Może to "kartka" ze słownika?

To jest bardzo dobre spostrzeżenie, bo korniki ryją podobnie, ale jednak inaczej. I kto, jak nie Gospodarz, który pewnie niejedno kornikowe drewienko widział, się wypowie?

Ja jej też nie znalazłem. Ale widać za słabo szukamy.

Errata: na ilustracji widzimy nie same "znaki" z tabliczkek z Dispilio, uporządkowane w trzech "zestawach", ale porównanie owych znaków z Dispilio (prawa kolumna) z podobnymi symbolami pisma linearnego A z okresu 1800-1450 p. Chr. (środkowa kolumna) i symbolami enigmatycznie opisanymi jako "znalezione na paleoeuropejskich tabliczkach glinianych" (prawa kolumna). Może chodzi tu o znaleziska związane z kulturą Vinča lub tabliczkami z rumuńskiej Tărtării. 

Czyli nie może to być słownik (watpliwej uzyteczności) ani paleolityczny "kamień z Rosetty".

Jeśli jest to (proto)pismo, to raczej coś w rodzaju chińskich tabliczek wróżebnych albo próby ręki jeszcze niewprawnej w trzymaniu rylca. Może przy bibliotece bogów funkcjonowało jakieś przedszkole?

Pytanie: czy ja dobrze widzę, że na jednej z tych dwóch tabliczek znaki sa wypukłe? Osobliwa i chyba trudna w zastosowaniu technika.

To ja dla "iłatwienia" zalinkuje coś o pismie rewaszowym, uztwsnym przez Węgrów przed 1000r. 

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Rowasz

Jak widsc nie zniszcxono wszystkich osiąg za św. Stefana, skoro znamy cały qlfabet rewaszowy. To pismo o tyle może pomóc, że wywodzi się z Turkiestsnu, cxyli tetrnów pomiędzy M. Kaspijskim a Pustynią Gobi. I zapewne zostało zaimplementowane przez kupców...możliwe nawet, ze przez tych przedpotopowych, bo z rejonu M. Czarnego kest do Turkiedtanu rzut beretem. 

W każdym razie widzę podobieństwa

To ta sama tabliczka, tylko różne fotografie.

Co do tabliczki z Tartarii (glinianej) datowanej na 5300-2200 pne, to wygląda ona takW zasadzie bardziej mi ona wygląda na jakiś sumeryjski amulet (duży, to fakt). Znalezione obok niej szczątki organiczne wskazują raczej na lata 2700 pne, czyli kilka tysięcy lat późniejsze niż nasza kartka z Dispilio

A co przedszkoli przy bibliotekach, to przecież gdzieś skrybowie musieli się uczyć. Być może na tej drewnianej tabliczce ktoś tylko przerysował znaki z innego artefaktu.

Te pismo rowaszowe jest bardzo podobne do alfabetów Wenedów i Fenicjan. ;)

Znali pismo, bo same mity sumeryjskie mówią o bibliotekach wiedzy ukrytych przed Potopem. Nie wiem czy akurat w Despilio, ale gdzieś poza terenami zalanymi w obecnym Morzu Czarnym.

A o tym, że Homer przepisał (i pewnie wymieszał) różne wersje kilku wojen wspominano już nawet w starożytności, wskazując jako jego źródła zarówno Daresa z Frygii, czy Fantazję z Teb. Mógł do tamtych wersji dołożyć również coś z tekstów Wenedów.

No wiesz, Potopy z reguły dzieją się na tyle szybko i tak angażują "robocze ręce", że potrzeba ewakuacji książek nie jest potrzebą pierwszorzędną. Może nawet i jest, ale nie jest wykonywalna jako pierwszorzędna, bo "robocze ręce" zajęte są czymś innym. Co innego, gdyby chodziło z zapisy stanu posiadania i dowody zobowiązań majątkowych! Te są zabierane od razu. Pytanie robocze: czy 40 dni wystarczyłoby, aby wydostać się poza zasięg Potopu?

Wreszcie, gdyby ktoś wtedy tam dowodził, to musiałby to być jakiś pre-Napoleon („Uczeni i osły do środka!”) i - nadal wtedy - w takim Despilio mielibyśmy pismo nawiązujące do klinowego, a nie takie. W odwrotną stronę patrząc, czy na terenach Sumerów odnajdowano choc skrawki pisma podobnego do tego z Despilio? Dopóki bowiem piśmienność nie jest wystarczająco powszechna, to nie wystarczy chronić samo pismo. Trzeba ochronić też pisarzy. Dlatego hipoteza ukrycia bibliotek sumeryjskich jest ciekawa, może nawet inspirująca, ale wątła. Zresztą, kto wie?

Racja, to sama tabliczka. Chyba jednak konwencjonalnie ryta.

