W ramach promocji książki o Genzeryku, którą można zakupić w Klinice Języka i na allegro dziś będzie wtęp napisany przez Poultneja Bogelowa w kwietniu 1918 roku.

Do jakich źródeł mogę odwoływać, aby wykopać skarby bez zmuszania młodego czytelnika do wchłonięcia trucizny uprzedzeń? Niemieckie stypendia przyciągnęły wszystkich. Tak samo jak nowoczesne biblioteki wraz ze złowieszczym zestawem rzekomych autorytetów w każdym temacie, który tylko może zostać poruszony i nadaje się do sprzedaży. Państwo niemieckie subsydiami stworzyło swoje uniwersytety i swoich naukowców w takim samym stopniu, jak stworzyło swoje linie produkcyjne dla statków parowych i swoje zakłady eksportowe. Młodzi studenci z całego świata zostali przyciągnięci aby stać się akolitami w świątyniach megalomańskiej kultury, której kapłani są opłacanymi agentami propagandy, nie wiedząc o tym poza wtajemniczonymi. Nasi studenci, którzy w przeszłości masowo przybywali na niemieckie uniwersytety, nie mieli żadnych możliwości do pomiaru względnej wartości narodowego uczonego. Szkoły Francji i Anglii niewiele zrobiły, aby sprostać konkurencji teutońskiej. Amerykański licencjat przenosił się w celu uzyskania tytułu doktora do Lipska lub Monachium, bo tak było najłatwiej, najtaniej i, o ile wiedział, było to najpewniejszą drogą osiągnięcia później odpowiedniej reputacji akademickiej.

Fortuna w osobie bardzo mądrego ojca, umożliwiła mi przetestowanie, nie tylko pracy moich niemieckich kolegów, ale także zmierzyć się jako parias z innymi w tej samej dziedzinie; i podczas gdy zawsze daję świadectwo pracy i organizacji, dzięki której Niemcy stają się wartościowym uzupełnieniem cierpliwie zestawionej wiedzy. Nasz student więcej inspiracji i prawdy odnajdzie w jednym rozdziale Gibona lub Montesquieu niż w dziełach Treitschkego lub Dahna. Prusak zaś ma niezrównaną zdolność zainteresowania literatury francuskiej lub angielskiej, bo nasza historia jest niejasna i nudna. Nauczyłem się tego przez wiele lat ciężkiej i cierpliwej nauki, że kiedy ten sam temat był opisywany przez niemieckiego uczonego i przez kogoś z naszej rasy, różnica przypomina przenikanie światła słonecznego przez miazmatyczną parę, ale ten promyk słońca nie był pochodzenia niemieckiego.

Dlatego też, jeśli zwrócisz się do źródeł niemieckich w celu uzyskania informacji w czasach Genzeryka odkryjesz, że dokumenty, które uważamy za ostre, są dość łagodne w odbiorze. Znajdziesz także delikatny strumień pruskiej propagandy przenikający współczesne encyklopedie, nie tylko niemieckie i amerykańskie, ale także angielskie. Możesz skonsultować się z często reklamowaną Britannicą, która rzekomo jest produktem angielskiego systemu i zdziwić się, że nie tylko jest oprawiona w niemiecką flagę, ale nawet najważniejsze mapy są wykonane w Gotha. Szukający gór Nan-Schan przy górnym dopływie Hoang Ho w granicach Mongolii odkrywają, że zostały one ochrzczone ponownie po moim dawnym przyjacielu z Berlina, baronie Richthofenie!

Cesarskie Niemcy zalały świat nauki i ekspertyz w takim samym stopniu, w jakim brytyjskie kolonie z ich kompaniami handlowymi i szpiegami. Trudno jest dziś znaleźć dowolne dzieło encyklopedyczne o popularnym charakterze aby nie zdradzało jakiejś formy proniemieckiej. Szanowaliśmy język niemiecki ucząc go naszą młodzież, bo uważaliśmy go za uczciwy, pomimo swojej tępoty. Ale stał się nudnym i nieuczciwym po tym, jak odkryliśmy ile nas to będzie kosztować. Ta wojna przyniesie pewne korzyści jeśli w końcu podejmiemy kroki w celu oczyszczenia tekstów w naszych podręcznikach i encyklopediach, a przede wszystkim we wszystkich naszych historiach, korzystając z pomocy wszystkich zainteresowanych, którą mamy, a którą wcześniej lekceważyliśmy, ponieważ uważaliśmy, że tak jest lepiej i na pewno taniej.

Dlatego powstrzymuję się od dodawania do tej małej książki obciążenia bibliograficznego, jakie musiałem poznać w celu przygotowania kilku jej stron. Ciekawy czytelnik może sprawdzić moje wypowiedzi czytając dobrze znane książki referencyjne, gdzie wszystkie one są cytowane. Muzeum Brytyjskie ma
opublikowany (1911) cenny katalog wandalskich‎ ‎monet autorstwa Warwicka Wrotha, a każdy student może zauważyć, w jaki sposób Prusacy przejęli insygnia cesarskiego Rzymu pochodzące z V i VI wieku, którymi Hohenzollern w 1871 koronował się na cesarza w Wersalu. Istnieje bardzo szczegółowa niemiecka biografia słownikowa w czterdziestu siedmiu tomach, opublikowana przy pomocy skarbu Bawarii, która gromadzi wszystko, co wiadomo o wybitnych barbarzyńcach.

Histoire des Huns de Guigne’a, chociaż liczy ponad sto lat, jest dziś bardziej cenna dla ucznia. Jest to praca, która może być uzupełniona i ponownie zredagowana w świetle ostatnich wydarzeń i opublikowana pod tytułem: Les Prussiens en Belgia! I na koniec przeczytaj Gibbona Wzrost i upadek Imperium Rzymskiego – przeczytaj go kilka razy – zwróć uwagę na wzniosłość, czystość, bezpośredniość oraz muzykę jego dobrze wyważonych zdań, a przede wszystkim zwróć uwagę jego mistrzowskie zrozumienie wielkiego tematu – jego sądy i jego jak najbardziej niepruski humor.

Przeczytaj uważnie stronę Gibbona, a następnie spróbuj przeczytać stronę dowolnej historii Niemiec! Jeden taki eksperyment wystarczy.

---

tagi: prusy  wandalowie  genzeryk  bigelow 

	Pioter
	2 maja 2024 10:22

18     826    8 zaloguj sie by polubić