Którzy to są ci rozsądniej myślący hierarchowie?

żartujesz, prawda? dość ponuro niestety

Obym się mylił, ale to wygląda jakby rosyjskie wtyki znowu pogrywały z naiwnymi Kardynałami w Watykanie. Przypomina to historię Comissio pro Russia, Kardynała d'Herbigny SJ, zakochanego w prawosławiu, i ks. Aleksandra Deubner, bliskiego współpracownika d'Herbigny'ego, de facto sowieckiego agenta. 

Poświęcam temu tematowi kilka zdań w tekście z ukraińskiej SN "Dwa królestwa bł. Grzegorza Chomyszyna, Biskupa Stanisławowa i męczennika".

Taki fragment przypisu: "D'Harbigny otrzymał tajną misję budowania Kościoła Katolickiego w Rosji sowieckiej. Jednak wszyscy wszyscy Biskupi tajnie konsekrowani w ZSRS przez niego zostali ostatecznie uwięzieni (Dennis J. Dunn, The Catholic Church and Russia: Popes, Patriarchs, Tsars and Commissars, Routledge, London, 2016, str. 86-89). Po dymisji d'Harbigny'ego Russicum stało się przyczółkiem głębokiej inwigilacji ze strony służb sowieckich, przez co zyskało miano „konia trojańskiego” (Hansjakob Stehle, The Eastern Politics of the Vatican 1917-1979, Ohio University Press, 1981, str. 87)"

Ktoś musi w końcu napisać traktat, w którym wykaże czarno na białym że mistyka prawosławna jest fałszywa, jest manipulacją, opiera się na technologii oddechowej i naturalnym stymulowaniu hormonów, na doznaniach, nie na wierze. Inaczej ciągle będą hierarchowie gotowi oddać wszystko za jeden gest jakoby dobrej woli ze strony  "szczerej duszy rosyjskiej". 

Z tego co rozumiem, w Kijowie i -co znacznie wazżiejsze- w wielu apokryfach raczej twierdzą że najdalsze miejsce do kórego dotarł Sw Andrzej (Protokleros) to raczej  wyspa na Dnieprze w Dnipro(pierowsku), gdzie zresztą miała znależć wiele wieków poźniej schronienie przed burzą i utonięciem w drodze do Konstantynopola na spotkanie z Konstantynem Porfirogenitą w roku 957 (po przyjęciu Chrzęscijaństwa dwa lata wcześniej) św Olga Kijowska/ Mądra- święta prawosławna i katolicka. Inna wersja- to wzgórze kijowskie. 

To fundamentalna róznica- Jezioro Ładoga czy  Wyspa Klasztorna na Dnieprze w Dnipro. Także dla Watykanu.

Poniżej zdjęcie Wyspy Klaszornej na Dnieprze.

Owszem, może tak być  (z ofertą skierowaną do Moskowii)- i zapewne taka właśnie idea zaświtała decydentom - ale to niezwykle sliśka droga.  Podobnie - dla przykładu Kóry Pan znamienicie przywołał - jak z cerkiewną organizacją wojskową "Krzyż św Andrzeja" - przecież dla Moskiwocyna to będzie się kojarzyć z  "chwałą bitewną" nagrodzoną orderem. etc

Właściwie to mnie pan zasmucił.Powiem szczerze także,że nie bardzo rozumiałam sposób toku postępowania,a raczej słów papieża Franciszka.Chyba tak do końca wraz z watykańską dyplomacją nie zrozumiał naprawdę wszystkich kapłanów prawosławnych z Cyrylem włącznie. Nie uwierzę ,że znajdzie się wśród nich jakakolwiek grupa ,która będzie miał wpływ i podejmie dialog.

