-

Pioter : Kiedy bogowie zorientowali się, że nie są w stanie zmienić tego co już się stało, stworzyli historyków.

Wariat na swobodzie

Podczas drugiej wymiany pieniędzy w Republice Serbskiej w Bośni, która miała miejsce w 1993 roku, władze banku emisyjnego stwierdziły, że głównym motywem (zamiast stosowanych do tej pory figur geometrycznych) będzie jeden z bośniackich polityków okresu habsburskiego - Petar Kočić. Jego wizerunek ozdobił więc wszystkie banknoty od 5 tysięcy do 50 miliardów dinarów.

Kim był Petar Kočić (Петар Кочић)? Najprościej byłoby powiedzieć, że literatem i politykiem, ale to tylko niewielka część jego życia.

Petar urodził się 29 czerwca 1877 w rodzinie prawosławnego serbskiego duchownego w jeszcze osmańskiej Bośni. Dwa lata później jego matka zmarła przy porodzie kolejnego dziecka, a ojciec postanowił rozpocząć karierę duchowną, co wiązało się z wstąpieniem do klasztoru. Mały chłopiec, praktycznie sierota, został więc przygarnięty przez zadrugę czyli komunę wiejską. Dopiero w 1888 roku jego ojciec, wówczas już opat klasztoru w Goricy, przypomiał sobie o synu i postanowił go wykształcić. Jednak rodzinie nie dane było długo być razem. Ojciec wkrótce został aresztowany przez policję za prowadzenie demonstracji przeciw arcyksięciu Rudolfowi w Banja Luce, i skazany na 7 miesięcy więzienia. Szkoła klasztorna więc nie mogła dać mu żadnego wykształcenia, ale przyjęto go do szkoły religijnej w Banja Luce, a od 1891 Petar był juz uczniem renomowanego Pierwszego Gimnazjum w Sarajewie, nawet bardzo dobrym uczniem. Jednak będąc w czwartej klasie nagle ze zdyscyplinowanego  i ambitnego ucznia zmienił się w wagaranta i bywalca barów (to opinia jednego z kolegów szkolnych). Po awanturze z naczycielem teologii w Gimnazjum oraz kolejnej z muzułmańskimi uczniami w barze został wyrzucony ze szkoły z wilczym biletem.

Naukę kontynuował więc w Liceum w Belgradzie, które ukończył w 1899 r. Jego czas pobytu w Belgradzie opisuje się zazwyczaj, jako życie w skrajnej nędzy. Świadczyć mają o tym zachowane listy do ojca, w których prosi o przesłanie pieniędzy oraz listy do narzeczonej, w której grozi jej śmiercią w wypadku, gdyby poślubiła kogoś innego. Petar często wspominał, że jako bezdomny w Belgradzie musiał spać na ulicy, aż pewnego dnia obudził go kopniak w brzuch otrzymany od serbskiego policjanta. Przebaczył jednak ten czyn nieznanemu policjatowi, bowiem to czyn tego samego żołnierza, który wkrótce przyniesie zwycięskie sztandary do Bośni, a pewna szorskość ze sstrony władzy wobec swoich obywateli jest zrozumiała. Całe to wydarzenie przeciwstawiał austriackim rządom prawa, które są nie do zniesienia, ponieważ naruszają domyślne nastroje narodowe.

Jesienią 1899 Kočić rozpoczyna studia na wydziale slawistyki Uniwersytetu Wiedeńskiego. Jednocześnie zaczyna pisać opiwiadania i powieści, w których ukazuje ciężką dolę bośniackiego (serbskiego) chłopa, który jest tylko dzierżawcą roli bogatego muzułmanina (ci ostatni stali się wkrótce podporą austriackiej władzy w Bośni - jak przedtem byli podporą władzy osmańskiej). Po ukończeniu studiów przenosi się do Belgradu, a wkrótce do Skopie (w Imperium Osmańskim) gdzie pracuje jako nauczyciel serbskiego, ale w jednej ze swoich satyrycznych nowel umieścił swojego pracodawcę, więc od 1906 roku rozpoczyna pracę w Sarajewie jako sekretarz generalny Prosveta (serbskiego towarzystwa kulturalnego). Włącza się aktywnie do miejscowej polityki, a sarajewska policja opisuje go jako fanatycznego rewolucjonistę, który przewodzi ruchowi austrofobicznemu poświęconemu organizowaniu serbskiego powstania w Bośni. Otrzymuje więc nakaz opuszczenia Sarajewa w ciągu 48 godzin.

