Bardzo skomplikowana rozgrywka. Z jednej strony zwykło wydawać się, że tu Rzym, cywilizacja. Tam barbarzyńcy jacyś konni, ale tylko okrutna masa. Taki jest potoczny ogląd i chyba ukształtowany przez historyków dla gawiedzi. No, ale skompilować w jeden plan tak wielostronnie skomplikowane intrygi, to już wyższa szkoła jazdy "barbarzyństwa".

Pytasz o poszlaki. Ja nie jestem naukowcem odpowiedniej tu branży, ani znawcą źródeł. Polegać mogę tylko na Twoim zestawieniu faktów i na własnej intuicji. Ta zaś podpowiada mi, że podstawową poszlaką ledwo zawoalowaną w źródłach jest ta wróżba wróżbitów dla Attyli.

Otóż elita tamtych czasów nie byłaby zdolna do podobnie skomplikowanych rozgrywek i wielostronnych knowań, gdyby jednocześnie tkwiła w zależności od zabobonów wróżbitów. Przecież to nie wróżbici władali. Tych (m.zd.) wykorzystywano w celach sakralizowanego uzasadniania pewnych poleceń, czy informacji od władców. Wróżby nie były informacjami dla władców, lecz od władców. Owcześni autorzy pod relacjami o treści wróżb zapewne "udostępniali" dylematy władców i informacje, które władcy posiadali a chcieli nadać. Wg mojej, niefachowej oceny, celem tych autorów było bowiem, przede wszystkim, nauczanie wiedzione ze zdarzeń, a nie upamiętnianie biegu zdarzeń. Mniej więcej według postulatu ad usum Delphini.

Dlatego, jeśli dowiaduję się, że przed bitwą wróżbici Attyli znali także, aż tak szczegółowy rezultat jak przyszła śmierć Teodoryka, to znaczy, że smierć ta była przed bitwą zaplanowana, a u schyłku bitwy plan został wykonany w postaci zaaranżowanego wypadku (prawie po smoleńsku). Tylko jak się do tego zaplanowania zamachu przyznać po nim, gdy władca nie może zabijać innego władcy, bowiem od tego swoje własne władztwo wystawia na hazard?

Można więc obstawić, że Attyla z góry, między swoimi, lecz w zasadzie publicznie, poprzez wróżbitów poinformował co jest celem bitwy choćby i przegranej. Jeśli tak, to wypadek pewnie zdarzyłby się Teodorykowi także i przy odmiennym wyniku bitwy. Bitwa mogła być podjęta w celu: uda się nie uda, byle przy jej okazji Teodoryk spadł z konia pod kopyta innych koni. A że śmierć wielu własnych żołnierzy? No i co z tego! Czy dzisiejsi Rosjanie z tym się liczą w drodze do jakichś swoich punktowych celów?

Jest jeszcze jedna, potencjalna poszlaka, którą - według mnie - powineneś rozważyć, bo ja nie mam elementarnych danych. Otóż gdy robi się bilans bitwy (nie wojny, lecz tylko bitwy) to podstawowymi poszlakami są wiadomości o zachowaniu się stron bezpośrednio po bitwie. To daje odpowiedź: kto wygrał. Tutaj, jeśli dobrze zrozumiałem, mamy do czynienia z sytuacją, że Attyla bój przegrał, lecz w obwarowanym obozie pozostał na placu boju. Czy więc naprawdę przegrał? Porównaj to znowu z zachowaniem się współczesnych Rosjan na Ukrainie po różnych tamtejszych bitwach, czy potyczkach.

