-

Pioter : Kiedy bogowie zorientowali się, że nie są w stanie zmienić tego co już się stało, stworzyli historyków.

Nie dla tańczących Tamilów

31 października 1998 Bank Mauritiusu wprowadził do obiegu nowy wzór banknotów. 19 listopada tego samego roku natomiast został zmuszony do wycofania ich z obiegu.

Ciekawe prawda. Samo to już powinno wystarczyć, żeby przyjrzeć się bliżej tej sprawie.

Oficjalnym powodem była zmiana dotychczasowych ustaleń etnicznych w kolejności zapisu słownego nominału: zamiast tektu w kolejności: angielski, tamilski i hindu na nowych banknotach kolejność wyglądała następująco: angielski-hindu-tamilski.

Na pierwszy rzut oka nowa seria wprowadzona w styczniu 1999 roku nie wniosła zbyt wielkich zmian. Ale czy na pewno?

Na 25 nic specjalnego nie widać. Jest polityk pochodzenia chińskiego, premier Moilin Jean Ah-Chuen oraz rybakNa 50 znalazł się Joseph Maurice Paturau - pochodzący z Mauritiusa i wielokrotnie oznaczany pilot francuskiego lotnictwa wojskowego (4 francuskie oraz order imperium brytyjskiego), a także centrum handlowe le Caudan. Tu też nie widać zbytnich zmian.Na setce jednak zmieniono kolorystykę. Znalazł się tu z pochodzenia Tamilczyk - Rendaganeden Seeneevassen - minister edukacji Mauritiusu. Na rewersie zaś zamieszczono budynek sądu.

Na kolejnym banknocie tej serii znalazł się Abdul Razack Mohamed - premier Mauritiusu. Na rewersie ponownie dano centrum handlowe le Caudan. Zmiana nie widać.Na banknocie 500 rupiowym znalazł się Sookdeo Bissoondoyal - minister spółdzielczości a na odwrocie budynek uniwersytetu. Zmian w wymowie tego banknotu nie widać.

W kolejnym przypadku, przy banknocie 1000 rupiowym zmieniono całkowicie wymowę banknotu. W pierwszej wersji prócz polityka i adwokata Charlesa Gaetana Duvala znalazły się tańczące na plaży dziewczyny. W wersji drugiej na rewersie znalazł się budynek rządu.I ostatni banknot z obu serii. Nie widać na nim zmian. Prócz ministra finansów Seewoosagura Ramgoolama znalazł się tam również wół ciągnący wóz wyładowany trzciną cukrową - głównym towarem eksportowym Mauritiusu.

Zauważalne są w tym przypadku dwie zmiany:

Pierwsza to zastąpienie tańczących dziewczyn budynkiem rządu. Jak kiedyś przy okazji omawiania podobnego wzoru zauważył betacool: W krajach arabskich takie banknoty byłyby chyba jawnym nawoływaniem do Arabskiej Wiosny. Wprawdzie Mauritius tak całkowicie krajem arabskim nie jest, ale chyba nie wszystko w tym przypadku poszło po myśli angielskiej finansjery.

Druga jest jeszcze ciekawsza - zmnieniono kolorystykę banknotu z tamilskim politykę z zielonego (czyli koloru islamu) na czerwień, który w hinduiźmie oznacza pewność siebie.

W tak wielokulturowym społeczeństwie (niby wzorcu, do którego dążą władcy tego świata) mogło umieszczenie hinduisty na kolorze islamu mogło być wystarczającym powodem do wycofania z obiegu banknotów 2 tygodnie po ich wprowadzeniu.

Być może uda się Wam, Szanowni Czytelnicy, znaleść inne przyczyny szybkiego wycofania się banksterów z City z eksperymentu przeprowadzonego na przełomie 1998/99 na Mauritiusie.



tagi: islam  anglia  city  mauritus 

Pioter
14 maja 2020 10:31
19     1673    6 zaloguj sie by polubić

Komentarze:

gabriel-maciejewski @Pioter
14 maja 2020 11:00

Trochę off, ale pamiętam, jak się ekscytowaliśmy opowieściami o cenach znaczków z Mauritiusu, ciekawe po ile teraz chodzą te znaki

zaloguj się by móc komentować

betacool @Pioter
14 maja 2020 11:01

He, he . Jak dziewczyny są wesołe i tańczą to "polityk i adwokat jest dziwnie naburmuszony.

