniwersytetu we Wrocławiu Franz Karl Movers, autor wielotomowej pracy o Fenicji pt Die Phönizier wydawanej w latach 1841-1857.

Akurat Moversa o ukrywanie dziejów Wenedów można podejrzewać, ale chyba więcej zamieszania zrobili późniejsi entuzjaści, którzy przeglądając i tłumacząc teksty antyczne wymieszali wszystko ze sobą. I będzie niezwykle trudno to rozdzielić, szczególnie nie posiadając dostępu do antycznych dokumentów. Szczególnie, że antyczne dokumenty jednoznacznie wskazują nam na faktorie Fenicjan istniejące nawet na Islandii.

Pozostaje jeszcze jedno możliwe wyjaśnienie. Że tak w zasadzie to i tak ten sam lud. Wenetowie i Fenicjanie. W końcu Wenetowie pojawiają się na kartach historii w momencie gdy nawet Kartagina przestała istnieć, a sama Fenicja już dawno była tylko grecko-perską prowincją. Fenicjanie/Wenetowie od samego początku odpowiedzialni by byli za pilnowanie północnego szlaku z Europy do Ameryki, przy okazji zaś na terenie basenu Morza Śródziemnego musieliby pilnować, aby przypadkiem ani Egipt ani Asyria nie uzyskali zbyt wielkiego znaczenia, i tworzyć jakąś przeciwwagę dla nich w postaci Hellady.

A więc jeśliby przyjąć, że nie żadnego fałszerstwa nie było i Fenicjanie = Wenetowie, to pewne sprawy opisane w mitach i antycznych tekstach możnaby pewnie prościej wyjaśnić. Na przykład dlaczego Bałtyk swoją nazwą przypomina fenickie słowo Baal (Bóg), dlaczego Kraków przypomina brzmieniowo fenickie słowo Krak (twierdza).

---

tagi: fenicja  fałszerstwo  wenedowie 

	Pioter
	14 lipca 2024 16:30

9     1166    11 zaloguj sie by polubić