JEstem teraz w trakcie lektury Księgi Jubileuszów. To akurat inna wersja hebrajskiej Księgi Rodzaju, która utrzymana jest w tonie opowiadania historii świata przez jednego z Aniołów Mojżeszowi na Górze Synaj.

Księga ta powstała prawdopodobnie około II w pne, ale z samej lektury widać, że opierała się na znacznie wcześniejszych źródłach.

Z naszego punktu widzenia księga ta jest o tyle ciekawa, że zawiera mapę starożytnego świata gdzieś z okresu około 4000-3000 pne. Przytoczę ten rozdział poniżej:

Podział Ziemi

Podzielili ziemię na trzy częśći: dla Sema, Chama j Jafeta według ich dziedzictwa. Wydarzyło się to na początku trzydziestego trzeciego jubileuszu, w pierwszym roku, pierwszego tygodnia, podczas gdy jeden z nas, ten wysłany, mieszkał z nimi. On zebrał swoje dzieci, a ci przyszli do niego, oni i ich dzieci. On więc podzielił losowo ziemię, którą jego trzej synowie mieli posiadać. Ci zaś uścisnęli sobie ręce i odebrali dokument z łona ich ojca Noego.

Część Sema

Według dokumentu Semowi przypadła porcja w środku ziemi. Tę częśćbędzie on posiadał po wieczne pokolenia, on i jego synowie. Od środka gór Rafa ażdo ujścia rzeki Tina. Wzdłuż tej rzeki rozciąga się na zachód, aż w pobliże głębin, z których rzeka wypływa. Wody tej rzeki przepływają przez jezioro Macotis i wpadajądo Wielkiego Morza. Wszystko to, co znajduje sięna północ przynależy do Jafeta, wszystko w kierunku południowym do Sema. Część Sema rozciąga siędalej ażw pobliże Karazo, które jest podstawą języka ziemi skierowanego na południe. Dalej jego część rozciąga się aż do Wielkiego Morza, dochodzi prosto do zachodniej części jezyka skierowanego na południe, a nazwa tego morza brzmi właśnie Język Morza Egipskiego. Stamtąd granica zawraca ku południu, w kierunku ust Wielkiego Morza, u wybrzeży wód. Dalej przechodzi ona na zachód od Afra aż do wód rzeki Gihon idąc w kierunku południowym aż do ujścia wód tej rzeki. Od wschodu rozciąga się aż w pobliże ogrodu Eden, od jego południowej strony. Następnie przebiega wzdłuż południowej granicy Edenu i przez całą długośćjego wschodniej granicy. Następnie zwraca się na wschód i biegnie aż w pobliże ostatniej góry, która nazywa sięRafa. Stamtąd kieruje się ku wybrzeżom aż do ujścia rzeki Tina. Ta częśćzostała losowo naznaczona dla Sema i jego synów, tak aby ją posiadali na zawsze po wszystkei pokolenia[...]

Część Chama

Dla Chama została wyznaczona druga część, ta z drugiej strony rzeki Gihon, na południe i na prawo od Ogrodu. Rozciąga się ona na południe wzdłuż góe ogniowych. Od zachodu rozciąga się do morza Atel. Dalej na zachód przechodzi w pobliże morza Mauk, tam gdzie wszystko ginie. W kierunku północnym rozciąga się aż do krańców Gadiru. Dalej przechodzi na pograniczu wód aż do Wielkiego Morza i dalej aż do rzeki Gihon i w ten sposób dosięga prawej strony ogrodu Eden. Te ziemie zostały przekazane dla Chama jako jego dziedzictwo na zawsze, dla niego i dla jego synów na wieczne pokolenia.

