Tak właśnie. W cudzysłowie.

Teraz przeniesiemy się do Japonii.

Jako demiurgiowie (czyli Stwórcy) w Japonii uważana jest para bóstw: Izanagi oraz Izanami. Ich imiona znaczą tyle, co: Mężczyzna, który zaprasza oraz Kobieta, która zaprasza. Owa para bogów (przypuszczalnie rodzeństwo, ale starojapoński język nie jest zbyt precyzyjny, bo tym samym słowem określa się tam i żonę i siostrę) otrzymała polecenie od innych bogów, aby zescalili ziemię (czyli poszukali jakichś żyznych wysp). Otrzymali w tym celu łódź oraz włócznię wysadzaną klejnotami. Dotarli na wyspę Onogoro i tam zbudowali niebiański filar. Ponieważ zdawali sobie sprawę z faktu, że muszą tę ziemię zaludnić przeprowadzili ceremonię zaślubin, jako obejście tego filaru i pozdrowienie się nawzajem. Pierwsza słowa pozdrowienia wypowiedziała Izanami, co niezbyt spodobało się Izanagiemu. Z tego związku urodziło się dziecko, które jednak nie miało rąk ani nóg. Nazwali je Hiruko (człowiek-pijawka), włożyli do łodzi i wyprawili na morze. Zapytali się również bogów, co zrobili źle. Uzyskali odpowiedź, że Izanami jako kobieta nie powinna odzywać się pierwsza. Powtórzyli więc ceremonię zaślubin i tym razem Izanami wydała na świat zdrowe potomstwo - osiem japońskich wysp. Następnego roku urodziły się wszystkie bóstwa, które miały zamieszkać w Japonii. W czwartym roku pobytu na wyspie wydarzyło się jednak coś dziwnego. Izanami zmarła podczas porodu Kagutsuchiego (bóg ognia), a rozwścieczony tym Izanagi zabił nowonarodzone dziecko swoim mieczem.

Tęskniąc za żoną Izanagi wybrał się do Yomi (krainy zmarłych), gdzie miał nadzieję ją znaleść. Spotkał ją tam i był niezwykle szczęsliwy, że mógł usłyszeć jej głos. Nie widział jej, bowiem panowały tam nieprzeniknione ciemności. Izanami jednak nie była pewna czy uda jej się opuścić zaświaty, bowiem spożyła tu już jedzenie, ale obiecała się dowiedzieć, czy opuszczenie Yomi będzie możliwe. Nie mogąc już wytrzymać z tęsknoty Izanagi postanowił skrzesać ogień i zapalił swój grzebień, którym miał spięte włosy. Jednak widok go tak przeraził, że natychmiast uciekł. Izanami już miejscami gniła, a ciało odchodziło od kości. Izanagi tak szybko uciekał od żony, że prześcignął nawet wszystkie złe duchy, które zostały za nim wysłane. Gdy tylko wydostał się na powierzchnię natychmiast wejście do podzimnego świata zawalił wielkim kamieniem. A czując się skażonym wizytą w zaświatach natychmiast wskoczył do pobliskiego stumienia i bardzo dokładnie się umył.

Co więc wiemy z tego mitu o japońskich bogach?

Przede wszystkim, że zaświaty znajdowały się pod ziemią. Była to więc jakaś kopalnia, prawdopodobnie kopalnia srebra w Iwami Gizan, bo innych kruszcowych kopalni w Japonii nie widać. Wprawdzie japońska wiki twierdzi, że wydobywało się tam srebro dopiero od XI wieku, ale ...

Po drugie wiemy, że japońscy bogowie byli aż tak mało istotni w polityce Olimpijczyków i Wężów, że nawet tamtejszy Stwórca mógł trafić w zaświaty i tam zarazić się trądem.

Po trzecie (i ten motyw powtarza się w wielu mitologiach różnych ludów) że nadzorcy niewolników w zaświatach celowo zarażali przybyłych tam nieszczęśników trądem. Dlaczego? Tacy niewolnicy nie mieli już gdzie uciekać, bo nikt (nawet najbliższa rodzina) nie chciał mieć już znimi nic do czynienia. A że pracowali mniej wydajnie widać nie miało najmniejszego znaczenia. Nawet ich umieralność nie miała żadnego znaczenia dla demonów, bo natychmiast wybierano kolejnych nieszczęśników.

---

tagi: japonia  mitologia  zaświaty 

	Pioter
	3 marca 2023 17:15

10     1257    8 zaloguj sie by polubić