Petar udaje się do Banja Luki, gdzie otrzymuje koncesję na wydawanie gazety Otadžbina. Już w pierwszym numerze gazety ostro krytykuje austriackie rządy w Bośni i ich negatywny wpływ na rolę serbskich chłopów. Gazeta zostaje więc zamknięta, a Petar ląduje z wyrokiem w ciężkim więzieniu w Tuzli. Kres odbywaniu kary jak na ironię przynosi amnestia ogłoszona przez cesarza z okazji aneksji Bośni. W 1910 roku w nowym kraju Austro - Węgier ogłoszono wybory parlamentarne, a Petar Kočić zostaje posłem z okręgu Banja Luka. Od 1911 roku pracuje w Radzie Administracyjnej i Kultury Bośni i Hercegowiny (czyli odpowiednika miniserstwa kultury). Jednak od 1912 roku nasilają się jego problemy zdrowotne. W styczniu 1914 roku zostaje przyjęty do szpitala psychiatrycznego z powodu wyczerpania umysłowego. W szpitalu tym umiera dwa lata później - 27 sierpnia 1916 roku.

Ciekawostką jest fakt, że na inspirację Kočićem powoływał się Gawriłło Princip - wykonawca zamachu na arcyksięcia Franciszka w Sarajewie.

Petar Kočić  ponownie trafił na banknoty wydawane dla Republiki Serbskiej w Bośni już po zakończeniu tam działań wojennych w 1998. Tym razem już tylko na jeden nominał:

 



tagi: banknoty  bośnia  serbia 

Pioter
18 marca 2019 20:47
8     1384    7 zaloguj sie by polubić

Komentarze:

MarekBielany @Pioter
18 marca 2019 23:13

Niektórzy sąsiedzi nie wierzą, że tak było https://pl.wikipedia.org/wiki/Denominacja_z%C5%82otego_w_1995_roku

 

Arytmetyka.

"pączki staniały !"

"jak to ?"

"zawsze były po dwa złote, a dziś kupił(ae)m za złotówkę !"

 

P.S.

z rozmowy wychodźcy z tubylcem

zaloguj się by móc komentować

Szczodrocha33 @Pioter
18 marca 2019 23:33

Zaiste, wariat na swobodzie, najwieksza kleska jest w przyrodzie. I nie tylko w przyrodzie.

zaloguj się by móc komentować

atelin @Pioter
19 marca 2019 08:11

"Petar udaje się do Banja Luki, gdzie otrzymuje koncesję na wydawanie gazety Otadžbina."

Aż sobie przetłumaczyłem: dopiero po chorwacku wyszła mi "Ojczyzna".

zaloguj się by móc komentować

stanislaw-orda @Pioter
19 marca 2019 09:00

 Brzmieniowo skojarzył  mi się Cochise, wódz szczepu Czokonów (Chokonen), lud Apacze (XIX w.).

Cochise  w języku Apaczów oznacza "dąb".

A może ten indioański wojownik również trafił na banknoty?

Bo Geronimo chyba trafił.

zaloguj się by móc komentować

saturn-9 @Pioter
19 marca 2019 09:45

Bardzo pouczający wpis. Czy jeszcze jest ktoś z postaci historycznych, kto ma taką przebitkę w cyfrach od 5 tyś. do 50 miliardów na papierach płatniczych?

Zupełne wariactwo rodem z Bałkanów. Miały miejsce tam w owe lata 'szturmu i naporu' zwariowane manewry mające za zadanie, jak się ponoć pewien generał amerykański wyraził, naprawić to co w trakcie drugiej światowej zostało zaniechane (czytaj: spieprzone).

