A przetrwały jakieś obrazy ze starożytności, takie do wieszania na ścianie? Pytam, bo zielony jestem wielce, a nigdy się nie natknąłem.

Nikt się nie natknął. Sama informacja o ich istnieniu wywraca wiedzę o kulturze antyku do góry nogami. 

Może to były obrazy nieprzenośne.

Poza tym, wypada spojrzeć na los samej świątyni Westy. Ta z czasu Juliusza Cezara parę razy obróciła się w perzynę zanim na jej miejscu wybudowano (II w. n.e.) tę znaną z dzisiejszych ruin na Forum Romanum. Jakim cudem miałyby przetrwać te obrazy od Julka Cezara obojetnie czy były przenośne, czy nieprzenośne? Należy tez pamiętać, iż w późniejszych wiekach wielokrotnie dochodziło do systemowego niszczenia "pamiątek" pogańskich zwłaszcza, jeśli nie bardzo nadawały się do dyskretnego ich przechowania.

To "dochodzenie" do niszczenia to kolejne kłamstwo=uzasadnienie, braki owych "pamiątek". Skąd wiemy, że zniszczono wszystko? Przecież nie zachowały się protokoły zniszczenia z opisem, co dana "pamiątka" przedstawiała. Zresztą nie wierzę, że niszczono. Może jakieś podrzędne obrazy tak, ale arcydzieła? Rzymianie nigdy tego nie praktykowali. Potrafili coś przemalować, domalować, ale nie niszczyli.

Właśnie! Dobrze to ująłeś: >> jakieś "płótno" <<. Tu potrzeba już wiedzy i dociekliwości historyków, jakie środki i techniki malarskiego utrwalenia mogły być rozpowszechnione w Antyku. Skoro jednak twórczość i twórcy byli tematem zauważalnie omawianym w literaturze, która przetrwała, to pewnie byłaby tam mowa także o warsztacie malarskim. W sumie o malarstwie przenośnym (jakieś płótno) nie słychać poza tym tablicowym, gdzie już mamy tematy funkcjonujące do dzisiaj jak np. deska, tempera, itd.

To z ananasem to była mozaika.

Nie łapię tego "ananasa", ale mozaika zaliczana jest do malarstwa (monumentalnego).

Przecież Cezar je kupił, a nie kazał namalować. Tak więc to były obrazy typu sztalugoweo

To wybuch wulkanu był. Płótna raczej czegoś takiego nie przetrwają 

Sa dwa powody. Po pierwsze, w Pompejach zachowało się to, co nie uległo spaleniu i rozkładowi. Po drugie, w tamtym czasie malarstwo tablicowe było już troszkę demodé, więc w bogatych Pompejach i luksusowym Herkulanum zapewne nie było tego zbyt wiele. Wiemy o tym od Pliniusza Starszego, który zostawił nam pierwszy zarys historii malarstwa w postaci XXXV księgi "Historii naturalnej" (jest też tam o technikach, barwnikach itp.). Tak że z tym "wywracaniem naszej wiedzy o antyku" to trochę przesada. Zabytki materialne przepadły, ale w źródłach pisanych coś zostało i to niekoniecznie w postaci aluzji wymagających rozszyfrowania.

Pliniusz zaczyna tak (cytuję za starym, ale wciąż strawnym przekładem Józefa Łukaszewicza): "Najpierw‎‎ej powiem,‎ ‎co‎ ‎pozostaje‎ ‎powiedzieć‎ ‎o‎ ‎malarstwie, sztuce‎ ‎niegdyś‎ ‎slawnej,‎ ‎gdy‎ ‎ją‎ ‎jeszcze‎ ‎królowie‎ ‎i‎ ‎ludy‎ ‎szanowały,‎ ‎a‎ ‎ona‎ ‎uślachetniala‎ ‎tych, których‎ ‎osądziła‎ ‎godnymi‎ ‎podać‎ ‎starożytności, teraz‎ ‎zaś‎ ‎wygnaną jest‎ ‎całkiem‎ ‎przez‎ ‎marmury". I nieco dalej taki fragment: "‎Przez‎ ‎malowanie‎ ‎obrazów‎ ‎zachowywano‎ ‎przez‎ ‎wieki‎ ‎jak‎ ‎najpodobniejsze‎ ‎figury; ale‎ ‎to‎ ‎zagubiono‎ ‎zupełnie.‎ ‎Teraz‎ ‎stawiają‎ ‎bronzowe‎ ‎tarcze,‎ ‎srebrne‎ ‎twarze,‎ ‎które‎ ‎zaledwie rozróżniać‎ ‎można,‎ ‎odmieniają‎ ‎głowy‎ ‎posągów, na‎ ‎co‎ ‎już‎ ‎oddawna‎ ‎wiele‎ ‎satyr‎ ‎zrobiono.‎ ‎Tak dalece‎ ‎wolą,‎ ‎aby‎ ‎materya‎ ‎w‎ ‎oczy‎ ‎uderzała,‎ ‎niż aby‎ ‎ich‎ ‎samych‎ ‎poznano.‎ ‎Tymczasem‎ ‎łatają‎ ‎galerye‎ ‎z‎ ‎starożytnych‎ ‎malowideł‎ ‎i‎ ‎szanują‎ ‎obrazy‎ ‎cudze,‎ ‎wartość‎ ‎swoję‎ ‎zasadzają‎ce ‎tylko‎ ‎na wysokiej‎ ‎cenie,‎ ‎aby‎ ‎następca‎ ‎miał‎ ‎co‎ ‎łamać,‎ ‎a powróz‎ ‎złodzieja‎ ‎co‎ ‎wyciągać,‎ ‎Przeto‎ ‎gdy‎ ‎żaden‎ ‎obraz‎ ‎nie‎ ‎jest‎ ‎podobny‎ ‎żyjącym,‎ ‎pozostawiają‎ ‎obrazy‎ ‎pieniędzy,‎ ‎nie‎ ‎zaś‎ ‎swoje".‎ Czy nie brzmi to calkiem aktualnie? ;)