Część Jafeta

Dla Jafeta zostałą naznaczona trzecia część, ta, która jest za rzekąTina, na północ od ujścia tej rzeki. Rozciąga się ta część w kierunku północno wschodnim przez całąkrainę Gog i wszystko co się znajduje na wschód od niej. W kierunku północnym rozciąga siędo gór Kelt na północy aż do morza Mauk i przechodzi na wschód do Gadiru wzdłyuż wybrzeża wód. Dalej rozciąga się w pobliże zachodniej częśći Fereg i następnie wraca w kierunku Afreg. stąd przechodzi na wschód w kierunku morza Meat. Następnie rozcjąga się wzdłuż rzeki Tina w kierunku północno wschodnim, aż do źródeł tej rzeki w górach Fara. Dalej przechodzi na północ. Te oto ziemie przypadły Jafetowi i jego synom jako część dziedzictwa, które on i jego synowie posiadaćbędą po wieczne pokolenia: pięćwielkich wysp i cała ziemia na północy. W tej częśći jest zimno, natomiast ziemia Chama jest gorąca, a ziemia Sema nie jest ani gorąca, ani zimna, gdyż tam miesza się zimno i gorąco.

Przydział ziemi dla synów Chama, Sema i Jafeta.

Cham podzielił między swoich synów. Pierwszą cześć, tę w kierunku wschodnim, otrzymał Kusz, a na zachód od niego Mizraim. Dalej na zachód Put i na zachód od niego Kanaan, którego częśćsięgała morza.

Także Sem dokonał podziału między swoich synów. Pierwszą część przeznaczył dla Elama i jego synów, tę na wschód od rzeki Tygrys aż do wschodnich częśći Indii, wzdłuż Morza Czerwonego, wzdłuż Dedanu, całe góry Mebri i Elam, całą ziemięS uza i wszystko, co znajduje się w pobliżu Farnak aż do Morza Czerwonego i w górę do rzeki Tina. Dla Aszura została przeznaczona druga część, to jest cała ziemia Aszur, Niniwa i Szinar, sięgająca aż w pobliże Indii, wzdłużrzeki. Dla Arpachszada zostałą wyznaczona trzecia część to jest wszystkie ziemie regionu Chaldei, który rozciąga się od wschodniego brzegu Eufratu. Część ta obejmowała ziemie w pobliżu Morza Czerwonego, wszystkie wody pustynne, aż w pobliże zatoki morskiej w pobliżu Egiptu, wszystkei ziemie Libanu i Semiru oraz Amman aż w pobliże Eufratu. Czwarta część została przyznana Aramowi, to jest wszystkie ziemie Mezopotamii, między Tygrysem a Eufratem na północ od Chaldei aż w pobliże góry Aszur i ziem Ararat. Lud otrzymał piątą część to jest góry Aszur i wszystko co przylega do nich aż do Wielkiego Morza. Ta część przylega od wschodu do częśći Aszura, jego brata.

Także Jafet podzielił ziemie swojego dziedzictwa pomiędzy swoich synów. Pierwsza częśćzostałą przyznana dla Gomera, ta w kierunku schodnim na północ od rzeki Tina. Północna część została przyznana Magogowi, to jest wszystkie ziemie północy aż do morza Meat. Madaj otrzynmał część leżącą na zachód od częśći jego dwóch braci aż do wybrzeży wysp. Czwarta część została naznaczona dla awana, to jest wyspy, te, które znajdują się w pobliżu Lud. Tubal otrzymał piątą część, tęleżąćą w srodku zatoki graniczącej z częśćią Luda oraz ziemie pomiędzy drugą i trzecią zatoką.Meszech otrzymał szóstą część, to znaczy wszystko to, co znajduje się po drugiej stronie trzeciej zatoki, aż do wschodnich częśći Gadiru. Tiras otrzymał siódmą część, to znaczy cztery wielkie wyspy w środku morza, ktore graniczy z częścią Chama. Natomiast wyspy Kamaturi zostały przyznane losowo synom Arpadchszada jako jego dziedzictwo.

W tekście apokryfu biblijnego mamy więc przedstawioną mapę świata widzianą przez Sumeryjczyków.  Wystarczy teraz tylko odnaleść poszczególne punkty tej mapy w terenie i możemy w miarę dokładnie zobrazować powszechnie dostepną wiedzę geograficzną tamtej epoki.

Nie będzi to jednak łatwe zadanie.

---

tagi: mapa  biblia  sumer  mitologia 

	Pioter
	14 maja 2023 07:23

5     1269    8 zaloguj sie by polubić