Możliwe zatem, że Attyla stoczył bitwę dla wyczerpania przeciwnika, a nie dla zwycięstwa, które ewentualnie może się uda. Swoich dowódców i wojsko za pomocą wróżbitów Attyla poinformował, że przegrają, bo taka jest wola wyższa (niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba, a także nie chcem, ale muszem itp.). Tę część wróżby Attyla na pewno przekazał też do obozu przeciwnego, aby ich zachęcić do wzajemnej hekatomby. Na takim tle, jako znak dla zamachowców, powinien był przekazać do przeciwnego obozu także tę część wróżby dotyczącą, jak się potem okazało, Teodoryka. To jest, jak oceniam, jedyne sensowne wytłumaczenie tej wróżby i jej związku z celem bitwy.

A może te siodła na stosie to była ówczesna demonstracja determinacji jak u H.Corteza ze spaleniem statków. W każdym razie, jak rozumiem, obozu huńskiego nikt nie zdobywał choc poza siodłami pewnie było tam sporo innych fantów.

A czemu siodła? Tu potrzebne jest ustalenie, czy już wtedy używano strzemiona, bo jeśli tak, to spalenie siodeł oznaczałoby infromację dla sowich i przeciwników, że z kawalerii robi się piechotę, a w obozie jest spory zapas koniny.

Raczej chodziło o to, bo Jordanes twierdzi, że Hunowie nie mieli żadnego prowiantu. Siodeł zresztą nie spalono, tylko przygotowano do tego aktu. ;)

No to po prostu demonstracja: Możecie nam skoczyć. Mamy co jeść i w obwarowanym obozie będziemy bronić się do upadłego. W takim razie, tamci się cieszą, lecz to Attyla realnie wygrał bitwę, bo to on pozostał na placu boju nadal gotowy do wojny.

Zresztą, wycofanie się armii gockiej przede wszystkim świadczy, o niepokojach lub o potrzebach zbrojnych daleko od danego pola bitwy. Żadna tam pobitewna uprzejmość w zmniejszeniu armii, gdy obok zachowała się poważna część armii wrogiej.

Niesamowite! A Thompson mapisał - bez wskazywania źródła - że Mediolan i Pawia zostały oszczędzone przez Atyllę, a nawet lepiej - przyjęto go z kurtuazją. Co do Akwilei to tu nie ma sprzeczności. Też taki wniosek można wysnuć z jego "Hunowie". 

Za inttygą Genzeryka przemaeia też fakt spląndtowania Rzymu w 455, akurat tuż po śmierci Atylli, który umarł w charakterystycznych okolicxnościach. Mianowicie dzień wcześniej wypraeił ucztę. Dużo pito, dużo jedzono. Nad ranem w jego namiocie znaleziono jego martwe ciało. Oficjalnie uznano, że umarł, udlawiwiszy się swoimi wymiocinami po spożyciu nadmiernej ilości alkoholu. Ktoś tam jeszcze przebąkiwał o otruciu, ale podejrzenia padały tulko na jego kochankę cxy żonę (już nie pamiętam jej imienia, ale to była kobieta). Cxyli murzyn zrobił swoje - murzyn może odejść. 

No i Thompson napisał, że karierę Hunow szybko zwinięto decyzją nowego cesarza Wschodu. Zakazał on handlu z Hunami i zakazał sprzedawania im broni. I aż dziw, że wcześniej nikt na te proste środki nie wpadł i Wschód niejako finansował swego wroga (podejrzewam tu agenturę działającą w bezposredniej bliskosci cesarza). Czyli Wężowe Plemię, dzięki swoim agentom, finansowała swoje huńskie narzędzie ze skarbca swego przeciwnika...:).

Botwa na Polach Katauliańskich to jakieś kuriozum. Tak przynajmniej wynika z opisu Thompsona. Atylla przegrał, ale nikt go nie ścigał, nie dobijał, a nawet gorzej. Bo po tej bitwie Atylla zdewastował całą północną Italię. 

Jordanes napisał o zawiłościach - czyli znał z jakichś źródeł (bo żył 200 lat po tych wydarzeniach) szczegóły intryg. Były one opisywane i komentowane. I zniknęły..