A ramy, albo kawałek deski?

Jest i o tym. Wrzucam spis treści księgi XXXV - oczywiście nie pochodzący od Pliniusza, ale od wspólczesnego wydawcy, dla łatwiejszego odnalezienia tematów interesujących czytelnika. Pierwsze 42 rozdziały dotyczą malarstwa, nastepne już nie bardzo, dlatego je pomijam. W wyżej cytowanym polskim przekładzie takiego spisu nie ma, więc po angielsku, niestety.

XXXV. AN ACCOUNT OF PAINTINGS AND COLOURS.

1.  The honour attached to painting
2.  The honour attached to portraits
3.  When shields were first invented with portraits upon them; and when they were first erected in public
4.  When these shields were first placed in private houses
5.  The commencement of the art of painting. Monochrome paintings. The earliest painters
6.  The antiquity of painting in Italy
7.  Roman painters
8.  At what period foreign paintings were first introduced at Rome
9.  At what period painting was first held in high esteem at Rome, and from what causes
10.  What pictures the Emperors have exhibited in public
11.  The art of painting
12.  Pigments other than those of a metallic origin. Artificial colours
13.  Sinopis: eleven remedies
14.  Rubrica; Lemnian earth: four remedies
15.  Egyptian earth
16.  Ochra: remedies derived from rubrica
17.  Leucophoron
18.  Parætonium
19.  Melinum: six remedies. Ceruse
20.  Usta
21.  Eretria
22.  Sandarach
23.  Sandyx
24.  Syricum
25.  Atramentum
26.  Purpurissum
27.  Indicum
28.  Armenium: one remedy
29.  Appianum
30.  Anularian white
31.  Which colours do not admit of being laid on a wet coating
32.  What colours were used by the ancients in painting
33.  At what time combats of gladiators were first painted and publicly exhibited
34.  The age of painting; with the names of the more celebrated works and artists, four hundred and five in number
35.  The first contest for excellence in the pictorial art
36.  Artists who painted with the pencil
37.  Various other kinds of painting
38.  An effectual way of putting a stop to the singing of birds
39.  Artists who have painted in eucaustics or wax, with either the cestrum or the pencil
40.  The first inventors of various kinds of painting. The greatest difficulties in the art of painting. The several varieties of painting. The first artist that painted ceilings. When arched roofs were first painted. The marvellous price of some pictures
41.  Encaustic painting
42.  The colouring of tissues

No to mamy dowód. Dla mnie wystarczający. Zaraz, z automatu skojarzył mi się Vasari, ale od strony techniki i metody.

To jeszcze jeden fragment z Pliniusza: "Ale wśród artystów wielka sława jest udziałem tylko malarzy obrazów [tabulae, tj. panele lub może płótna, ale nie freski - przyp.mój], co dowodzi, że wieksza była mądrość dawnych czasów, ponieważ nie dekorowano ścian malowidlami, które tylko właściciel domu może oglądać na miejscu i których nie można uratować przed pożarem".

Co do płócien, to możemy odnieść się do analogii z malarstwem europejskim przełomu sredniowiecza i renesansu. Płótno weszlo w użycie praktycznie razem z farbami olejnymi, chociaż malowanie temperą na płótnie tez jest niby możliwe, tyle że niepraktyczne. Wcześniej za podłoże malarskie służyły deski.

Papirus nasączony czymś tam jest ponoć bardzo trwały. Zwłaszcza w klimacie suchym, a Italia ma taki klimat. 

Zresztą te obrazy musiały być trwałe skoro takie ceny osiągały....właśnie trwałość dobra wpływa na jego cenę 

. 

Chciałem o tym napisać, że nie da się wykonać mozaiki bez szkicu, najlepiej kolorowego, ale jesteśmy już znacznie dalej w rozważaniach

Mozaiki może nie da się wykonać bez kolorowego szkicu.

Ja nawet jakbym miał najkolorowszy szkic, to i tak mozaiki nie wykonam, która przetrwa dwa tysiące lat słonecznych.

Narzędzia, maszyny proste i te tam bardziej odbiegające od prostych.

... a i ludzie, którzy jakoś tam to potrafią.

Naprzykład namalować kotka. Łatwiej zdjąć w zdjęciu.

:)

 Najlepiej sprzedająca się latarka ...

i tak się klocki obracają.

Z obrazów malowanych na desce przetrwały portrety fajumskie.  Jeden z nich znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie. 

https://cyfrowe.mnw.art.pl/pl/zbiory/490075