8 grudnia 1992 roku po wizycie prezydenta Zine El Abidine Ben Alego w wioskach Zwakra oraz Barrama, uroczyście ogłoszono powstanie Tunezyjskiego Narodowego Funduszu Solidarności.Dość  szybko fundusz ten otrzymał nieoficjalną nazwę 26-26, podobno od numeru kodu pocztowego siedziby funduszu.

Fundusz powołano w celu walki z ubóstwem, szczególnie na obszarach cienia, a jego podstawowymi zadaniami było tworzenie brakującej infrastruktury drogowej, wodnej oraz elektrycznej; wspierania działalności gospodarczej, rolnej i rybołóstwa poprzez preferencyjne kredyty oraz program budowy nowych domów.

Brzmi znajomo?

Fundusz 26-26 składał się głownie z dotacji państwowych oraz darowizn. Jak podaje francuskojęzyczna wikipedia dzięki temu funduszowi udało się wybudować ponad 40 tys nowych domów, wyremontować kolejne 30 tys; wyasfaltować prawie 5000 km dróg, zapewnić ponad 73 tys rodzin dostęp do elektryczności oraz wody pitnej;  utworzyć 141 ośrodków zdrowia oraz 136 szkół.

W reklamowanie tego funduszu włączył się nawet bank centralny wypuszczając do obiegu 10 listopada 1997 roku banknot o nominale 30 dinarównajwyższy ówcześnie banknot obiegowy, na którym pokazano korzyści płynące z udziału w funduszu.

W 2017 roku banknot ten jednak z obiegu wycofano. Szukanie przyczyn tego stanu rzeczy nie chciało dać żadnych wyników (czyli nie działające odnośniki do strony funduszu w wikipedii - nie aktualizowanej od 2015 roku) . Zaciekawiło mnie to do tego stopnia, że zacząłem szukać przyczyn w inny sposób.

Udało się coś znaleść dopiero w archiwach tunezyjskiej gazety Al Chourouk.

Okazało się, że działalność Funduszu 26-26 została objęta specjalnym śledztwem już w 2012. Śledczy ustalili, że przez 20 lat istnienia funduszu nie składał on żadnych raportów (mimo, że był do tego zobowiązany ustawami), ani nawet nie potrafił wykazać się wyciągami z kont bankowych. Nie uzyskano również żadnych danych o wysokości przyznanej pomocy.

Poza jednym przypadkiem. 50% całości środków funduszu zostyało przyznane jednej rodzinie - Trabelsi, z której pochodziła żona prezedenta Tunisu - Leila. A mogło się tak stać tylko dlatego, że Tunezyjski Narodowy Fundusz Solidarności podlegał bezpośrednio pod prezydenta.

Więcej danych ze śledztwa prowadzonego już po wymianie tunezyjskiej władzy w 2011 roku do publicznej informacji się nie przedostało. Śledczym chyba do dziś nie udało się podliczyć strat Funduszu 26-26.

O funduszu i reklamującym go banknocie chyba wszyscy chieli już zapomnieć.

---

tagi: solidarność  banknoty  tunezja  fundusze pomocowe 

	Pioter
	30 marca 2020 18:56

6     1283    6 zaloguj sie by polubić