Ale to zniszczenie Mediolanu wydaje mnie się nieprawdopodobne, czyli że Thompson napisał prawdę, a Jordanes powtórzył niesprawdzone info, bo wszystko wokół Mediolanu  płonęło....chyba że zarząd Wężowego Plemienia ewakuował się wcześniej do Pawii. To wtedy Thompson podaje nieprawdę, ale jednocześnie denuncjuje Mediolan, jako sprawcę tego huńskiego nieszczęścia. No i ciekawe, że nic a nic nie pisze w swym dziele o Wandalach. Nie łączy ich z opisywanymi wypadkami, tak jakby istnieli na innej planecie. Więc może jednak Jordanes z tym zniszczeniem Mediolanu się nie pomylił, ale Thompson nie mogąc otwarcie oskarżyć o tę dewastację mediolańskich kupców użył takiego zmyślonego opisu, aby czytelnik skumał, kto za tym stał (bo tylko kretyn nie wyciągnąłby takiego wniosku). 

W każdym razie twoja hipoteza jest wysoce prawdopodobna. 

Aecjusz zostaje zamordowany w 454. Na rok przed wjazdem Wandalów do Rzymu. A w 453 Atylla. To wszystko musiało być ze sobą powoązane i na bank Wandalowie działali jako "generalny wykonawca" - bo kupcy zawsze muszą pozostać w cieniu. Myślę, że taki poziom intryg i wyeafinowania nie mógł byc dziełem ssmego Genzeryka. On musiał mieć doradców z Mediolanu. 

Zresztą Wandal Stilicho był już wodzem rzymskich w newralgicznym, zwrotnym, punkcie historii. Został zamordowany, ale zadanie wykonał wzorowo. Wiec Wandalowie musieli byc najbardziej zaufanymi wykonawcami woli kupców z Mediolanu.

Może te zniszczenie Mediolanu przez Atylle, to takie grube alibi dla kupców z tego miasta. Bo to, co zostało zrobione, to tak było grube i połączone jeszcze z akcją w przesmyku Gansu oraz z akcją w dolinie Indusu, że konsekwencje ewentualnych błędów propagandowych byłyby niezwykle poważne i odebrałyby w krótkim czadie wszelkie zyski z tego mega-przedsięwzięcia.

Genzeryk na pewno wiedział, że jest tylko "generalnym wykonawcą" na Europę i Afrykę. Ale Hunowie musieli być głupi i nieświadomi, że podzielą los Achillesa.

Jordanes pisał dla rzymskiego i gockiego czytelnika. Chyba więc inaczej nie mógł napisać opisu tej bitwy, tylko w taki sposob, że zwyciężyli nasi.

A co do wycofania się Gotów z pola bitwy, to coś działo się u Swebów w Hiszpanii. Tam walki tliły się kilka lat później jeszcze, za każdym razem jak tylko Toryzmund lub Teodoryk II próbowali przeszkodzić Hunom w ich zleconych pracach porządkowych.

Genzeryk na wszystko miał odpowiednie podkładki prawne. Attyla też. W obu przypadkach był to list od kobiety z cesarskiego rodu z prośbą o uwolnienie. Przy sobie Genzeryk miał naprawdę dobrych prawników myślących z wyprzedzeniem co najmniej o cztery pokolenia do przodu, czego przykładem jest choćby delegacja z (przyjmijmy) Krakowa do Kartaginy.

Co do Attyli i jego głupoty czy też megalomani, to Jordanes opisuje, że kiedyś jakiś pasterz przyniósł mu antyczny brązowy miecz znaleziony na pastwisku, a ten po konsultacji z wróżbiarzami orzekł, że jest to miecz samego Marsa, a przez taki symbol sami bogowie wyznaczyli go do panowania nad światem.

Króla Gotów i Aecjusza....oczywiście..:)

Bonifacjusz to był prowokator. Sprowokował cesarza i stworzył "naturalne" uzasadnienie dla kontroli płn. Afryki przez Wandalów. 

