W zasadzie te opowieści naczelnego brahmina o imieniu Iarchas, które są zawarte w Żywocie Apoloniusza z Tyany same w sobie wymagałyby oddzielnych studiów. A sąto rzeczy, których raczej w innych źródłach nie odnajdziemy.

Skupmy się najpierw na królu Gangesie:

Był czas, ciągnął Iarchas, że zamieszkiwali tu Etiopowie, a było to plemię hinduskie. Etiopii jeszcze wtedy nie było, Egipt zaś rozciągał się za Meroe i Katarakty, w kraju tym więc znajdowały się źródła Nilu oraz jego delta. Wówczas zamieszkiwali tu Etoipowie będąc poddanymi króla Gangesa. Ziemia ta dawała im pod dostatkiem pożywienia, bogowie zaś roztaczali nad nimi swą opiekę. Kiedy jednak zabili swego króla, Hindusi zaczęli uważać ich za nieczystych, a i sama ziemia sprzeciwiła się, by dłużej na niej pozostawali. Niweczyła bowiem wysiewane przez nich zboża, zanim się wykosiły; sprawiała poronienia u kobiet i nie sprzyjała hodowli bydła. Jakie tylko miasto wznieśli, natychmiast obracała je w ruinę. Zjawa króla Gangesa wypędzała ich zewsząd, dopóki nie złożyli ziemi w ofierze morderców i innych ludzi, którzy swoimi rękami przelali krew. Ganges był dwanaście łici wysoki i żaden człowiek nie dorównywał mu urodą. Ojcem jego byłą rzeka Ganges. Ponieważ zalewała ona krainę Hindusów, skierował ją do Morza Czerwonego, przez co stałą się ona dobroczyńcą ziemi. Ta za jego życia dawała obfite plony, gdy zaś zginął, pomściłą jego śmierć. Homer prowadzi Achillesa pod Troję z powodu Heleny mówiąc, że szło za nim dwanaście miast nadmorskich i jedenaście lądowych. Kiedy król odebrał mu brankę, wówczas popadł w gniew i okazał się człowiekiem nieprzejednanym i dzikim. Popatrzmy jak w porównaniu z nim wygląda władca indyjski. Założył sześcidziesiąt miast, które uchodziły za najsławniejsze w tej krainie. Nie ma racji ten, kto uważa, że większą chwałę przynosi zburzyć miasta, niż je założyć. Odparł też zapuszczjących się zbrojnie przez Kaukaz na te tereny Scytów. Ten zaś, kto oswobadza swoją ziemię, jaki się mężem szlachetnycvh i o wiele bardziej wartościowym od tego, co narzuca miastom niewolę i to z powodu kobiety, która oczywiście nie została porwana wbrew swej woli. Ganges zawarł przymierze z władcą kraju będącego teraz po panowaniem Fraotesa, za co tamten w sposób niegodziwy i zuchwały uwiódł mu żonę, ten jednek nie tylko nie zerwał przyrzeczenia, ale tym bardziej je wypełniał mówiąc, że nie będzie wprawiał kogoś w zakłopotanie nawet kiedy doznał krzywdy. Mógłbym opowiadać o nim jeszcze wiele, gdybym nie bał się, że popadnę w samochwalstwo, gdyż to ja byłem owym mężem, a odkryłem to, kiedy miałem cztery lata. Tenże Ganges wbił w ziemię siedem stalowych mieczy, żeby nie miało do niej przystępu żadne nieszczęście. Później bogowie polecili by przybywający tu składali im ofiary w miejscu, gdzie zostały zakopane owe miecze, nie wskazali go jednak dokładnie. Wtedy ja, jako chłopiec, zaprowadziłem tłumaczy woli bogów do rowu i poleciłem, aby zaczęli kopać, bo tam znajdują się owe miecze.

A teraz krótka opowieść o królu Erytrasie:

Nie znam przykładu, który zilustrowałby należycie ten tak ważny, a wykraczający poza nasze możliwości poznawcze problem. Można sobie jedynie wyobrazić duży statek jaki Egipcjanie zbudowali i skierowali na tutejsze morze, by handlować towarami egipskimi w zamian za indyjskie, bowiem na mocy starego prawa dotyczącego Morza Czerwonego ustanowionego jeszcze przez Erytrasa, kiedy nad nim władał, Egipcjanom nie było wolno wypływać na nim okrętami wojennymi, a tylko jednym statkiem towarowym. Ów duży statek egipski został skonstruowany tak, że może zastąpić wiele innych. Jego boki wzmocniono specjalnymi konstrukcjami, burty oflankowano ścianami z drewna i belkami, zaś na pokładzie umieszczono dużo kabin, gdyż statkiem tym kierowało wielu sterników dowodzonych przez kogoś najstarszego i najbardziej doświadczonego. Na jego dziobie znajdowało się też miejsce dla sporej liczby oficerów oraz najlepszych i najbardziej zwinnych marynarzy, którzy potrafią wspiąć się na żagle, a i stacjonuje na nim oddział wojskowy, bo w razie napadu mieszkających nad zatoką barbarzyńców, którzy ulokowali się na prawym brzegu, gdy wpływa się do portu, ktoś musi przecież bronić tego statku.

W zasadzie mamy więc tu ujęte dwie informacje o Kuszytach/Etiopach.

Pierwsza to taka, że pochodzą oni z Indii, gdzie tworzyli bardzo rozbudowaną cywilizację (ponad 60 kwitnących miast), gdzie również byli w stanie robotami inżynieryjnymi (kanałami) zmienić bieg rzeki Ganges, aby uchodziła do Oceanu Indyjskiego, wykorzystując po osuszeniu znajdujące się do tej pory pod wodą obszary gospodarczo. Pewnie jednak nie przewidzieli, że tereny te w bardzo krótkim czasie okażą się niezdatne do użytku i nawet częściowo skażone, więc będą musieli opuścić swoją ojczyznę w poszukiwaniu nowych siedzib, aż w końcu dotarli do Rogu Afryki.

Druga zaś informacja, to że Kuszyci zmonopolizowali cały handel na Oceanie Indyjskim i byli w stanie zbrojnie wymusić przestrzeganie narzuconych limitów na handel z Indiami. W tym przykładzie mamy akurat informację, że Egipt miał koncesję na hadel z Indiami jednym jedynym statkiem. Dlatego z czasem Egipcjanie, próbując ominąć zapisy traktatów, budowali te staki aż tak wielkich rozmiarów, że sam jego opis posłużył Iarchasowi za analogię do opisu całego wrzechświata.

I w tym momencie zaczyna się wyjaśniać wiele spraw. Między innymi dlaczego Sargon Wielki był aż tak zainteresowany zajęciem Libanu i połączeniem Akkadu z Morzem Śródziemnym. Wyjaśnia się również, dlaczego Fenicjanie byli zainteresowani zablokowaniem Morza Śródziemnego twierdzą w Gades, i dlaczego faraon Necho zlecił akurat Fenicjanom opłynięcie Afryki.

---

tagi: indie  egipt  kuszyci  apoloniusz 

	Pioter
	6 kwietnia 2024 08:20

3     686    8 zaloguj sie by polubić