30 listopada 2009 roku Korea Północna dokonała zmiany pieniędzy. Od tego dnia do 6 grudnia zamknięto wszystkie sklepy, a stare pieniądze, które już 7.12.2009 stały się makulaturą, można było wymienić wyłącznie w bankach, przy czym gotówkę wymieniano wyłącznie do kwoty 100.000 won na osobę, wydając w zamian nowy banknot 1000 won.

Wkłady bankowe przeliczano również w takim samym stosunku, jednak tu limit wymiany był dziesięciokrotnie wyższy.

Gdy 7 grudnia otwarto sklepy, można było w nich płacić wyłącznie nowymi pieniędzmi. I jak zwykle w socjaliźmie koszty wymiany pieniądza poniosłow społeczeństwo, ponieważ większość ludności oytrzymała wypłaty 28 listopada wypłacone starymi pieniędzmi, których nie było gdzie wydać.

Ale to nie koniec bajki.

Pod koniec grudnia przy płaceniu kolejnych poborów okazało się, że ktoś przygotowaujący reformę walutową zapomniał przeliczyć wypłaty w nowych wonach i wszyscy otrzymali 100 krotność poprzedniego wynagrodzenia. Wikipedia nawet podaje, że odpowiedzialni za tę pomyłkę zostali szybko rozstrzelani.

Inflacja po takim numerze postawiła się ponownie na poprzednim poziomie, a cała wymiana pieniędzy okazała się zupelnie niepotrzebna operacją. Przynajmniej tak to wygląda z punktu widzenia wolnego świata. Rzeczywistość jest jednak inna. Ten manewr z inflacją był po prostu powtórzeniem manewru zastosowanego w Polsce w latach 80-tych XX wieku, mającego na celu uwłaszczenie nomenklatury partyjnej (a przy okazji również części ludności). W Polsce wówczas zastosowano numer z stałymi stopami procentowami kredytów pomimo inflacji, co dawało efekt, że brało się pożyczkę na budowę domu, a po kilku latach spłacało się ją w całości jedną wypłatą. Koreańczycy jednak nie mieli widać aż tak dużo czasu i musieli uwłaszczyć społeczeństwo (a przede wszystkim działaczy partyjnych) w ciągu dwu miesięcy.

---

tagi: korea  banknoty 

	Pioter
	9 kwietnia 2019 18:13

11     1416    9 zaloguj sie by polubić