Jak radości ludu już nie ma i jego miejsce zajęła siedziba rządu, to "polityk i adwokat" wygląda jakby milion w totka wygrał.

zaloguj się by móc komentować

Pioter @gabriel-maciejewski 14 maja 2020 11:00
14 maja 2020 11:12

jeśli o te chodzi, po podobno chodzą po 1 mln $. Podobno - bo pomaranczowego zachowała się 1 szt, a niebieskich 3, więc w handlu raczej się ich nie zobaczy

zaloguj się by móc komentować

Pioter @betacool 14 maja 2020 11:01
14 maja 2020 11:13

Może nie tańczą tak jak pan polityk im zagrał? A dostać się do rządu .... ;)

zaloguj się by móc komentować

atelin @Pioter
14 maja 2020 18:19

Na 25 jest jakaś buda z napisem AD 1873, może chodzi też o wymazanie tego z pamięci https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5329226/

zaloguj się by móc komentować

umami @Pioter
14 maja 2020 18:39

Renganadenowi Seeneevassenowi może zmienili kolor banknotu na bardziej zgodne z barwami politycznymi?

Tłumaczenie https://www.advance.mu/content/renganaden-seeneevassen-–-unsung-hero

Urodzony 11 kwietnia 1910 roku Renganaden Seeneevassen był popularnym i wzorowym parlamentarzystą. Dzięki wielkim trybunom robotniczym, Seewoosagurowi Ramgoolamowi i Guyowi Rozemontowi stał na czele wszystkich bitew - powszechnych wyborów i nowej konstytucji.

Po studiach podstawowych w szkole protestanckiej - Central Boys Government School i Sunnee Surtee Aided School, studiował w Royal College of Curepipe.

W 1935 r. rozpoczął naukę w prestiżowej London School of Economics, gdzie ocierał się o ramiona polityków różnych kręgów.

W 1940 r. został adwokatem w Middle Temple i wrócił do kraju, aby praktykować jako adwokat. Następnie został wybrany do rady miejskiej Port Louis.

W 1944 r. ówczesny generał gubernator Sir Donald Mackenzie Kennedy mianował go do Rady Legislacyjnej i przyczynił się do opracowania nowej konstytucji z 1948 r.

W tym samym roku został wybrany na trzeciego zastępcę w Port Louis, za Guyem Rozemontem i dr Edgarem Millienem.

Został ponownie wybrany w 1953 r., tym razem przed doktorem Millienem.

W 1957 r. przejął tekę edukacji w rządzie autonomicznym, którego głównym ministrem był dr S. Ramgoolam.

W 1958 r. Renganaden Seeneevassen zmarł w Port Louis i został poddany kremacji w Valley of the Priests.

Historia zawsze będzie uznawała Seeneevassena za jednego z wielkich trybunów naszego kraju i jednego z najwybitniejszych kombatantów Partii Pracy.

zaloguj się by móc komentować

umami @atelin 14 maja 2020 18:19
14 maja 2020 18:40

Nikt jej nie wyrzucił. Stała, jak stoi.

