Czytając Gesta Regum Wilhelma z Malmesbury trafiłem na dość intrygujący fragment dotyczący panowania Alfreda Wielkiego. Oto on:

Chętnie rozdawał jałmużnę, umosnił przywileje kościołów tak, jak postanowił jego ojciec. Wysłał wiele darów do Rzymu i do świętego Tomasza w Indii.

Ambasadorem w tym poselstwie był Sigelin, biskup Sherborn, który wjechałdo Indii z wielkim triumfem, stamtąd przywiózł egzotyczne ozdoby z cennych kamieni i aromatyczne olejki, jakie wydaje ta ziemia.Najcenniejszym jednak darem, cenniejszym niż szczere złoto, była część Krzyżą Pańskiego, wysłana królowi przez papieża Marcina.

Alfred Wielki panował w Anglii w latach 871 - 899, a papież Marcin zasiadał na Stolicy Piotrowej w latach 882-884. Tak więc misję dyplomatyczną biskupa Sigelina wysłaną do Indii należy umieścić w latach 882-884. Nasza wikipedia pisze jednak zdawkowo o tej misji (Podobno wysłał również misję do Indii), natomiast trochę więcej rozpisuje się o innych misjach dyplomatyczno-kupieckich wysłanych przez Alfreda Wielkiego - tych do Jerozolimy, Bagdadu oraz Truso. Skoro więc angielskiego władcę interesowały dalekie kraje, to chyba jednak należałoby przyjąć, że jego wysłannicy dotarli również do samych Indii. Tym bardziej, że jest to wprost poświadczone w angielskich kronikach. Co prawda kronikarz Wilhelm milczy akurat o pozostałych misjach, podkreślając tę wysłaną do św Tomasza w Indii, ale pewnie kontakty z Bagdadem, Jerozolimą czy miastami leżącymi nad Bałtykiem nie były już niczym niezwykłym w XII wieku, czyli w czasie powstania tej konkretnej kroniki. Indie natomiast były na tyle niezwykłe, że należało jednak o tym wspomnieć.

No dobrze. Gdzie jednak dokładnie trafił biskup Sigelin ze swoim poselstwem? Najprawdopodobniej trafił do królestwa Chera (dzisiejsza Kerala) gdzie znajdowały się liczne skupiska chrześcijan. W zasadzie tamtejsze chrześcijaństwo rozwijało się niezależnie od wszelkich schizm rozrywających chrześcijaństwo śródziemnomorskie, mimo, że oficjalnie podlegało pod Kościół Syryjski. Ciekawym jednak jest, że w liście prowincji syryjskich, sporządzonej w 893 roku przez arcybiskupa Damaszku Elliyę ibn Ubaida, nie występuje diecezja indyjska. A to tylko 10 lat różnicy od dotarcia poselstwa angielskiego do Indii.

Gdy cofniemy się dalej w czasie (niewiele wprawdzie) zobaczymy, że w roku 823 do miasta Kollam (wówczas Quilon) dotarli biskupi Mar Shapur oraz Mar Peroz przysłani z Mezopotamii, którzy udali się do króla Shakirbirti i prosili o ziemie. Król dał im tyle ziemi, ile chcieli. Zbudowali również kościół i miasto w kraju Quilon. Następnie biskupi i metropolici wschodnio-syriańscy przychodzili częściej z rozkazu katholiku, który ich wysyłał. A piszący w XVI wieku swoją kronikę portugalski pisarz Diego do Couto zanotował, że kilkadziesiąt lat później Kościół w Malabarze wysłał delegacje do Mezopotamii z prośbą o przysłanie kolejnych biskupów, bowiem ich wcześniejsi biskupii nie żyją, a kościół posiada tylko jednego kapłana. Około 880 roku wysłano więc trzech biskupów - w tym Yohannana, który osiadł w Kodungallur, gdzie znajdują się relikwie św TomaszaJakieś dwa lata później do tego miasta przybywa delegacja angielska z biskupem Sigelinem - uzgodniona z papieżem, co należy wyraźnie podkreślić, a dziesięć lat później Prowincja Indii znika ze spisu prowincji Kościoła Syryjskiego. Co więcej współcześni naukowcy twierdzą, że stało się tak dlatego, bo dotarcie do niej stało się niemożliwe.

Mamy więc pewną dziurę czasową w dziejach chrześcijaństwa w Indiach, ale Potruglaczycy docierając do Indii trafili w Goa na chrześcijan obrządku syryjskiego i starali się o przeciągnięcie ich do Kościoła Katolickiego, co częściowo im się udało i dziś liczba katolików w Indiach wacha się około 1,5 do 2,1 mln dusz.

No dobrze, jako tako wiemy, że Alfred Wielki oraz papież Marcin doskonale wiedzieli czego mogą się spodziewać w Indiach. Ale co przyviągnęło tam Apostoła Tomasza? Otóż w Kerali na Wybrzeżu Malabarskim co najmniej od czasów króla Salomona (czyli co najmniej od VI w pne) istniała liczna kolonia żydowska, której kres w zasadzie przyniosła niepodległość Indii. Apostoł Tomasz nie szedł więc w nieznane, a robił dokładnie to samo co Apostoł Paweł na terenie Imperium Romanum - niósł dobrą nowinę swoim współplemieńcom.

Na zakończenie tylko jeszcze dwa zdjęcia - najstarszego meczetu w Indiach, stojącego od 629 roku w Keralioraz najważniejszego chrzecijańskiego symbolu IndiiTak właśnie wygląda Krzyż św Tomasza.

---

tagi: anglia  chrześcijaństwo  indie  kronika  apostoł tomasz 

	Pioter
	27 października 2024 05:58

19     1315    17 zaloguj sie by polubić