Zanim aryjscy Hetyci podbili Anatalię i zainstalowali tam swoje imperium, ziemiami tymi władali Hattyci (czy też Hattianie), lud ani nie indoeuropejski, ani nie semicki, częściowo podporządkowany Asyrii, o własnej mitologii, którą później (nieznacznie zmieniając imiona bogów) Hetyci zaadoptowali do własnych celów. A religia Hattytów opisywana jest jako kraj tysiąca bogów.

Głównym bogiem Hattytów był akurat Taru. Był on bogiem grzmotów i przedstawiany w postaci byka. Przy sobie miał również zawsze maczugę i błyskawicę. Czyli zupełnie tak samo jak Zeus na Krecie.

Małżonką Taru była Arinna, bogini słońca. Jej imię jest tożsame z nazwą hetyckiego miasta Arinna. Arinna nazywana była również Matką Ziemi (Demeter?).

Dziećmi Taru i Arinny byli synowie Nerrik, Zippalanda, Telipinu oraz córki Mezulla i Inara. Mezulla raczej w mitologii nie wystepuje oddzielnie, a zawsze towarzyszy albo swojej matce Arinnie, albo córce Zintuhi (Wnuczka). Wiadomo o niej tylko tyle, że pomagała w kampaniach wojskowych. Synowie zaś wszyscy władali piorunami.

Telepinu na ten przykład był bardzo porywczym bogiem, ale przy tym również był wyjątkowym śpiochem - pewnego razu zaspał, a zboża (ponieważ odpowiadał również za wzrost roślin) przestały rosnąć. Przerażeni bogowie próbowali go odnaleść i nakazać mu powrót do pracy, ale nic to nie dało. W końcu Arinna wysłała na poszukiwanie swego syna pszczołę, ta zaś użądliła go, przez co Telepinu nagle rozbudzony rozpoczął niszczyć wszystko, co tylko się wokół niego znalazło. Dopiero Kamruszepa, bogini medycyny i magii, zaprowadziła go przed bramę zaświatów, gdzie oddał swój gniew i powrócił pokornie do pracy.

Nerrik panował nad górami, ale niczym specjalnie się nie wyróżnił. Jego małżonką była Teszimi, Pani Pałacu.

Zippalanda, podobnie jak Arinna, był bogiem jednego miasta. Był on nazywany lewem pośród bogów, ale mity oiewające jego czyny niestety jeszcze nie zostały odkryte. Jego małżonką była Anzili. To również była bardzo nerwowa osóbka. Pewnego dnia tak bardzo się zdenerowała (nie wiadomo tylko, czy na męża, czy na swoich wyznawców), że założyła ubrania tył na przód oraz buty na niewłaściwe nogi. A później odeszła wraz z Zukką (inną boginią) i więcej jej nikt już nie widział.

Inara jest bardziej znaną osobistością. Była bowiem kiedyś świadkiem, jak jej ojciec, Taru, przegrał pojedynek ze smokiem Illuyanką. Została później zmuszona aby przygotować dla Illuyanki ucztę zwycięstwa, ale postawnowiła rozegrać to na swoją korzyść. Uwiodła jednego ze śmiertelnych sług, niejakiego Hupisayasa, który miał być cześnikiem na przyjęciu. uczta chyba była na wysokiem poziomie, bowiem Illuyanka i całe jego towarzystwo legło zupełnie pijane, a Inara wraz z kochankiem skrępowa ich sznurami. Przebudzenie po takiej imprezie na pewno nie należało do najciekawszych. Illuyanka został bowiem uśmiercony przez Taru, i wszystko wróciło do normy. Inara wybudowała sobie pałac na klifie i zamieszkała w nim ze swoim kochankiem Hupisayasem. Ten jednak pewnego razu wyjrzał przez okna pałacu i zauważył swoją rodzinę wśród tłumów. O tym co stało się dalej mity niestety milczą. postać Inary jest przez uczonych w piśmie utożsamiana z Artemidą, bo uczyniono z niej później boginię zwierząt stepowych.

Jak więc widać tereny Hetytów, a wcześniej nawet ludu Hatti, bo podobno Hetyci nie mieli własnej mitologii i zaadoptowali miejscowe zwyczaje, podlegały bezpośrednio Olimpijczykom. Asyria więc przez nich całkowicie otoczona, i pewnie wyłącznie dlatego przez pewien czas tolerowali oni taki dziwny twór, jak ubóstwione miasto.

 

---

tagi: mezopotamia  mitologia  antyk  asyria  hetyci 

	Pioter
	18 kwietnia 2023 08:06

10     829    4 zaloguj sie by polubić