zaloguj się by móc komentować

umami @Pioter
14 maja 2020 19:30

Sir Charles Gaëtan Duval QC Kt (9 października 1930 r. — 5 maja 1996 r.) był adwokatem, mężem stanu i politykiem z Mauritiusa, który był przywódcą Parti Mauricien Social Démocrate (PMSD). Uczeń Julesa Koeniga, pierwszego przywódcy PMSD, opowiadał się za integracją Mauritiusa z Wielką Brytanią i kierował konserwatywnym ruchem przeciwko niepodległości, wspieranym głównie przez białych oligarchów i większość kreolskiej społeczności, która obawiała się hegemonii hinduizmu na niezależnym Mauritiusie. Wybory powszechne 1967 roku, które zostały zdominowane przez kwestię niepodległości, zostały uznane za jedno z najbardziej gwałtownych i gminnych [samorządowych/wspólnotowych] wyborów w historii Mauritiusa. Jego kontrowersyjne slogany: malbar nous pa oulé (kreolski termin oznaczający „nie chcemy Hindusów”) lub envelopé nous pa oulé (oznaczające „nie chcemy być owinięci sari lub dhoti jak Indianie”) były mocno krytykowane. Jednak jego popularność wśród społeczności kreolskiej sprawiła, że ​​stał się znany jako Le Roi Creole (co oznacza Króla Kreoli w języku kreolskim).

Po przegranych wyborach Duval został następnie przywódcą opozycji, ponieważ Mauritius uzyskał niepodległość w 1968 r. trzy razy był na tym stanowisku, a także był burmistrzem Port-Louis w tym samym okresie, zanim został ministrem gabinetu w rządzie Ramgoolama. Później służył w gabinecie Anerooda Jugnautha jako wicepremier w latach 1983–1988. Zmarł w 1996 r., będąc jeszcze posłem do parlamentu w Curepipe i Midlands.

Będąc centralną postacią polityczną na Mauritiusie w latach siedemdziesiątych partia Duvala straciła znaczną część swojego elektoratu w latach osiemdziesiątych na rzecz radykalnej lewicowej partii Mauritian Militant Movement. Mimo to pozostał enigmatyczną osobowością polityczną, nawet [kiedy] jego partia miała mniej niż pięciu deputowanych w okresie od 1982 do 1996 roku.

(...)

Duval urodził się w Rose Hill w dniu 9 października 1930 r. Urodził się w rodzinie kreolskiej wyższej klasy średniej. Jego ojciec Charles był urzędnikiem państwowym, a matka Rosida - gospodynią domową. Kiedy jego ojciec zmarł w 1933 roku, kiedy miał zaledwie trzy lata, wychował go wujek Raoul. Młody Duval uczęszczał do szkoły podstawowej Saint-Enfant-Jésus RCA i Royal College of Curepipe. Następnie będzie studiował prawo w Lincoln's Inn i na paryskim Wydziale Prawa.

Następnie dołączył do palestry Mauritiusa, aby praktykować jako adwokat. Szybko stał się znany dzięki znajomości prawa karnego i dowcipowi w obronie poważnych spraw karnych. Później został uczniem Julesa Koeniga.

Kariera polityczna

Po studiach prawa w Wielkiej Brytanii i Francji wraz z Julesem Koenigiem, założycielem PMSD, wyruszył na arenę polityczną na Mauritiusie. Partia ta opowiadała się za członkostwem w Wielkiej Brytanii, podczas gdy Partia Niepodległości Seewoosagura Ramgoolama walczyła o niepodległość kraju. PMSD przegrał wybory w sierpniu 1967 r., ale zintegrował rząd jedności narodowej, utworzony w grudniu 1969 r.

Aby złagodzić napięcia między kreolami a wspólnotą indo-mauretańską, co było wynikiem wyborów powszechnych w sierpniu 1967 r. i zamieszek komunalnych w styczniu 1968 r., jego partia dołączyła do zjednoczonego rządu w 1969 r. pełniąc funkcję gabinetu ministra Ramgoolama. Został zwolniony ze stanowiska ministra gabinetu w 1973 r. i ponownie pełnił funkcję lidera opozycji do 1976 r. Następnie ponownie został ministrem gabinetu w powyborczej koalicji Partia Pracy / PMSD w latach 1976–1982. Pełnił funkcję nieoficjalnego zastępcy Ramgoolama (nawet [kiedy] ten urząd wicepremiera nie został jeszcze ustanowiony). [Kiedy] jego partia, zdobyła tylko 2 mandaty w wyborach w 1982 r., od 1982 do 1983 r. po raz ostatni służył jako przywódca opozycji.