Przecież Putin kupował sobie wierność prawosławia jak kupuje się konia na targu.Po tak strasznych czasach panowania sowietów Putin był nadzieją i czułym opiekunem cerkwi.W 2010 przyniósł upragnioną oliwkę pokoju i przyjaźni wprowadzając w euforię Cyryla,że cerkiew w pierwszym rzędzie wszystkie obiekty historyczne i zabytki architektury będą przekazane Cerkwi w należytym stanie i z odpowiednim finansowaniem.Dotrzymał słowa i cerkwie dzisiaj biją w oczy swoimi kopułami jak szczerym złotem.  – Ceną jest polityczna zależność Cerkwi. Tutaj nie wchodzi w grę miłosierdzie Boże,tylko miłosierdzie Putina.

Tak było. Ale kilka dni temu Cyryl podbił stawkę i poprosił o udział w rządach. Publicznie nawet to powiedział. Czy więc car nadal będzie popierać cerkiew nie wiadomo. Dialog więc jest możliwy, choćby tylko ze względów pragmatycznych (żeby wszystkiego nie stracić).

Intencja Watykanu jest jasna, chociaż nie wiem, czy trzeźwa.

Św. Andrzej to budowniczy świątyni wokół, której powstał Kijów. Potem właśnie udał się na wyspę Wałaam, gdzie zatknął krzyż.

Jest to więc święty, który ma jednoczyć dwa wojujące narody, chociaż precedencja jest jasna. Pierwszy zawsze był Kijów.

Ja napiszę prosto i wprost. Zaznaczam, że to jest moja osobista interpretacja.

Matka Boża w Fatimie, powiedziała, że Moskwa się nawróci. Nie ma doświadczenia nawrócenia bez doświadczenia głębokiego upokorzenia i upadku. Dlatego, właśnie po to, aby Moskwa mogła się nawrócić musi przegrać. Więcej doznać jednoznacznej klęski, która będzie biła po oczach. Wtedy jest szansa na jej nawrócenie.

Nie wiem, jakie intencje miał Watykan, ale proroctwa go wspierały z tą monetą. Świątynię św. Andrzej wybudował w Kijowie a Wałaamie postawił krzyż, który jest znakiem ziemskiej klęski. Triumf przychodzi zza grobu i jest dziełem Boga.

Co daj Panie Boże! Amen.

Zapomniałem to wcześniej napisać.

Jeśli chodzi o znaczenie pewnych rzeczy w tradycji ustnej czy w legendach o świętych, to świątynie stawia się tam, gdzie są wyznawcy, aby można było wspólnie oddwać chwałę Panu. Krzyż wbija się tam, gdzie są poganie, z całą świadomością męczeństwa, które może okazać się konieczne, aby ich wezwać do wiary.

Jeszcze raz więc prześledźmy legendę o św. Andrzeju. Na wzgórzu nad Dnieprem wznosi świątynię, wokół której powstaje Kijów. Wznosi ją, bo znajduje wyznawców.

W Warłaamie stawia krzyż, na którym, co prawda, gdzie indziej bo w Patras, w Achai, przy ujściu zatoki Korynckiej do morza. Stawia go, ponieważ spotyka pogan i ma świadomość, że być może będzie musiał swoją wiarę poświadczyć krwią.

Hierarchiczne pozycjonowanie jest tutaj ewidentne. Wiara na do Nowogrodu idzie z Kijowa. Moskwa w ogóle nie leży po drodze. Pamiętajmy, że w legendach także rzeczy, o których się nie mówi mają znaczenie.

"Rozpięto go na krzyżu mającym kształt litery X. Jest to pierwsza litera słowa „Chrystus” w języku greckim od Χριστός, 'Christos' (Pomazaniec). Krzyż został później nazwany krzyżem świętego Andrzeja."

Nawet jesli przyjąć, że św Andrzej popłynał dalej niż na Wyspę Klasztorną zaraz za porohami, to kwestia budowy krzyża w Kijowie była oczywiście powszechnie  kwestionowana. Według tradycji ruskiej (mówimy o tej wertsji która objemuje dalszą podózna północ) bowiem w Kijowie Andrzej postawił jednak tylko krzyż.