Ogólnie biorąc, protopisma nie budzące żadnych wątpliwości, że są tym, czym są, maja o wiele bardziej uporządkowany charakter. Widać też zwykle kierunek ewolucji: od symboli wyraźnie reprezentujących konkretne rzeczy do znaków abstrakcyjnych. Zresztą w każdym przypadku badania odległych początków: życia w ogóle, mowy, czy pisma, skazani jesteśmy na spekulacje. Ewolucja języka jest tu najlepszym przykładem. Można przypuszczać, że gotowe języki (czy jeden prajęzyk) nie zostały ludziom dostarczone "out of the box", ale każdy znany jezyk jest w pełni funkcjonalnym systemem komunikacji, o kompletnej i wszechstronnej gramatyce i fonetyce. Nie umiemy sobie nawet sensownie wyobrazić jakiegoś "prabełkotu", z którego dopiero zaczyna sie formować prawdziwa ludzka mowa. Nie żeby nikt nie próbował, ale jakoś to mało przekonujące. Z pismem jest trochę, ale nie zasadniczo lepiej.

Najstarszy list, wyskrobany na korze brzozowej zębem wilka morskiego ...dziesiąt a może ...set tysięcy lat temu.

Jeśli kupcy, to musieli zacząć od liczb i liczebników. Ze względu na ich przeznaczenie i cel majątkowy, takie zapisy można wspólnie określić jako "inwentaryzacyjne".

Nie tylko. Kupcy handlowali towarami, organizowali produkcję i dystrybucję, tworzyli państwa, uzbrajali w celu ochrony swoich interesów. Do tego wszystkiego potrzrbne były nie tylko liczebniki...;). 

A jeszcze trzeba było steorzyc komunikację dalekosiężną. I pojawił się problem przechwycenia 7nformacji. Dlatego uważam, że każde stare PISMO (nie język) stworzyły gildie kupieckie i ze byly one czymś w rodzaju szyfru-grypsery. Stąd przejscie od pisma obrazkowego do form abstrakcyjnych, bo te trudniej rozszyfrować.

Szeklerzy to musiała być jakaś najbardziej zaufana gwardia gildii kupieckiej, operującej na Wielkim Stepie jeszcze w głębokiej starożytności.

To się dzis nazywa ochroną inwestycji...:). 

Nie tyle topił, co chronił swój stan posiadania: https://pioter.szkolanawigatorow.pl/inana-i-enki

Tak w zasadzie to większość tego, czym dysponujemy z dziejów Sumeru (wtym również przez i po Potopowych) to dane spisane na rozkaz Sargona, władcy Akkadu, przez jego córkę Endehuanę. Nie wiemy dokładnie co uległo zniszczeniu przy opracowywaniu dziejów Sumeru, a co zostało zniszczone (zapomniane), bo nie pasowało do nowych czasów. Coś jednak było także w drugim obiegu i dotrwało do nas fragmentarycznie w żydowskich midraszach.

Nie wiemy więc jak wyglądał alfabet bogów, bo od czasów Akkadu, do czasów Aleksandra na tym terenie posługiwano się pismem klinowym.

Ma kolega na myśli, że przyjmując nomenklaturę OjciecDyrektor-a Olimpijczycy i Wężowe Plemie tworzyli swoje SAVE PLACE gdzie przechowywali technologię, wiedzę, artefakty i co bardziej kompaktowe materiały i komponenty.

No i czasem sobie dokuczali, eliminując wzajemnie te SAVE PLACE-y?

Olimpijczycy i Węzowe Plemie to pomysl Piotera....:). Ja tylko z wielka ochotą to polubilem i stosuję, bo idealnie zostały nazwane te dwie główne gildie kupieckie.

Zobaczył wydrapane w murze "tu byłem. Lechu" :)

Widzimy, widzimy. Już wiem, gdzie widziałem nieco inna tabliczkę - w pracy z 2014 pt. Radiocarbon Dating of the Lakeside Settlement of Dispilio, Kastoria, Northern Greece. Do pierwszej, z 1996 roku, nie udało mi się dotrzeć. Dziwne wydaje mi się to, że na zdjęciu zaprezentowanym przez pana Piotera też jest kawalek drewna z dziurą, osmalony z jednej strony, ale o zupełnie innym kształcie. I "znaki" wyglądają inaczej. Za wiele zbieżności i rozbieżności jednocześnie. Nie sądzicie?   

Cedrowa tabliczka z 10 rzędami znaków liniowych (pionowych i poziomych); niektóre przypominają litery Δ, Ε lub Λ. Datowana na 5202 ± 123 p.n.e.

(a) Puchar. Koniec środkowego neolitu. (b) Skorupa. Koniec środkowego neolitu. (c) Gliniana tabliczka z obwodowymi nacięciami. Późny neolit I. (d) Rzeźbiona misa. Późny neolit I. 