Zrobił układ wyborczy z ówczesnym premierem Jugnauthem w wyborach parlamentarnych w 1983 r., a następnie wstąpił do rządu, sojusz wygrał tak samo. Został ministrem turystyki, podczas którego jego kadencję oklaskiwał cały kraj. Został wicepremierem Mauritiusa i pełnił taką funkcję do 1988 r., kiedy po raz ostatni opuścił rząd. Został ostatnio wybrany na posła w wyborach w 1995 r. i pozostał nim aż do śmierci.

W latach 90. wszedł w publiczny spór ze swoim synem Xavierem-Lucem Duvalem o przywództwo i symbol PMSD. Mimo to wygrał sprawę w Sądzie Najwyższym, a jego syn ostatecznie stworzył własną partię o imieniu Parti Mauricien Xavier Duval (PMXD). W chwili śmierci nie był w dobrych stosunkach ze swoim synem.

(...)

W uznaniu jego kariery politycznej i sądowej w 1973 roku została mu przyznana przez Francję Legia Honorowa. Później został rycerzem królowej Elżbiety II w Wyróżnienie Noworoczne 1981(1981 New Year Honours).

https://en.wikipedia.org/wiki/Gaëtan_Duval

zaloguj się by móc komentować

atelin @umami 14 maja 2020 18:40
14 maja 2020 19:42

Chodziło mi o wyrzucenie jej z banknotów.

zaloguj się by móc komentować

umami @atelin 14 maja 2020 19:42
14 maja 2020 19:49

No ale jest i na starym i na nowym. Nikt nic nie wyrzucił.

zaloguj się by móc komentować

umami @umami 14 maja 2020 18:39
14 maja 2020 19:58

„Renga” był przekonany, że system edukacyjny, który „odziedziczył”, wymaga poważnych reform. „Nie może być sprawiedliwości w systemie, w którym edukacja jest prerogatywą nielicznych uprzywilejowanych”, wciąż podkreślał.

https://issuu.com/mauritiusnow/docs/may2010/15

Dzięki niemu w 1958 roku rekordowa ilość dzieci (25.000) poszła do szkoły.

zaloguj się by móc komentować

Pioter @umami 14 maja 2020 18:39
14 maja 2020 20:45

Hmm... A w wiki piszą też, że czerwony w hinduiźmie oznacza zazdrość - więc może i pasuje do Partii Pracy

zaloguj się by móc komentować

Pioter @atelin 14 maja 2020 18:19
14 maja 2020 20:46

Nigdzie nie jest wyjasnione co to za budynek. Nie potrafgię też go zlokalizować w bazie fotograficznej netu.

zaloguj się by móc komentować


atelin @Pioter 14 maja 2020 20:46
14 maja 2020 23:41

Ponieważ może nawet nie istnieć i powstał tylko na potrzeby banknotu, który został wycofany. Taka tylko hipoteza. 

zaloguj się by móc komentować

umami @Pioter
15 maja 2020 05:15

Takie tłumaczenie zmian znalazłem: 
The portrait on the 1,000-rupee note is much more flattering, and the Château of Réduit (official residence of the president) replaced the sega (Mauritian folkloric) dancers on the back because some people were offended by the stereotype of Creoles as dancers.

Portret na banknocie 1000 rupii jest o wiele bardziej pochlebny, a zamek Réduit (oficjalna rezydencja prezydenta) zastąpił na rewersie tancerzy sega (mauretańskich folklorystów), ponieważ niektórzy obrażali się na stereotyp Kreoli jako tancerzy. 

https://www.pecuniabanknotes.org/Mauritius_25_Rupees_1999_P49a/p3322621_14297425.aspx

Co do 25 rupii:
Back: Building façade, Rodrigues island map; man with trap.
Fasada budynku, mapa wyspy Rodrigues; człowiek z pułapką [siecią].