Genzeryk jak Timur, a raczej odwrotnie. Z tym że Timur skończył źle, a Genzeryk dożył starości. 

Wandalowie na wszystkich barierach wodnych mieli zapalone zielone światła. Normalnie cudowne dzieci....:). Bo Ren w 406/07  też przekroczyli nie napotykajac żadnych legionów, które ich ziomek Stilicho usunął z ich drogi.

Taki opis Genzeryka jeszcze bardziej uzasadnia ciche porozumienie z Marcjanem. Wandalowie się asekurowali, bo zdawali sobie sprawę z ryzyka, jakiego się podejmują. Stąd ta odpowiedz posłom z Krakowa nie powinna dziwić. To dobrze o nich swiadczy. A przedstawia się ich jakobl półdzikich idiotów. Zresztą już wspominałem o ostatnim królu Wandalów w Afryce - Gelimerze. Dostał "rentę" u bazyleusa...:). Pewnie wspomniał Justynianowi Wielkiemu o Marcjanie i Genzeryku.

Jordanes pisze coś innego. Mediolan i Padwa (Ticinium) legły w gruzach.

Dziwnym wydaje mi się też możliwość urażenia dumy Attyli przez malowidło przedstawiające cezarów, skoro sam Attyla planował wżenić się w cesarską rodzinę (Honoria). Sigonius i Muratorii przynajmniej w tym zakresie coś ściemniają i próbują przedstawić Attylę jako nieokrzesanego barbarzyńcę, którym nie był.

Thompson pisał o Pawii,Gibbon o Padwie. A Hunowie, z tego co Pioter tu napisał o mieczu z brązu i o bogu Marsie, to mogli byc takim8 samym8 Scytamii jak Goci...czyli import z Ameryki.

Jordanes pisał w temacie sto lat ledwo po tych wydarzeniach, wiec wydaje sie najbardziej wiarygodny. Thompson nie podał źródła, z którego zaczerpnął, pisząc o Mediolanie i Pawii, ale bedac od Olimpijczykow chcial wskazac, ze dewastacje Europy przez Hunów przygotowalo Żmjowe Plemie i to potwierdzaja równiez okolicznosci "przyrody" w dolinie Indusu i przesmyku Gansu w tym samym czasie. Dodatkowo wiemy, że Wandalowie byli lojalni do bólu wobec Żmijowego Plemienia, a widać wyraźnie ze to oni byli najważniejsi i to oni mieli rządzic zachodnim cesarstwem w planach Wężowników.

Zburzenie Mediolano swiadczyloby wiec jedynie o tym, że w owym czasie nie był centrum zarządzania Wężowników. Tym centrum mogło byc jakies inne miasto w Italii - Pawia?

Gibbona trzeba skreślic, bo opieranie sie na "źródle" z XVIIIw to lekka przesada...i do tego z Mediolanu.

Hunowie nie byli spadkobiercami Scytów. Tymi byli Goci, którzy wprost za Scytów się uważali.

Tak więc widać z tego, że Gibbon zamiast ze źródeł korzystał chyba z ChatGTP.

No i maszła mnie taka i smutna i zarazem pocieszająca refleksja - jaki jest sens czytac i marnowac czas na te tomy książek "ekspertów", ktorzy tak drastycznie rozjeżdżają się ze źródłami? Wychodzi mi, że to bez sensu i lepiej człowiek zrobi, gdy ściagnie sobie te źródła, przepuści przez dobre translatory i zacznie czytać.

No tak ale Ameryki zasadzali przybyli z Azji, wobec tego mogli się wrócić spowrotem.

Wilczyński się "popisuje" w tej książce o "Gejzeryku". Strona 22 cytuję: "Dodać należy, że niestety Wandalowie nie doczekali się historyków miary Aureliusza Kasjodora czy Jordanesa, chcących opisać bieg wydarzeń z punktu widzenia plemienia. WSZYSTKIE zachowane żródła prezentują punkt widzenia strony rzymskiej....".

