Nie. Nie będzie teraz mowy ani o Olimpie, ani o Ur, ani nawet o Dilmun czy Kesz. Będzie o naszym postrzeganiu otaczjącego nas świata.

Bo dla każdego z nas pępek świata znajduje się dokładnie w tym miejscu, gdzie znajdujemy się my.

Dopiero od tego miejsca rozchodzą się okręgi, które określają nasze zainteresowanie otaczającym nas światem - zgodnie ze schematem.

1) Otoczenie, w której odnotowujemy wszystkie możliwe zmiany - te bowiem wpływają bezpośrednio na nasze życie.

2) Okolica - z której wyłapujemy tylko te informacje, które nas interesują i mogą mieć jakieś przełożenie na naszą sytuację.

3) Dalsza okolica - ta nas interesuje o tyle, że może tam jest coś ciekawego, może się tam wybierzemy, żeby to zobaczyć, lub żeby robić tam interesy.

4) I miejce, gdzie żyją smoki - nic tam ni ma ciekawego, i szkoda nawet czasu, żeby się tam udawać osobiście. Wprawdzie jakieś informacje stamtąd docierają, ale to tak samo realne jak bajki o żelaznym wilku.

Dlaczego o tym piszę? Bo na tej właśnie zasadzie rysujemy własne mapy. Mapy, które znacznie się różnią od map rysowanych przez zawodowych oszustów, zwanych kartografami.

Dlaczego oszustów? Bowiem oni próbują nam wmówić, że droga z Krakowa do Zakopanego jest znacznie dłuższa niż droga z Zakopanego do Morskiego Oka - co jest oczywistą nieprawdą. Z Krakowa do Zakopanego dotrę przecież w około godzinę samochodem, a dalszej drogi już samochodem się nie da przebyć, przez co jest ona znacznie dłuższa (z naszego punktu widzenia). Nasza subiektywna mapa będzie się więc mocno różnić od odwzorowania kartograficznego.

Po co więc istnieją ci kartografowie, skoro na mapach zamieszają dane zupełnie nieprzydatne z naszego punktu widzenia? Bo mają rysować mapy dla wojska - nie dla nas. Przy czym dzisiejsze mapy są rysowane dla rakiet dalekiego zasięgu, więc ich zadaniem jest przypisanie konkretnych współrzędnych do konkretnego punktu mapy oraz wyliczenie czasu potrzebnego na przelecenie rakiety w powietrzu. Lotnictwa po prostu nie ograniczają żadne przeszkody terenowe.

A kiedy to się zaczęło?

W zasadzie za znany nam obraz świata odpowiada niejaki Merkator, który w 1569 roku postawowił odwzorować kulę ziemską w postaci rozwiniętego walca. Używamy tego schematy po dzień dzisiejszy, nie zdając sobie sprawy, że jest to nawet nie uproszczenie rzeczywistości, a całkowite fałszerstwo. Mapa ta bowiem poprawna jest wyłącznie w okolicy równika. A reszta? Popatrzmy: Naprawdę aż tak wielkie wrazenie robi Rosja, gdzy przeskalują się ją odpowiednio do warunków tworzenia mapy? Przecież to tylko złudzenie skonstruowane przez Merkatora.

No dobrze, ale po co to było? Epoka lotnictwa rozpoczyna się oficjalnie dopiero w 1709 roku od pierwszego lotu balonem Bartholomeo de Gusmao, chyba, że o czymś znowu nie wiemy.

Wcześniejsze mapy miały jednak przekazywać nam coś innego. I były robione pod konkretne grupy zawodowe. Żeglarze np potrzebowali umieć wyliczyć dokładnie swoją pozycję na otwartym morzu, aby móc odpowiednio nakierować okręty na żądany cel. Te mapy morskie miały więc za zadanie dokładnie ukazywać wyspy i linię brzegową, a czasami nawet dodatkowe szczegóły, jak np łowiska.Kupców interesowało zaś co i skąd można przywieść i ile czasu potrzeba na to poświęcić.

A wojskowych? Wszystko zależy od rozwoju techniki wojskowej, ale patrząc realizastycznie, to po dziś dzień interesują ich wyłącznie jak najbardziej szczegółowe mapy danego terenu, na którym aktualnie się znajdują. I to niezależnie od rodzaju sprzętu jakim akurat dysponują. Czy czołgi, czy też konnicę i tak trzeba z jednego brzegu rzeki na drugi przerzucić, więc ..... Mapy muszą być dokładne i szczegółowe.

I pozostają nam jeszcze mapy, którymi posługują się (a przynajmniej powinni) politycy. Ci przez duże P posługują się mapami takimi samymi jak w antyku.Te mapy bowiem muszą opierać się nie na odległości kilometrowej, a na odległości czasowej. Ile czasu potrzebuje infromacja aby dotrzeć w obie strony. Dlatego najdokładniejsze jest to, co jest w najbliższym otoczeniu naszego Polis, a reszta jest uzalezniona od przepływu informacji. Przy czym jako czas przepływu informacji określony jest czas od podjęcia decyzji w Polis do czasu możliwej wojskowej odpowiedzi na tę decyzję. I żeby było jeszcze ciekawiej te mapy muszą przedstawiać ziemię w postaci płaskiego dysku, gdzie akurat dalsze terytoria są tylko zaznaczone schematycznie (chyba, że nasza decyzja dotyczy inwazji na tamtejszą Polis). Najważniejsze jest cetrum decyzyjne - Polis- i według niego orientowana jest cała mapa. Na powyższej mapie są to chyba Delfy, które znajdują się w centrum powyższej mapy.

No dobrze. Pozostaje nam jeszcze spedycja. Tu mapy wyglądają w zasadzie zupełnie inaczej. Są liniami prostymi prowadzącymi od punktu, do punktu. Transportowca wogóle nie interesuje ile zakrętów po drodze będzie miał do ominięcia. Interesują go za to takie rzeczy jak parkingi (karawanseraje), i mijane po drodze miasta. I to niezależnie od tego, czy kieruje wyładowanym tirem, karawaną wielbłądów czy tylko załadowaną furą ciągniętą przez woły. Niezależnie od tego, czy jest to antyk, czy współczesność mapy te wyglądają identycznie: Lepiej widać będzie chyba tu. To akurat droga z Rzymu do Indii, tzw Rzymska Mapa Drogowa powstała w czasach Oktawiana Augusta.

Dlaczego o tym piszę? Dlatego, że mamy błędne wyobrażenie o wiedzy geograficznej antyku. Wyłacznie dlatego, że sami posługujemy się mapami przygotowanymi przez zawodowych oszustów.

---

tagi: antyk  mapy 

	Pioter
	17 maja 2023 08:15

17     1449    6 zaloguj sie by polubić