Tu wymianiają jeszcze dodo zaobserwowane przez holenderskich marynarzy w 1598.
Moilin Jean Ah-Chuen (1911—1991) był chińskim politykiem mauretańskim. W latach 1967—1976 został pierwszym ministrem chińskiego gabinetu, a w 1949 r. pierwszym członkiem chińskiej Rady Legislacyjnej. Został odznaczony przez papieża Jana Pawła II [nie piszą czym] i został pasowany na rycerza [został uszlachcony] przez królową Elżbietę II.[1] Jego ojciec, Chu Wei Chuen, przybył na Mauritius z Meizhou w Guangdong w Chinach w 1887 r.[2]
https://aroundtheworldin80currencies.com/mauritius-25-rupees-year-2013/
 

Rodrigues (francuskiÎle Rodrigues [ʁɔdʁiɡ]kreolski: Rodrig) to autonomiczna zewnętrzna wyspa z Republiki Mauritius na Oceanie Indyjskim o pow. 108 km² (42 mil²), około 560 kilometrów (350 mil) na wschód od Mauritiusa. [1] Jest częścią Wysp Mascarene, które obejmują Mauritius i Reunion. Ma pochodzenie wulkaniczne i jest otoczona rafą koralową, a tuż przy jej wybrzeżu znajdują się małe, niezamieszkane wyspy. Wyspa była dziesiątą dzielnicą Mauritiusa; uzyskała autonomiczny status 10 grudnia 2002 r. i podlega Zgromadzeniu Regionalnemu Rodrigues. Stolicą wyspy jest Port Mathurin .

Jego mieszkańcami są obywatele Mauritiusa. Według danych statystycznych Mauritiusu w 2014 r. populacja wyspy wynosiła około 41 669 osób. [4] Większość mieszkańców ma mieszane pochodzenie afrykańskie i europejskie. Jego gospodarka opiera się głównie na rybołówstwie, rolnictwie, rzemiośle i rozwijającym się sektorze turystyki. [5]

Wyspa (wraz z Agalégą i Saint Brandonem) stanowi część większego terytorium Republiki Mauritiusu z prezydentem jako głową państwa i głównym komisarzem jako szefem rządu.

W XVIII wieku Francuzi podjęli kilka prób rozwoju wyspy. Afrykańscy niewolnicy (przodkowie obecnej ludności) zostali sprowadzeni na Rodrigues w celu rozwoju hodowli i rolnictwa. W 1735 r. powstała stała osada francuska, podporządkowana Île Bourbon.[7]

W 1809 r., po krótkiej bitwie z Francuzami, wojska brytyjskie weszły w posiadanie Rodriguesa[8].

Po okupacji brytyjskiej, niewolnictwo zostało ostatecznie zniesione w 1834 roku. Do 1843 r. liczba ludności zmniejszyła się do 250 osób.

https://en.wikipedia.org/wiki/Rodrigues

Fotka:


Creole house in Port Mathurin, the capital of Rodrigues Island, Mauritius

Dom kreolski w Port Mathurin, stolica wyspy Rodrigues, Mauritius.

https://www.dreamstime.com/creole-house-port-mathurin-rodrigues-island-mauritius-capital-image118058652

W tym dawnym odrestaurowanym w 2007 roku drewnianym domu kreolskim mieści się biuro turystyczne.

GoogleMaps:

https://www.google.com/maps/place/Rodrigues+Tourism+Office/@-19.6806686,63.4221662,3a,75y,90t/data=!3m8!1e2!3m6!1sAF1QipNhwB2HjzpxzUj_i6IEPy_I4gPOVSN8TimFSXff!2e10!3e12!6shttps:%2F%2Flh5.googleusercontent.com%2Fp%2FAF1QipNhwB2HjzpxzUj_i6IEPy_I4gPOVSN8TimFSXff%3Dw203-h114-k-no!7i3264!8i1836!4m12!1m6!3m5!1s0x23e3ada4babb5d83:0x5c7b9c1ee0ed1faf!2sRodrigues+Tourism+Office!8m2!3d-19.6805972!4d63.4221156!3m4!1s0x23e3ada4babb5d83:0x5c7b9c1ee0ed1faf!8m2!3d-19.6805972!4d63.4221156