Kočić Peter, urodził się jako poddany sułtana w Imperium Otomańskim, działał wywrotowo w cesarstwie Austro-Węgier aby zejść z tego padołu w królestwie Serbskim. Jedno życie a trzy odsłony państwowości odchodzącej epoki historycznej.

Musi miał odlot którym dotarł na miejsce 86 ze 100 najważniejszych Serbów w dziejach w heroicznym roku 1993.

Nazwisko Kočić pochodzi od bośniackiej nazwy klina ???

zaloguj się by móc komentować

Pioter @saturn-9 19 marca 2019 09:45
19 marca 2019 10:06

Jedynie Chorwacja miała podobny zestaw. Choć tam nominały były mniejsze od 1 do 100000 dinarów. Ale wybrano zupełnie inną postać - jezuitę Rudera Boskovića.

Co do samego Petara Kocica to wygląda mi on na zadaniowanego z Serbii (a może nawet z Rosji, Francji czy Anglii) agenta wpływu, którego zadaniem była destabilizacja Bośni i w konsekwencji całych Austro - Węgier. Dziwne i niekonsekwentne jest również postepowanie austriackich władz wobec niego.

zaloguj się by móc komentować

tomciob @Pioter
19 marca 2019 12:17

Witam.

Notka jak zawsze ciekawa. Jest ciekawa za sprawą tego banknotu wydanego w 1993 roku przez "Narodowy Bank Republiki Serbskiej" kiedy to wtedy prawnym podmiotem do wydawania i legalizacji banknotów był Narodowy Bank Jugosławii

źródło zdjęcia

którego banknoty miały zgoła inny rewers.

Jak podaje aktualna oficjalna strona Narodowego Banku Serbskiego:

"Do 1920 r., Kiedy jego jurysdykcja terytorialna została rozszerzona, ustawodawca uznał Bank jedynie za instytucję kredytową, a od 1931 r. Został mu powierzony jako pierwsza funkcja - polityka pieniężna, a po drugie - polityka kredytowa. Pierwsze i najważniejsze zadanie Banku, które zgodnie ze zmianą nazwy państwa od 1929 r. Nazywa się Narodowym Bankiem Królestwa Jugosławii, staje się gwarantem dla pieniędzy i utrzymania jego stabilności.

Podczas drugiej wojny światowej (od kwietnia 1941 r. Do października 1944 r.) Pracował w swoim biurze w Londynie. We wrześniu 1946 r. Bank został znacjonalizowany i od tego czasu pełnił swoje funkcje pod nazwą Narodowego Banku Jugosławii.

Ustawą o wdrożeniu Karty Konstytucyjnej Związku Państw Serbii i Czarnogóry, która weszła w życie 4 lutego 2003 r., Narodowy Bank Jugosławii nadal działa jako organ państwowy Serbii. Ustawa o Narodowym Banku Serbii, która weszła w życie 19 lipca 2003 r., Określa stanowisko, organizację, uprawnienia i funkcje Narodowego Banku Serbii".

A więc w momencie przesilenia i hiperinflacji z 1993 roku dwa różne banknoty. Jeden wydawany przez Narodowy Bank Jugosławii, a drugi przez Narodowy Bank Serbii. Oba o różnych rewersach. Pozostaje do ustalenia przez kogo i gdzie owe różne banknoty były drukowane zważywszy na znaczną różnicę znaczeniową wizerenku owych rewersów. 

Pozdrawiam

zaloguj się by móc komentować

Pioter @tomciob 19 marca 2019 12:17
19 marca 2019 12:23

Banknoty Narodowego Banku Republiki Serbskiej kursowały w Republice Serbskiej w Bośni, a nie w Serbii. To były (i są do dziś) dwa zupełnie różne organizmy państwowe, z których tylko jeden (Serbia) jest uznawany przez społeczność międzynarodową

zaloguj się by móc komentować

zaloguj się by móc komentować