Gepidzi to byli ci, co obalili władze Hunów po śmierci Atylli. E. Thompson to opisał. Wiec chyba zemsta za to.

Czytajac Strzelczyka i jego "Lobgobardowie" utkwiło mi to, że:

1. Oni zostali do Italii tak naprawde zaproszeni przez tych, co nie lubili władzy bizantyjskiej.

2. Nikt Longobardow nie probował nawet wykurzyc z Italii mimo, że jak podaje Strzelczyk przez wiele lat po opanowaniu Italii nie mieli nad soba krola - każdy watażka zamknal sie w swoich miastach i rzadzil nimi bez żadnych przeszkod...takue longobardzkie rozbicie dzielnicowe. A przecież to byla idealna okazja...ale myśle, że Bizancjum wiedziało z kim by zadarło, gdyby probowalo ich ruszyć.

Poza tym brakuje w tej ukladance wyjasnienia, że Awarowie najpierw wyslali poselstwo w 562 (zaraz po najazdach Slowian) do Bizancjum, proszac o bron...i ja dostali, a potem im odebrano, gdy Bizantyjczycy dowiedzieli sie, że to na nich ta bron. Ale Awarowie w koncu 6 lat pozniej zmietli Gepidów, a wiec musieli dostac bron od drugiej strony - czyli od tej ktora Longobardow zaprosila do Italii (czyli Mediolan). 

Tu taka ciekawostka: dyslokacja Longobardow do Italii um9żliwiła przejscie Slowian bezpiśrednio pod wschodnie rubieże Frankow i ich zaatakowanie. Bo Słowianie  poruszali sie od południa, po zachodnim brzegu Dunaju, docierajac do Moraw  i Czech a stamtad ro Turyngii (Awarowie zajeli Panonie do Dunaju, czyli częśc wschodnia). Widać  że ktos ładnie poroztawial i przesuwał ich jak pionki na szachownicy. Awarowie to wg mnie sojusznik Mediolanu a nie Bizancjum. Mediolan nienawidzil Franków (pomogli  Frankowie Bizantyjczykom w czasie wojny gockiej) i ta nienawisc widoczna byla wielokrotnie na przestrzeni wiekow.

Panstwa Samona nie mogli tworzyc Frankowie, bo z nimi walczyli i Samon nie przepuszczal kupcow z zachodu. Pisalem juz o tym w "Sieg heil....Dioklecjan". Zientara cos kreci....

Panie Boże! Widzisz i nie grzmisz?

Walki frakcyjne Pan widzisz....a Różę Luksemburg też Pan widzisz na tym obrazie z czaszką?

Zientara o Samonie akurat nie pisze. Słowian sobie odpuścił (a może mu nie pozwolono na to). Mógł jedynie opidać dzieje ludów germańskich. W przypadku Słowian Zientara odsyła do tworzonej w jego czasach książki jakiegoś Czecha.

Adaryk pokonał Hunów w 455, a Gepidów skasowano w 567. Sto dwadzieścia lat to chyba zbyt dużo czasu na planowanie zemsty. Moim zdaniem musiało chodzić o coś innego, tylko nie mamy informacji o co, bo zostały one wymazane z historii.

No właśnie. Musimy opisywac zjawiska w sposób uproszczony, bo inaczej nic nie pojmiemy. Tr symbole tp wg mnie przekaz dla ludzi wtajemniczonych, byc może agentów, szpiegów etc. Tak najłatwiej przekaxac jawnie treśc, ktorej niewtajemniczony nie odczyta prawidłowo. To tak jak dzis wysyłanie jawnie wiadomosci pizoenie czytelnych, ale niezrozumialych dla ludzi nieposiadajacych własciwego klucza.

Skrajnym, zaawansowsnym przykladem jest przekaz  informacji z użyciem dwoch par kluczy, zaszyfrowanej liczbą pierwszą (możliwie jak najwyższą - np. w bankowosci szyfr 2056-bitowy oznacza szyfr składajacy sie z liczby pierwszej  posiadajacej 2056 cyfr ....oczywiscie obecnie już do złamania). 

O, zapomniałem o alchemikach.

Jest jeszcze jeden symbopl z tego czasu, który wydawał mi się znacznie starszym.Wyglądał tak, ale przedstawia się go dziś zupełnie innaczejJego nazwa to Żelazna Korona. A jak widać na powyższym obrazku ani nie jest żelazna (bo wykonana jest ze złota), ani nie jest koroną (bo jest to diadem). Nazwę jej dziś tłumaczy się, że złote płytki ją tworzące połączone są żelazną obręczą, która jest wykonana z gwoździa z Krzyża Pańskiego.

