Jest takie miejsce w azteckich mitach, gdzie trafiają wszyscy ci, którzy nie zginęli w boju. Miejsce to zwie się Mictlan i znajduje się daleko na północy, a droga do niego wiedzie przez 9 bram i trwa całe cztery lata. Nieszczęśnicy, którzy tam trafiają, muszą pokonać rwącą rzekę Chingnahuapan, przecisnąć się między dwoma zrośniętymi górami, wejść na górę z obsydianu, ominąć lodowate wiatry oraz miejsca gdzie łopoczą sztandary, leci na nich grad strzał oraz żyją bestie zjadające serca. Dopiero potem czeka na nich odpoczynek w zaświatach - lub rozpłynięcie się w nicości. Miejscem tym władał Miclantechuhti (czyli Pan Krainy Zmarłych).

Pewnego dnia znawił się u niego Quetzalcoatl, którego posłano tam, aby ponownie zaludnił ziemię po piątej już katastrofie. Aby tego dokonać miał w Mictlanie zebrać kości ludzi z poprzednich epok. I prawie by mu się to udało, ale Miclantechuhti zdołał umieści w Zaświatach kilka pułapek, a w jednąz nich wpadł Queztalcoat tak nieszczęśliwie, że część kości połamał. Udało mu się jednak większość tych zebranych (i połamanych) kości pozbierać i wydostać się z pułapki, jednak okazało się po czasie, że nie były to najlepsze okazy (i dlatego podobno ludzie mają różny wzrost).

Kim był ten nasz bohater, któremu udało się okraść Pana Zaświatów z najcenniejszego skarbu? Zgodnie z mitami Quetzalcoatl miał białą skórę i jasne oczy. W ikonografii był przedstawiany zawsze z tabliczką z muszli, którą nosił jak amulet zawieszony na szyi. Przybył z krainy na wschodzie i tam też później odpłynął. Jego matką była Caotlicue (co znaczy Wężowa spódnica). Nosiła ona naszyjnik z ludzkich głów i domagała się stałych krwawych ofiar z ludzi. Podobno łącznie miała aż czterysta dzieci, ale te pewnego dnia się zbuntowały i ścięły jej głowę. Nie ma jednak żadnych danych o udziale Quetzalcoatla w tych wydarzeniach.

W micie o podróży Quetzalcoatla do Mictlanu mamy więc opisaną wyprawę wojenną powziętą z terenu Meksyku aż na wyspę Disko w celu przejęcia pracujących tam niewolników. Wyprawa ta szła prawdopodobnie przez przez Mississippi, Appalachy oraz tereny zamieszkałe przez Irokezów. Fakt, że nie użyto drogi morskiej, świadczy o tym, że miała to być akcja zupełnie niespodziewana dla załogi tamtejszego gułagu. Akcja udała się jednak niezupełnie. Albo nie było już na Disko pełnowartościowego towaru (czyli prawdopodobnie kowali), albo zginęli oni po drodze w którejś z zasadzek na terytorium Irokezów.

Mamy tu również i inne szczegóły, które mogliśmy zauważyć również w mitach zupełnie innych ludów. Amulet Quetzalcoatla przypomina Tablice Przeznaczenia noszoną przez bogów Sumeru. Caotllicue ze swoim krwawym naszyjnikiem przypomina mocno hinduską boginię Kali. Nie wiemy dziś, czy Pierzasty Wąż brał udział w buncie przeciw Caotlicue, a jeśli tak, to wyprawa do Ameryki Centralnej i podwzięta stamtąd próba zniszczenia systemu zaopatrywania Olimpiczyków w rodzime żelazo mogła być ceną za jego powrót do Starego Świata.

Ale najciekawiej się robi, gdy przypatrzymy się się wizerunkowi Quetzalcoatla zawartemu w Codex Telleriano Remensis.Fakt. Codex powstał w XVI wieku i jest spisany po łacinie, ale autor czy grafik bardzo mocno powiązał symbolikę Starego Świata z mitologią Ameryki.

---

tagi: meksyk  mitologia 

	Pioter
	6 marca 2023 19:14

12     1293    10 zaloguj sie by polubić