Kryteria etniczne nigdy nie stanowią o wytyczeniu granic państw. O tym stanowi siła (dyplomatyczna czy militarna), a kryteria etniczne są wyłącznie usprawiedliwieniem użytej siły. Bułgaria miała odpowiednią siłę i poparcie mocarstw, ale to były dawne czasy. Wraz z ekspansją Serbii i Grecji na te tereny układ sił znacząco się zmienił.Jeśli weźmiemy pod uwagę, że Bułagria to twór niemiecko - rosyjski (czyli utworzony przy udziale rosyjskiej armii i niemieckiej dyplomacji), Serbia to twór francuski, a Grecja angielski to obraz mieszających w kotle bałkańskim mocarstw się dopełni. Takie kraje jak Kosovo czy Macedonia to wynik chwilowej gry interesów (oraz włączenia się USA do gry). Być może ten wynik okaże się trwały.

Tylko jeden jezykoznawca powiedział szczerze, o co chodzi w tej nauce. To Max Weinreich, który podczas wykładu w 1945 roku opisał czym się różni język od dialektu "Język to taki dialekt, za którym stoi armia i flota". Cała reszta językoznawców opisuje rzeczywistość według aktualnych zleceń politycznych np. naukowcy rosyjscy twierdzili, że ukraiński jest dialektem rosyjskiego, a w Autro-Węgrach uważano, że jest to niezależny od rosyjskiego język.

To nie trolowanie. Cały czas krążymy wokół tematu ;)

Za góralskim językiem swego czasu stała najlepsza armia świata, ale brakło im czasu na utworzenie trwałych struktur.

Takie otwarte społeczeństwa, zdolne do przekraczania granic plemiennych - nie na drodze podboju, a koopatacji -  były w zasadzie możliwe jedynie w monarchiach elekcyjnych jak Rzeczpospolita czy Rzesza. I oba te twory zostały zniszczone na przełomie XVIII/XIX wieku - i oba jako skutek Rewolucji Francuskiej (Rzeczpospolita przez Kościuszkę i kolegów, a Rzesza przez Napoleona). I w celu zapobieżenia ich odbudowy zaczęto wymyślać właśnie narody, odbudowywać dawne języki oraz tworzyć zupełnie nowe w oparciu o nawet szczątkowe przekazy historyczne. A im więcej (jak np na Bałkanach) takich narodów tym łatwiej rządzi się skonfliktowanym terenem jako rozjemca.

Bardziej zastanawiające jest, jak prosta (bo w zasadzie wystarczają tylko 2 pokolenia) jest budowa zupełnie nowych państw, wokół których później wyrastają i ekspanują narody. Ale czasami jest to bardzo trudne zadanie, gdy, jak widać na przykładzie Macedonii, nie można nawet uzgodnić wspólnej symboliki.

Z tym brakiem podbojów czy  wojen o terytoria przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów to przesada.

Sporawa, na dodatek.