https://www.google.com/maps/place/Port+Mathurin,+Mauritius/@-19.6805972,63.4221156,3a,75y,77.14h,90t/data=!3m8!1e2!3m6!1sAF1QipO8igq04U7PrdLp-CnShelwE2tOuHfMAo_LyAGC!2e10!3e12!6shttps:%2F%2Flh5.googleusercontent.com%2Fp%2FAF1QipO8igq04U7PrdLp-CnShelwE2tOuHfMAo_LyAGC%3Dw203-h113-k-no!7i4160!8i2336!4m5!3m4!1s0x23e3ada25955433f:0xd9cccbecec5d4a00!8m2!3d-19.6795306!4d63.4286929




https://www.alamy.com/mauritius-rodrigues-island-port-mathurin-the-tourist-office-in-a-former-renovated-wooden-creole-house-image339049811.html

inne fotki:
https://www.alamy.com/stock-photo-mauritius-rodrigues-island-port-mathurin-horizontal-view-of-a-woman-76648713.html
https://www.alamy.com/mauritius-rodrigues-island-port-mathurin-the-tourist-office-in-a-former-renovated-wooden-creole-house-image339049180.html
https://www.alamy.com/mauritius-rodrigues-island-port-mathurin-the-tourist-office-in-a-former-renovated-wooden-creole-house-image339049168.html
https://www.alamy.com/mauritius-rodrigues-island-port-mathurin-the-tourist-office-in-a-former-renovated-wooden-creole-house-image339049832.html

https://www.mauritiusexplored.com/top-activities-mauritius/port-mathurin/

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

zaloguj się by móc komentować

umami @Pioter
15 maja 2020 05:17

Nie wiem czy wszystkie fotki przedstawiają ten budynek, ale widać go też w Google Maps i te inne też. Jeśli coś jest nadprogramowo, to przepraszam.

zaloguj się by móc komentować

Grzeralts @Pioter
15 maja 2020 06:40

To jest społeczeństwo wielokulturowe. Ale inaczej skonstruowane niż europejskie multikulti - nie ma kultury wiodącej, każda grupa pielęgnuje swoją odrębność kulturową i społeczną, a wspólne mają państwo (w sensie systemu organizacji życia w grupie, w dużym skrócie), które jak na afrykańskie standardy jest mocno socjalne. Na dodatek jest to generalnie społeczność byłych niewolników, co też chyba ma znaczenie dla mentalności i wartościowania wolności np.wyznania.

Na Mauritiusie stoi np.wielka figura Shivy, wielkości naszego Chrystusa w Świebodzinie, o której mieszkańcy innych denominacji zgodnie twierdzą, że im nie przeszkadza, a doroczne masowe pielgrzymki hinduistów obsługuje logistycznie ludność pozostałych wyznań (zarabiając na tym, oczywiście). 

zaloguj się by móc komentować

onyx @gabriel-maciejewski 14 maja 2020 11:00
15 maja 2020 23:27

Te Mauritiusy to pewnie taki kolekcjonerski mem na podkręcenie zbieractwa/handlu znaczkami. U nas popularne były jeszcze znaczki IIIRzeszy. Nie wiem jak to stoi teraz cenowo ale pamiętam, że ludzie szukali jak jeszcze filatelistyka była w Polsce na topie. To jak jakiś mityczny sum czy szczupak na danym akwenie czy złote talary w ziemi czekające na swojego odkrywcę. Interes się kręci na wielu frontach a my się cieszymy serią z Gagarinem, kilogramem płotek i garścią boratynek. Ostatnio oglądałem kawałek formatu telewizyjnego pt. "Złomowisko" i tam gościu opowiadał jak to czyszcząc auto z plastików i obić zawsze znajdzie jakieś piniondze a raz znalazł cztery stówy. Robota ciężka, mało płatna ale co znajdziesz to twoje. Jak masz fart to i Mauritiusa znajdziesz pod fotelem. Memy branżowe to jest ogólnie ciekawe zjawisko.

zaloguj się by móc komentować

zaloguj się by móc komentować