Służyła jako insygnium koronacyjne Longobardom, a po ich podporządkowaniu przez cesarstwo, także cesarzom Rzeszy. A koronacje odbywały się w ... Mediolanie.

Furda kielich z czaszki - kaplica z czaszek to jest coś.

A stosy głów z "Czyngis Chana" Zatorskiego raczej nie były aresowane do wtajemniczonych.

Taka mnie jeszcze myśl naszla. Karol Wielku kironował sie Żelazna Korona i zaczął sie tytułować Król Franków i Longobardów. Dla mbue to deminsteacja, że id tego momentu oeganizacja, ktora za nim stala (czyli FIK) przejmuje w posiadanie  obszar, ktory należal to Mediolanu (czyli TRIK). 

No i teraz latwiej zrozumialy jest ten chaos i walki po śmierci Karola Wielkiego zakonczony uksztaltowaniem dwóch  wrogich wzgledem siebie obszarów  - Francji i Niemiec. Niemcy i ich cesarstwo to kreacja Mediolanu i przeciwwaga dla Francji . Francja dopiero w okresie "odkryć " geograficznych zmienila front i przeszla do TRIK. 

Ten na monecie to nie jest łysy z długą brodą. Może określenie "Longobardzi" miało pierwotnie całkiem inne znaczenie.

Ponowne  odrodzenie kojarzy   mi sie z..renesansem...włoskim najlepiej:)

I dzis też wykreowano we Włoszech  mode na długie brody...caly świat teraz to jedno wielkie  looonga bardo

Może innym słowem okreslano brodę jako zarost a trochę innym brodę "faktyczną" (dolna część twarzy). Wówczas długobrodzi to byliby ci co mają wygoloną i przez to rzucającą się w oczy. Przecież w owych czasach posiadanie zarostu na twarzy nie było żadnym wyróżnikiem.

Sympatyczny ten herb, nie ma co. I jeszcze legenda:

Symbolem Mediolanu jest słynny "wielki wąż" lub smok, który trzyma w paszczy młodego mężczyznę. Wiemy, że wielki wąż był emblematem rodziny Visconti, ale jakie jest jego prawdziwe pochodzenie? Według legendy, symbol pojawił się na tarczy szlachetnego Saracena zabitego przez Ottone Visconti podczas oblężenia Jerozolimy w 1066 roku.

Przynajmniej wiadomo do kogo oni uderzyli z ofertą...

Mediolan stworzyl Saracenow wiec to raczej Saraceni od Mediolanu przejeli symbolike.

Na monetach też ten symbol dawali

srebna moneta Mediolanu

Czy aby nie ten sam wąż wylądował na symbolice dolara amerykańskego?

Ponoć symbol tego dolara to wąż na drzewie ....

WIesz, jak już jesteśmy przy wężach. Jest taki w nordyckiej mitologii, zwie się Jomungand. Oplata cały świat i pożera własny ogon. Występuje też w mitologii Greków i Egipcjan pod grecką nazwą Uroboros.

Występuje także w mitologii chrześcijańskiej, w scenie wypędzenia z raju.

Czyli, że Grecy od Egipcjan  przejeli węża a Nordycy od Greków. Czyli ten szlak Skandynawia-Grecja-Egipt-Indie działal. 

Ciekawi mnie czy w Indiach też nył taki symbol i czy przypadkiem Chiny nie przejęly węża (przerobionego potem na smoka) od Egiptu. 

Wysłalem info na priv. Prosze odczytać 

W Chinach smok pojawił się jako wcielenie pierwszego cesarza - Huang Di, zwany również Cesarzem Smokiem.

Za Viky

Huang Di (chiń. upr. 黄帝; chiń. trad. 黃帝; pinyin Huángdì; Wade-Giles Huang²-ti⁴; dosł. „Żółty Cesarz”) – legendarny władca i protoplasta Chińczyków, który miał panować w latach 2697-2597 p.n.e. lub 2674-2575 p.n.e. Zaliczany do Trzech Dostojnych i Pięciu Cesarzy, uważany był za wynalazcę pisma, kompasu, koła garncarskiego, pierwszego kalendarza, astronomii, matematyki i medycyny, a w okresie rozwoju taoizmu uznawano go za jednego z głównych jego patronów (często mylono z nim mędrca tej filozofii, Laozi); jego synem był cesarz Zhuanxu[1].

Huang Di wraz ze swym bratem Yan Di (炎帝) odnosił sukcesy w walkach między konkurującymi plemionami w dolinie Huang He, pokonując w bitwie pod Zhuolu (涿鹿), dążącego do separacji wodza Chi You (蚩尤), późniejsze nieporozumienia rodzinne przyniosły dalsze konflikty i Huang Di zmuszony był walczyć także z Yan Di (zwanym też Ognistym Cesarzem) w bitwie pod Banquan (阪泉) co ostatecznie zagwarantowało mu hegemonię i późniejszą deifikację.

