Cały ważny przekaz idzie w sferze pop (by Gabriel)

Właśnie tym była cała mitologia. Ważnym przekazem rozpowszechnianym w sferze pop. A jak to wygląda współcześnie? I nie chodzi mi teraz o Dänikena, Starożytnych bogów, Percy Jecksona czy Harego Potera.

Od 1981 roku przekaz mitologii skupia się bowiem na jednym schemacie. Roboczo można go nazwać Indiana Jones. Opracowany przez Spielberga model sprzedał się w ogromnej ilości różnych kontynuacji, książkowych i filmowych, których osią jest poszukiwanie skarbów. W zasadzie to nawet nie tyle poszukiwanie samych skarbów, bo fabuła toczy się wokół poszukiwania kolejnych wskazówek, aby to tych skarbów można było dotrzeć.

I o ile jeszcze w przypadku Indiany Jonesa mamy jakąś opowieść o walce różnych orghanizacji rządowych (USA, III Rzesza, ZSRR) to w 2004 roku John Turteltaub postarał się pokazać, że takie same przygody można przeżywać nawet we współczesnym świecie, a organizacje rządowe niekoniecznie są zainteresowane w ujawnianiu prawdy i odnajdywaniu zagionych artefaktów. Ten nowy format można nazwać roboczo Skarb narodów i tym razem dotarcie do danego artefaktu wymaga czasem nawet złamania prawa.

W 2008 roku po ten schemat opowiadania własnej mitologii sięgnął w Niemczech Florian Baxmayer. Jego dziełem jest w zasadzie trylogia oopwiadająca o dziejach archeologa i łowcy skarbów Eika Meiersa. Te niemieckie skarby to odpowiednio Pierścień Nibelungów, Włócznia Longiniusa oraz Bursztynowa Komnata. W dwóch pierszwych przypadkach chodzi o artefakty, które dają możliwość panowania nad światem - trzeci artefakt natomiast ma ukryć stały fragment niemieckiej gry o te panowanie - czyli współpracę z Moskwą.

Akcja zaczyna się w Arkonie, gdzie w zniszczonej świątyni odnajdują mozaikę z mapą drogi do skarbu oraz amulet z wizerunkiem arcybiskupa Heidebolda. Droga do skarbu wiedzie przez kolońskie katakumby, gdzie bohaterowie odnajdują relikwiarz z ramieniem Karola Wielkiego, a później w lesie Extersteine odnajdują ukrytą kolejną wskazówkę - tym razem cesarskie jabłko Karola. W końcu okazuje się, że aby dotrzeć do skarbu należy wykraść i częściowo zniszczyć nawet przechowywane w katedrze w Akwizgranie popiersie cesarza Karola. Ale taki drobiazg nie powstrzyma naszych bohaterów. W końcu dla panowania nad światem można poświęcić nawet wspólnie z Francją budowaną UE.

Skarb jednak przepada, ale Eik i towarzysze mająjuzzlecenie na kolejną wyprawę po skarby. Włócznię Longiniusa ukrył sam Göthe, więc tu również może być ciekawie. Tu akcja prowadzi po niemieckim romantyźmie, a kończy się w podziemiach Bramy Brandenburskiej.

Odnaleziona włócznia trafia na wystawę muzealną, a nasi bohaterowie zajmują się odnalezieniem kolejnego artefaktu z niemieckiej mitologii. Tym razem chodzi podobno tylko o lekarstwo - roślinę wymarłą przed milionami lat, której nasiona znaleziono na ilustracjach przedstawiających Bursztynową Komnatę. Komnatę udaje się odnaleść, ale jest mały problem - przypadkowo uruchamia się system samozniszczenia. Jednak w kończowych scenach filmu zapowiedziano ciąg dalszy przygód, gdzie Eik Meiers miałby szukać Arki Przymierza.

Taki film, pomimo zapowiedzi producentów, nigdy jednak nie powstał. Arka Przymierza, za sprawą doktora Jonesa, jest bowiem częścią amerykańskiej mitologii.

---

tagi: niemcy  filmy  mitologia 

	Pioter
	3 lipca 2023 05:19

18     1678    5 zaloguj sie by polubić