Nie wiem jak to rozumieć. Czy Wilczyński uważa, że Jordanes opisywał bueg wydarzeń z punktu widzenia plemienia, ale akurat Wandalów nie opisał? Jeśli tak, to Wilczyński jest ignorantem do kwadratu.

Nie czytał pracy Alberta Kranza z XV wieku?

Nie wiem co czytał, a czego nie, ale Jordanesa to zna tylko z opracowań...może ten A. Krawczuk go zniechęcił do "klechów"?  Zobaczę, jak w dalszej części sobie poradził i co wymyślił. Będzie zabawnie...:)

sorki za oftop - może Pan coś wie co to może ozanczać:

https://www.money.pl/pieniadze/forex/waluty/forex,usdpln.html

jak bardzo doceniam te wstawki ?

Pomocna ręka ?

:)

P.S.

z łuku ?

Nie wchodź Pan na money.pl....ja zaglądsm na stooq.pl i wszystko jest dobrze.

Wilczyński od 2013 jest profesorem. W 2001 zrobił habilitację. Ma więc certyfikaty...:). Będzie zabawnie. Już sam tytuł pierwszego rozdziału mnie rozbawił "Trudne dzieciństwo"....Genzeryka oczywiście.

Chyba rzeczywiście bardziej owocnym będzie wykorzystanie dobrego translatora aby tłumaczyć sobie z łaciny na język polski , bezpośrednio ze źródeł niż przedzierać się przez bełkot mający znamiona naukowości i od czasu do czasu trafiać na malutkie okruszki prawdy którą łaskawie mogą oznajmić nam profanom tzw. Akademicy...

https://www.google.pl/url?sa=t&source=web&rct=j&opi=89978449&url=https://samai.uni.wroc.pl/wp-content/uploads/2023/03/11.-Spychala.pdf&ved=2ahUKEwic7c7S0b2DAxXoSfEDHT9KA08QFnoECBgQAQ&usg=AOvVaw1kIq0W7iFEKM1kxVXwAi6E

To do Ojca Dyrektora 

Brakuje prac hiszpańskich. Tam dzieje Wandalów są dość dobrze w ostatnich latach rozpracowywane.

Z tymi wierzeniami to Spychała może mieć racje. Wilczyński napisał, że o straszliwych prześladowaniach chrześcijan wiemy od Ilimpiodora z Teb. Tenże Ilimpiodor pisał dla cesarza Wschodu. Był więc związany z Olimpijczykami i z pewnością zależało im na ukazaniu Wandalów jako takich strasznych orków albo nawet Uruk-hai....:). Choć też jest pismo biskupa z płn Afryki, w którym tłumaczy nieobecność swoją i innych biskupów na soborze w Chalcedobie w 451. Ponoć przyczyną były represje wandalskie. Ale możliwe, że chodziłi nie o religijne różnice, a o polityczne - tu oczywiście spekuluję, bo wiadomo że nikt nie będzie ujawniał u demaskował siebie, pisząc że kieruje się politycznymi motywami. Każdy chce być postrzegany jako idealista i to niezłomny.

Czytam wnikliwie Spychałę i mam wrażenie, że on też bie czytał Jordanesa, bo zastanawia się, jak to możliwe że Goci tak szybko schrystianizowali i siebie i Ostrogotów i Gepidów. Wychodzi mu, że to niemożliwe bez upływu dłuższego czasu. Ichni misjonarz Wulfilia nie był w stanie sam tego dokonać. Odrzuca też tezę, że Wulfilua posługiwał się Biblią w języku gockim. 

Zastanawia się też jak mogło dojść do chrystianizacji Wandalów u odrzuca pośrednictwo Gotów.