Te mnacięcia przypominają mi rewasze. Rewasz jeszcze 200 lat temu słuzył na Huculszczyźnie za księgę przychodów i rozchodów. Po prosty kazdy karb oznaczal jakaś jednostkę rozliczeniową. Do tego byly linie, ktore tworzyly czasem cos jak tabele. I rewasze byly zawsze sporządzane w dwóch identycznych egzemplarzach, dla każdej ze stron transakcji.

Tak więc te artefakty to zapewne takie kwity handlowe.

https://www.youtube.com/watch?v=R5ZYlLpFcl4

Dzięki. Poczytałem sobie komentarze (część) i jeszcze wiele pracy czeka Gościwita zanim zrozumie o co w tym wszystkim chodzi. Nie słucham, bo w kompie mam akurat odłączony dźwięk.

A propos archipelagu Azorów i (d.n.a.wikińskich myszy)dlaczego Wikingowie osiedlali się na Islandi,Grenlandii,Wyspy owcze a nie na właśnie przepięknych Azorach z kilmatem wybitnie morskim acz bardzo umiarkowanym?

Pewnie bliskość, krainy najbliższe skandynawii miały najwięcej wikińskiego osadnictwa, południowe wybrzeża i wschodnie Bałtyku, Ruś i Wyspy Brytyjskie etc. Nawet tak dalekie krainy jak Grenlandia się zaliczają bo żeby tam sie dostać i tak trzeba przepłynąć przez wyspy zasiedlone lub będące pod władzą Skandynawów. A Azory, no niby ciepło i ladnie ale co poza tym, daleko w cholerę, łatwiej się zgubić na otwartym morzu, skarbów też nie ma no ewentualnie byłaby jakaś tam baza na handel/najazdy na wybrzeża wschodniego Atlantyku i Zachodniego Śródziemnomorza.

 dzięki za odpowiedź . Pozdrawiam

@gosciwit_malinowski

Dokładnie tak. Daleko od Skandynawii i ciężko się nawiguje. Pod prąd. Golfstrom

Ale dopóki nie użyje terminologii z naszego forum (Olimpijczycy np), to nie można się doczepić. Mieszanie Swebów ze Słowianami czy Wandalów z Wenedami kogoś aspirującego do opowiadana historii Europy raczej degraduje, a nie wywyższa do tytułu profesorskiego.

Musi być ..:). Piano to wynalazek kupców. Kto w tantych czasach posługiwać miałby się pismem oprócz nich? Poeci?

I to kuocy zsakralizowali swoją działalność dla większego bezpieczeństwa swego u dla zwiększenia swojej marży handlowej. Dzięki piamu nabrali w oczach zwykłych ludzi jeszcze większej powagi, bo ludzie się lękają tego, czego nie znają. I nieznane pismo zawsze budzi respekt. Tak więc połączyli aż kilka zalet w tej "grypserze". A my dziś nie czyjemy tego, bo ta "grypsera" jest naszym chlebem powszednim i pozwala nam emitować komunikaty na SN...:)

Co zrobię? Uśmiechnę się. A potem wskażę źródła z linkami w komentarzu, który powisi może z kilka godzin.

Co do dźwięku w moim komputerze, to celowo on tam nie jest podłączony. Żeby nie rozpraszał. Ale kilka minut (akurat o Swebach) odsłuchałem sobie na TV. I właśnie co do Swebów, to pan Gościwit powtarza, że było to plemię germańskie (a właściwie to konglomerat różnych plemion) - tyle, że żadnych Germanów nigdy nie było, bo Germania to określenie geograficzne. Pomija także to, że Rzymianie dziwili się, że lud tak daleko żyjący za Dunajem czci Izydę (a właściwie to asyryjską Isztar, a nie egipską Izydę), oraz, że znakiem rozpoznawczym był odpowiedni splot włosów (jak u biblijnego Samsona), a to już wywodzi ten lud (lub formację wojskową, bo tym raczej byli Swebowie) daleko poza Europę Centralną i tereny Germania Magna.

Ogólne wrażenie jest takie, że pan Gościwit jest na początku swojej drogi, a jako nauczyciel akademicki nie chce (lub nie może) zejść z pewnej utartej drogi, szczególnie poruszająć się po temacie poza swoim podstawowym zajęciem.

W książce z 2001 roku autor dochodzi do wniosku, że Henri spreparował skarb Priama w Grecji a w obieg puścił opowieść, że to był znalazł w Troi. 

"... u podnóża liczącego tysiące lat wielkiego muru, za którym znajdowały się fundamenty domu uważanego przez niego za królewski pałac Priama, Schliemann odkrył słynny złoty skarb."

Potęga opowieści ?

Fälschungen der Geschichte. (Faszerstwa Historii) Topper, Uwe