Najpierw przeczytajmy tekst napisany przez Dionizjusza z Halikarnasu:

Niektórzy powiadają, że Herkules pozostawił na ziemi obecnych Rzymian swoich dwóch synów, z dwóch kobiet. Jeden z nich był Pallant z córki Ewandra imieniem Lawinia. Drugim Latinus zpewnej dziewczyny pochodzącej gdzieś z północnych krain, Ojciec dał ją Herkulesowi jako zakładniczkę, bohater więc miał ją przy sobie i do pewnego czasu pozostawił nietkniętą; dopiero po przyciu do Italii tak mu się spodobała, że uczynił ją cieżąrną; potem odpływając do Argos, ofiarował ją królowi Aboriginów za żonę - dlatego to wielu sądzi, że Latinus był synem tego króla. Co do Pallanta, to podobno umarł on w wieku chłopięcym. Latinus zaś doszedł do lat męskich i przejął w swe ręce władzę nad ludem Aborigenów.

Jak więc Państwo widzą wcale nie syn Herkulesa Pallant będzie głównym bohaterem tej notki. Nie będą również nimi Aborigenowie, którzy z biegiem czasu zamienili się w Rzymian. Na razie jesteśmy jeszcze w czasach poprzedzających przybycie Eneasza ze zniszczonej Troi.

W zasadzie mamy więc krótki tekst, który jednak wymaga jakiegoś wyjaśnienia. Jak na razie nigdzie w mitologii nie natrafiłem na imię tej dziewczyny, która stała się matką Latinusa. Choć może coś być na rzeczy w tekście pozostawionym nam przez Wergiiusza, który o samym Latinusie napisał coś takiego: Król Latinus, już starszy wiekiem, rządził ziemią uprawną i miastami w ciągu długich lat pokoju. Śłyszeliśmy, że rodził go Faun i nimfa laurencka Marika. Owszem, to inna wersja tej historii, ale wcale nie negująca zapisów Dionizjusa.

Kim więc był owa Marika zanim została nałożnicą Herkulesa i żoną Fauna? Była córką jakiegoś króla z północy. Czy przypadkiem nie Boreasza?

Musielibyśmy najpierw spróbować się zastanowić, co wogóle Herkules robił w Italii. A on tam akurat pędził bydło skradzione fenickiemu królowi Tartesos, niejakiemu Gerionowi. Gerion akurat nie mógł już nic w tej sprawie powiedzieć, bo spotkania z Herkules akurat nie przeżył, ale Fenicjanie próbowali odzyskać swoją własność. Właśnie w okolicy późniejszego Rzymu niejaki Kakus, opisywany jako rozbójnik i olbrzym (czyli Fenicjanin) w dość sprytny sposób dokonał rewindykacji mienia - ciągnąc krowy za ogon. Ponieważ jednak Kakus zaciągnął je do jaskini, szukający bydła Herkules usłyszał w końcu ich ryczenie dobiegające spod ziemi. Krowy więc odnalazł, a Kakusa przy okazji się pozbył, za co miejscowi Aborygeni wystawili mu huczną ucztę.

No dobrze. Ale co się stało z tym bydłem później? Nie wiemy tego. Jak twierdzi Dionizjusz Herkules wsiadł na okręt płynący do Argos. Podobno jeden z tych czerwonych byków ukradł Eryks, władca Sycylii i Herkules musiał walczyć w zapasach o niego. Ale i tak nie wiemy nic specjalnego o tym pędzonym przez pół Europy bydle (z południowej Hiszpanii do okolic Rzymu) prócz tego, że była to jedna z tzw prac Herkulesa, czyli zadań zleconych przez króla Myken Erysteusza. Ponieważ jednak nie ma żadnej informacji aby te bydło dotarło do Myken, więc powinniśmy przyjąć, że Erysteusz zlecił te zadanie nie dla siebie, a jako przysługę dla kogoś innego. Dla kogo?

I tu chyba właśnie pojawia się postać Mariki, która wcale nie była niewolnicą, a miała pilnować wykonania zadania. Skoro jednak Herkules pozostawił ją w brzemiennym stanie wraz z bydłem w okolicy Rzymu i dość szybko się stamtąd ewakuował, należało by chyba przyjąć, że wystraszył się konsekwencji, a więc Marika musiała być córką kogoś bardzo potężnego. A jedynym tak bardzo potężnym władcą Krain Północnych, o którym my wiemy, był akurat Boreasz.

Po co Boreaszowi było potrzebne stado bydła Geriona? A może te czerwone bydło wcale pierwotnie do Geriona nie należało? Może pierwotnie należało ono właśnie do Boreasza? Mit opisujący tę pracę mówi bowiem o tym, że na sąsiednim pastwisku pasły się stada należące do Hadesa.

Mit mówi także wyraźnie, że wszystkie skradzione Gerionowi bydlęta były czerwonej maści. A czerwone bydło występuje w Polsce, Danii i Szwecji. Wychodziło by więc na to, że akurat na północy naszego kontynentu znajdowała się jakaś doświadczalna stacja hodowlana bydła, którą ktoś (Fenicjanie) postanowił przenieść (a przynajmniej uzyskane wyniki) na hiszpańskie łąki. Niestety dla tego ktosia (czyli Geriona) hodowcy doskonale potrafili chronić swoje patenty, i wynajęli do odzyskania swojej własności największego zabijakę ówczesnego świata.

A co zrobił Boreasz po odzyskaniu bydła? Wiemy tylko, że Marika pozostała jako małżonka u boku Fauna, syna Pikusa, a od jej dziecka cała okoliczna kraina przyjęła nazwę Lacjum.

---

tagi: rzym  antyk  boreasz  herkules  gerion 

	Pioter
	22 lutego 2025 14:28

16     1161    11 zaloguj sie by polubić