Nie doczytałem jeszcze do końca, ale wychodzi mi, że ktoś bardzo się starał, aby ewaporować wszelkie informacje o misjach chrześcijańskich wśród Gotów i Wandalów no i starał się bardzo przykleić im, wbrew rzeczywistości, łatkę arian. Obstawiam, że ten ktoś zrobił z nich arian, aby ukryć prawdziwe przyczyny ich sprowadzenia na tereny imperium rzymskiego oraz prawdziwe przyczyny walk z nimi. Konflikt religijny jest taki prosty i wszystko tłumaczy, bez potrzeby wnikania w szczegóły.

A moim zdaniem chcą ukryc, że i Goci i Wandalowie mieli stałe i ścisłe kontakty z Rzymem. Ten cały limes to nie była żadna żelazna kurtyna. Wandalowie i Goci robili kariery w imperium (sam pisałeś o nagrobku "kucharza"), co oznacza że ktoś świadomie i celowo ukrył to przed nami i wstawił nam czarno-biały obraz rodem z dzieł Tolkiena.

Spychała podaje, za niemieckimi autorami, że Wandalowie walczyli w IIIw z Rzymem i że mueli kontakty z Markomanami. Dla mnie to niemożliwe - te walki z Rzymem  - bo Wandalowie od początku byli ich sojusznikami i przeciwagą dla Wenedów i Gotów (sam podaje, że w latach 290-344 była wojna Gotów z Wandalami).

To jest irytujące - podaje nasę szczegółów, ale wnioski z nuch wysnuwa sprzeczne albo powtarza tylko już sformułowane przez kogoś innego. 

Podaje, że najazd gockiego Radagajsa, to był najazd pogan, bo ani on ani jego wojownicy nie byli chrześcijanami.  A to był rok 406/407. I nie wyciąga żadnego wniosku z tego, mimo że podaje za Thompsonem i innymi, że masowe nawrócenie Gotów nastąpiło w latach 382-395. Czyli kim był ten Radagajs? Na pewno Gotem? A może nie był Gotem, tylko ktoś go tak nazwał, aby wcisnąć grubszy kit. Bo jak już pisałem - Stichilo, wandalski wódz rzymski, powstrzymał go, ale ściągnął wszystkie legiony znad Renu i akurat w tym samym czasie nad Renem siedzieli jego ziomkowie, którzy sforsowali Ren tak, jakby to była ich rodzima Odra. 

Czytam to, bo dużo szczegółów, ale nie mogę się nadziwić bezrefleksyjności Spychały.

Radogast (Radagajst) był czcony przez Wenedów, więc raczej do Gotów bym go nie zaliczył.

Mam teraz przed sobą kronikę Izydora z Sewilli i tam jest kolejne potwierdzenie tego, że Attyla wykonywał rozkazy Genzeryka:

Przeciw niemu Teodozjusz Młodszy, cesarz Wschodu, wojnę gotował, która w rzeczy samej nie nastąpiła. Kiedy Hunowie Trację i Ilyrię spustoszyli, wtedy wojsko przeciw Wandalom wysłane, do obrony Tracji i Ilyri z Sycyli odwołane zostało. Cesarz Majorian zatem z Italii do Hiszpani przybył, by z prowincji kartageńskiej nieco okrętów do przepłynięcia morza konieczneych przeciw Wandalom sobie przygotować, ale te z wybrzeża kartageńskiego przez zdrajców ostrzeżeni Wandalowie przechwycili.

Jak pogrzebię dalej to może nawet treść aktu wasalizacji Hunów przez Wandalów się znajdzie ;)

Wilczyński cytuje Hydacjusza odnośnie wiary Genzeryka. Otóż po odsunięcia Gunderyka, co miało mieć miejsce w 428, gdy stał się królem Wandalów, porzucił wiarę katolicką i przeszedł na arianizm. Czyli potwierdza to, co Spychała napisał. Ale ten arianizm Genzeryka nie oznaczal, że reszta Wandalów też przeszła na arianizm. 