Potomkowie Żółtego Cesarza uważani są za założycieli pierwszej chińskiej dynastii Xia (夏), panującej w latach 2070–1600 p.n.e.

Za czasów dynastii Zhou (周, 1046–256 p.n.e.) czczony był jako najwyższe bóstwo, władca słońca i nieba, a także jako smok lub władca smoków, w szczególności Yinglonga, któremu kazał zabić olbrzyma Kua Fu (夸父) i demona Chi You (w rzeczywistości chodziło o wodza Chi You pokonanego w bitwie pod Zhuolu). Wierzono, iż Huang Di władał także smokiem Jiaolong. Według legendy, przybył kiedyś na zgromadzenie demonów na górze Taishan wozem zaprzęgniętym w słonie i sześć Jiaolong.

A na szybko są też Indie, tylko, że Zachodnie (czyli Ameryka Środkowa).

Jest taki stwór jak Quezalocoatl - pierzasty wąż. Był on uważany za założyciela i patrona wszyhstkich dynastii Mezoameryki

Tako rzecze Viky

Pierwowzorem Pierzastego Węża był olmecki bóg przyrody, który z czasem stał się bogiem wiatru, powietrza, dziennego nieba i dobrobytu. Był opiekunem człowieka, zwłaszcza rzemieślników. Nauczał ludzi, przekazał wiedzę o kalendarzu, niebie i świecie podziemnym. Był wyobrażany jako bóg o białej skórze i jasnych oczach, dlatego też uważano go za uosobienie światłości i boga białej magii. Przybył z krainy na wschodzie i tam też powrócił lub odpłynął, a według innej wersji dokonał samospalenia[2].

Quetzalcoatl wraz ze swym bratem-bliźniakiem [Xolotl] zamienili się w węże i pokonali potwora ziemskiego Tlalteuctli, a z dwóch połówek jego ciała stworzyli niebo i ziemię. Swoje dzieło umocnili poprzez stworzenie Drzewa Życia, łączącego wszystkie poziomy nieba, świata podziemnego i Ziemię. Z kości istot zamieszkujących poprzednie światy, wykradzionych bogom podziemia, Quetzalcoatl stworzył ludzi, a następnie podarował im kukurydzę – najważniejszy pokarm. Wynalazł również kalendarz[1].

Walczył z bogiem Tezcatlipocą (Dymiącym Zwierciadłem) i jego zwolennikami, gdyż sprzeciwił się praktykom składania ofiar z ludzi i był zwolennikiem samodoskonalenia moralnego. Zmuszony do opuszczenia Tuli, udał się wraz ze swoimi zwolennikami do Choluli, gdzie nauczał przez dwadzieścia lat. Opuścił to miasto w towarzystwie czterech najbardziej oddanych uczniów, którym następnie nakazał wrócić do miasta, rządzić i głosić jego naukę, dopóki nie powróci. On zaś udał się na tratwie czy też łodzi do swojej dalekiej ojczyzny za morzem. Inna wersja legendy głosi, że na wybrzeżu Morza Wschodniego ofiarował swoje życie za ludzi spalając się na stosie ofiarnym, a jego dusza uniosła się do nieba, zamieniając się w Gwiazdę Poranną (czyli planetę Wenus), sam zaś Quetzalcoatl przeniósł się do Mictlanu. Od tego czasu ludzie oczekiwali jego cudownego powrotu. Wiara w ponowne nadejście Pierzastego Węża była tak silna, iż przybywającego na Jukatan hiszpańskiego konkwistadora Hernána Cortésa miejscowa ludność początkowo wzięła za powracającego boga Quetzalcoatla.

A w samych Indiach właściwych też występuje pod imieniem Ahi Bundhija, który jest opisywany przez Viky: w mitologii indyjskiej okresu wedyjskiego wąż z głębin oceanu, zrodzony w mrocznych wodach.

Zresztą takm do dziś zrdarzają się i takie przypadki https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/news%2C23884%2Cslub-z-kobra-w-indiach.html

Niewykluczone, choć wikińskie sagi nie wspominają nic o Jukatanie, a jedynie o Winlandii, która była znacznie dalej na północ.

Ale znamy też fenickie napisy na wybrzeżach Brazylii oraz rozkaz opłynięcia Afryki wydany przez faraona Fenicjanom i sprawozdanie z tego rejsu.

Ładna moneta. O tych Słupach będzie znowu u mnie niedługo.