Jak twierdzą obecnie badacze antyku pierwowzorem mitycznej Smiramidy była niejaka Sammu-ramat, królowa Asyrii zyjąca na przełomie IX i VIII w pne. Choć nie jestem tego wcale pewny.

Diodor Sycylijski opisując jej postać na podstawie dzieła Ktezjasza napisał, że była ona córką bogini wykarmioną przez gołębice. Taka bowiem wersja jej pochodzenia została opisana w perskich archiwach, z których korzystał Ktezjasz.

W wizjach Anny Katarzyny Emmerich dotyczących pochodzenia Semiramidy jej matka, ani ojciec również nie są nazwani z imienia. Mistyczka widziała bowiem tylko, że Semiramida była wnuczką Derketo. Jej córka zaś z upodobaniem oddawała się polowaniom na dzikie zwierzęta.

I właśnie ten fakt może nas przybliżyć do rozszyfrowania zagadki pochodzenia Semiramidy. Jeśli przyjrzyjmy się Olimpijczykom, to znajdziemy tam jedną z bogiń, która zapamiętale polowała na wszystko, co tylko się poruszało na tym świecie. Zwała się ona Artemis.

Artemida. Badacze nie potrafią dziś odnaleść znaczenia tego słowa. Większość sugeruje, że słowo to ma pochodzenie perskie i znaczy tyle co Wspaniała. Zgodnie z greckimi mitami była ona córką Zeusa i Letho, oraz siostrą Apolla. Nigdy podobno nie wyszła za mąż, a mity również nie wspominają o fakcie posiadania przez nią dzieci. Co więcej zabraniała również wychodzenia za mąż swoim towarzyszkom: 20 nimfom, które jej usługiwały oraz 90 córkom Okeanosa w wieku około 9 lat, które były jej chórem. Artemida starała się unikać męskiego towarzystwa, jednak było to dość mocno utrudnione. Posiadał ona złoty łuk i strzały wykonane przez Cyklopów oraz siedem psów gończych ułożonych przez samego Pana (tego leśnego bożka mieszkającego na Kaukazie).

Była bardzo mściwa. Myśliwego, który wystrzelił do upatrzonej przez niej zwierzyny poszczuła psami, które go rozszarpały (Akteon) a także zamordowała wszystkie dzieci królowej Teb, za to tylko, że ta ośmieliła się powiedzieć coś złego o matce Artemidy.

Jedyną jej miłością (prócz polowania oczywiście) był niejaki Orion, towarzysz jej polowań. Ale on niestety długo nie pożył. W jednej wersji mitów mówi się o tym, że zmarł na wskutek użądlenia przez skorpiona, w inne zaś, że został przypadkowo postrzelony strzałą przez Artemidę.

Przypatrzmy się teraz rodzicom Artemidy. Zeusa chyba przedstawiać nie trzeba. Letho natomiast jest dość zagadkową osobą. Słowo te w grece znaczy tyle samo co zapomnienie. I w zasadzie w mitach niewiele więcej o niej można znaleść. Wiemy tylko tyle, że była córką tytanów Coesusa i Coebe, i (tak pisze Diodor) urodziła się w Hiperborei, czyli gdzieś pod kołem polarnym. Jeśli przypomnimy sobie geografię Tartaru, to zauważymy, że słowem Lethe czyli Zapomnienie Hellenowie określali rzekę zwaną dziś Jenisej. Czy tam własnie znajdował się dom Lethy, zwanej w wizjach mistyczki Emmerich Derketo? Antyczni poeci opisywali Letho jako złotowłosą kobietę chodzącą w ciemnej sukni, która była bardzo łagodnego usposobienia i bardzo chętnie pomagała innym bogom. Możliwe, że nawet taka była, ale Katarzyna Emmerich przestawiła ją jako czarownicę, która uprzykrzała życie zwykłym ludziom. W zasadzie jednak opisy te nie negują się, a mogą się uzupełniać.

Coesus i Phoebe byli dziećmi Urana i Gai. Pochodzili więc z pierwszego pokolenia Tytanów. Ale niczym więcej w mitologii się nie wsławili.

---

tagi: grecja  persja  mitologia  wizje  babilon 

	Pioter
	4 kwietnia 2023 08:37

5     1153    5 zaloguj sie by polubić