Francis Dvornik, The Idea of Apostolicity in Byzantium and the legend of Apostle Andrew,  Harvard University Press, 1958. Tu opis tradycji ruskiej w znakomitym dziele: s.262, 263

" From Georgia, through the intermediary of the Russian principali­ ty of Tmutorakan on the Taman peninsula, or more probably  directly from Greece, the Andrew Legend was transmitted to Kiev, 
and is reflected in the Russian Primary Chronicle.

There it is  said that "when Andrew was teaching in Sinope, and came to  Cherson, he observed that the mouth of the Dnieper was nearby.  Conceiving a desire to go to Rome, he proceeded, therefore, to the  mouth of the Dnieper and thence journeyed up the river, and by  chance halted upon the shore beneath the hills. He prophesied to his  disciples that on that spot a great city with many churches [Kiev]  would arise. He blessed the spot, erecting there a cross, then con­tinued his journey to Novgorod, and, after a stay with the Varangi­ ans, reached Rome. Leaving Rome, he returned to Sinope."

It is  evident that this new development of the Andrew Legend was built  on the basis of the Greek accounts of the monk Epiphanius, and on  those of the author of the Laudatio. In both works Cherson is men­ tioned together with Sinope, and it must have been this fact that inspired the Russian chronicler to have Andrew come to the place  where Kiev was to stand, and to lead him through the whole of Russia to Novgorod." 

From the tenth and eleventh centuries onward, the Andrew and Stachys Legend was generally accepted
as genuine in Byzantium and throughout the Eastern Church."

Poodbnie o wystawieniu krzyża w Kijowie mówi wspólczesnie - cytowana przez wielu - Litwinczuk (2006).

Przecież nasze rozważania nie dotyczą tego jak było. Ale znaczenia symbolicznego życia św. Andrzeja Apostoła, które opiera się na tradycji ustnej oraz hagiografii i świętych legend. Nigdy mi do głowy nie przyszło, aby do tych spraw stosować tzw. metod "naukowych". Dla mnie to nie ten wymiar tych spraw.

Takst z 13, 21 oczywiście do Mniszyszka.

Te ogólne dane są doskoanale wszystkim znane proszę Ojca.Nie zaczynajmy od Dura Europos. 

Ni ewiem te zco Ojciec czytał.

Ja odniosłem się tu i teraz do Ojca porównania budowy swiatyni przez sw Andrzeja w Kijowie i postawienie krzyża na Ładodze. 

Było to tak:

"Jeśli chodzi o znaczenie pewnych rzeczy w tradycji ustnej czy w legendach o świętych, to świątynie stawia się tam, gdzie są wyznawcy, aby można było wspólnie oddwać chwałę Panu. Krzyż wbija się tam, gdzie są poganie, z całą świadomością męczeństwa, które może okazać się konieczne, aby ich wezwać do wiary.

Jeszcze raz więc prześledźmy legendę o św. Andrzeju. Na wzgórzu nad Dnieprem wznosi świątynię, wokół której powstaje Kijów. Wznosi ją, bo znajduje wyznawców.

W Warłaamie stawia krzyż, na którym, co prawda, gdzie indziej bo w Patras, w Achai, przy ujściu zatoki Korynckiej do morza. Stawia go, ponieważ spotyka pogan i ma świadomość, że być może będzie musiał swoją wiarę poświadczyć krwią."

To są rzecyz oczywiście błedne.  Powórzę z całym naciskiem: w apokryfach i pierwotnych legendach NIC NIE MA  o budowaniu światymi  na wzgórzu kijowskim przez Andrzeja. Osiemnastowieczne cerkwie moskiewskiego chowu w Kijowie nie są tu żądnym argumentem. 

Moze Ojciec pozostawac przy swoim i proszę oszędzić mi w pelni nietrafionych insynuacji. Faktem jest ze podął ojcec zupełnie niezgodne z zapisamai apokryficznymi  i opracowaniami naukowymi "jasne argumenty", na co dowod przedłozyłem wyżej.