@Pioter, @ Ojciec Dyrektor

Jest jeszcze ciekawy osobnik z V - VI wieku Cassiodoro, a właściwie Flavius Magnus Aurelius Cassiodorus, 485 - 583, Kasjodor z Calabrii. Oczywiście jego 12 tomowa Historia Gothorum wyparowała, jakżeby inaczej. Ale jest podobno coś ciekawego z wątków wandalsko - gockich w jego Variae, bodajże rozdział księga XII - jeżeli się nie pomyliłem, i chyba w Sieci, można znaleźć polskie tłumaczenie z łaciny, jakiś polski jezuita tego dokonał.  Cassiodoro poczuł w sobie w którymś momencie powołanie do stanu duchownego i założył w swych włościach, dziś Squillace koło Catanzaro na Calabrii - Vivarium, klasztor w swych rodowych włościach, bardzo specyficzny klasztor, gdzie kopiowało się księgi. Podejrzewam iż dokonywało się selekcji. Jest też do znalezienia w Internecie książka Edward Zwolski, Kasjodor i Jordanes, Historia gocka czyli scytyjska Europa, Lublin KUL, 1984. No i chyba Prokopiusz z Cezarei Wojna wandalska na Allegro... Może coś się z tego przyda, cały czas z  ogromną ciekawością czytam obu Panów... 

Dziękuję. O Kasjodorze wspomina się, ale nie w kontekście wandalskim. No bo "Wandalowie to germanie i Goci to germanie" więc w sumie to wszystko jedno czy Got czy Wandal. I weź tu się nie załamuj nad tą nędzą umysłową?

Tak przy okazji przeczytałem, że cesarz Matek Aureliusz Probus 276-282 stoczył walke z Wandalami-Silingami i pokonał ich i przesiedlił do Brytanii. Więc może ten gród Wandalów w Anglii to stąd się wziął, a nie ze zniekształcenia nazwy Wenedów. Ci Silingowie potem znaleźli się w Galli w 407, bo wtedy wojska Wandalów "natknęli" się na nich i połączyli. Taki zupełny przypadek...:)...szczęściarze.

Cytuje też Izydora z Sewilli, gdy ten pisze, że Stilichon ZACHĘCIŁ Wandalów, Swebów i Alanów do przekroczenia Renu. Ale od razu napisał, że to fałsz. I weź tu powołuj się na źródła. Wg Wilczyńskiego Stilichon po prostu nie mógł tak postąpić i basta!

Nie wiem czy w tym przypadku ma rację. Słowo rejk występuje u Wandalów tylko w linii prostej Gunderyk - Genzeryk - Huneryk - Hilderyk. Występuje także wśród Baltów (ród królewski Wizygotów) Altaryk - Teodoryk - Alaryk - Amalaryk (jakoś nie wszyscy) oraz u Amalów (ród królewski Ostrogotów) Ermanaryk - Sygeryk - Teodoryk Wielki - Atalaryk. Te rody były dość mocno połączone więzami krwi i być może chodzi o akurat o ród królewski. Wśród Amalów bardzo często kobietą nadawano imię zawierające słowo Amal (Amalafrida, Amalasuntha, Amalaberga). Zresztą później Sasi strasznie burzyli się, że nie zniosą nad sobą władzy żadnego rejka a podporządkują się cezarowi.

Co do spraw dynastycznych, to Wandalowie stosowali seniorat (czyli rządził najstarszy z rodu królewskiego) a Goci (już znacznie późnej) stosowali wskazywanie następców testamentem (jak Rzymianie). Trudno stwierdzić co jest w tym przypadku lepsze.

Moim zdaniem słowo rejk w imieniu oznacza po prostu pierworodnego z linii królewskiej, a nie jakiegoś naczelnika plemienia germańskiego.