Po wczorajszej notatce zainteresowało mnie to całe AKP (Rada Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku), które stworzone zostało przez unijnych urzędników. Zacząłem się więc przyglądać odniesieniom na banknotach dawnych kolonii angielskich wchodzących w skład AKP. I zaciekawił mnie (na razie) jeden banknot z Ugandy.Jak już wiemy, w ostatniej serii banknotów ugandyjskich zamiast polityków zaczęto stosować odniesienia do pomników. Pisałem zresztą o tym w notce Ministerstwo Głupich Kroków

Teraz przypatrzyłem się innemu banknotowi. Są na nim dwa pomniki - na awersie mamy pomnik Rozwoju Socjalno-eskonomicznego miasta Kampala ustawionego z okazji 100 lecia założenia miasta, a zaprojektowanego przez studentkę Sylvię Kantende,o którym miejscowi Ugandyjczycy piszą, że jest wybitnym dziełem przedstawiającym widoczny na pierwszy rzut oka rozwój. Na rewersie natomiast zamieszczono pomnik niepodległości.Ale chyba nie widoczne pomniki tu będą najważniejsze. Moim zdaniem całe przesłanie banknotu (przy tak dziwnej architekturze pomnikowej) jest po stronie z widocznym pomnikiem niepodległości. Jest tam przedstawiona miejscowa odmiana bydła, hodowanego przez lud Banyankole, który jeszcze do 15 października 1901 roku tworzył niezależny od władz angielskich twór polityczny, zwany Królestwo Ankole.

Dopiero pod koniec 1901 roku Anglikom udało się pokonać ten lud i włączyć go do Protektoratu Uganda. Banyakole jednak zachowali jeszcze jakąś śladową autonomię, która była honorowana przez Anglików do czasu ogłoszenia przez Ugandę niepodległości. Dopiero prezydent Idi Amin w 1967 roku zniósł istniejące królestwo i podzielił jego teren na dziesięć okręgów (województw), łącząc ziemie Banyankolów z sąsiednimi ludami.

I na tym zapisy u docenta Viki po angielsku się urywają. Jeśli natomiast zmienimy język referatu, to odnajdzemy również informację, że potomek ostatniego króla Ankole, John Patric Barigbe (1940-2011) w 1993 przywrócił to królestwo do istnienia.

John Barigbe, absolwent ekonomii w Cambridge, który w 1967 roku po publicznym upokorzeniu ojca przez Idi Amina (musiał poprosić prezydenta o likwidację królestwa) został ambasadorem Ugandy w RFN i Watykanie, 20 listopada 1993 roku koronował się na króla Ankole. Koronacja szybko została unieważniona przez ugandyjskie władze, które znalazły pretekst w postaci nieprzestrzegania procedur demokratycznych (tzn brakło uchwały ciała przedstawicielskiego ludu Banyankole, które nie istnieje - bo nie ma już takiej jednostki administracyjnej, która pokrywała by się z terenami dawnego królestwa). Królowi Ntare VI (bo takie imię przyjął John Barigbe po koronacji) pozostało więc zająć się jedynie próbami restauracji królestwa, szczególnie za pośrednictwem założonej przez siebie fundacji Nkore Cultural Trust. Ale tu również nie miał łatwo - dość szybko pojawiła się na terenie dawnego królestwa Ankole rządowa fundacja Banyankore Trust, która starała się niwelować wszelkie dążenia Johna Barigbe do poważnego traktowania jego zakresu władzy. Doszło nawet do tego, że pod sam koniec życia został uwikłany w publiczne pranie brudów domowych -czyli nagłośnieniu sprawy rozwodowej.

Jego nastepcą z roszczeniami do tronu Ankole został urodzony w 1991 roku syn, Charles Rwebishenge Arjaiya Ntomi ya Rugazinda, jednak jak na razie niewiele na temat restytucji królestwa Ankole we władzach centralnych słychać. Choć kto wie - być może coś się zmieni, bo powoli władze Ugandy zaczynają odtwarzać dawne królestwa - choć na razie wyłącznie w formie cepeliady.

---

tagi: niemcy  anglia  uganda  banknot 

	Pioter
	19 kwietnia 2020 11:12

5     997    3 zaloguj sie by polubić