Wszyscy pewnie znamy legendę o feniksie. Ale czy ktoś wogóle czytał to, co o feniksie zapisali starożytni autorzy? np. Pliniusz Starszy?

Etiopiowie i Indowie opowiadają o różnobarwnych i niewysłowionych ptakach, a Arabowie o słwanym przed wszystkimi feniksie, jedynym, nie wiem czy to nie bajka, w całym świecie (ze swego rodzaju) i nie bardzo widywanym. Mówią, że jest wielkości orła, ma blask złota około szyi, wreszcie jest purpurowym, ogon jego błękitny zdobią różowe pióra, gardło grzebień a głowę czub z pierza przystraja. Pierwszy i najpilniej z Rzymian opisał go Maniliusz, ów sławny senator, który bez żadengo nauczyciela, odznaczył się największą nauką. Ten tedy powiada, że nikt nie widział go jedzącego, że w Arabii poświęconym jest Słońcu, że żyje 509 lat, że starzejąc się uściela sobie gniazdo z gałązek rozmarynu i drzewa kadzidłowego, napełnia je wonnościami, i na nim umiera.  Potem z kości jego i szpiku rodzi się naprzód niejako robaczek, z tego robi się pisklę. To sprawia naprzód pogrzeb pierwszemu feniksowi, odnosi całe gniazdo do miasta Słońca, blisko Panchei, i tam je na ołtarzu składa. Z życiem tego pataka kończy się wielki rok, zawierający 532 lata, jak teże sam Maniliusz uczy, i toż samo znaczenie powietrza i gwiazd powraca. Ten zaś zaczyna się około południa, w tym samym dniu, w którym Słońce w znak Barana wchodzi. W czasie zaś, w którym on pisał, za konsulostwa P Licyniiusza i K Korneliusza, miał być 215 rok tego okresu. Kornelisz Walerianusz powiada, że w czasie konsulostwa K Plaucjusza i S Papiniusza fenikx do Egiptu odleciał. Przyniesiono go także do Rzymu, w czasie gdy Cesarz Klaudiusz był cenzorem, w roku od założenia miasta 700, i według świadectw aktów wystawiono na polu marsowem, ale nikt nie wątpił o tem, że on nie był prawdziwym feniksem.

W zasadzie bardzo krótki opis. I nijak mający się do popularnych opowieści.

Przede wszystkim widać z tego opisu wyraźnie, że feniks nie był nigdy żadnym żywym stworzeniem. Praktyczni Rzymianie szybko zauważyli, że to wyłącznie pewien symbol, który Klaudiusz wprowadził do Rzymu na obchody 700 lecia miasta.

I teraz pewna ciekawostka. Skoro cesarz Klaudiusz, panujący w latach 41-54 ne, obchodził uroczyście 700 lecie miasta Rzym, to dlaczego współczesna historiografia jakimś cudem przesunęła dzieje Rzymu o całe sto lat wstecz?

Kolejna ciekawostka również jest w tym krótkim tekście zaznaczona. Rytuał pogrzebowy feniksa, który odbywa się w Mieście Słońca niedaleko Panchei - tej samej Panchei, gdzie Zeus zbudował świątynię dla Kronosa, co opisał uznawany za fantastę przez współczesnych historyków Euchemer.

Popatrzmy teraz na te okresy trwania imperiów feniksa. Od roku 54 gdzieś do 563 miałby nim być Rzym. I mniej więcej w tym właśnie okresie pod ciosami Wandalów i Gotów upada Rzym, a feniks musi się gdzieś przenieść. Wcześniej był podobno w Egipcie, ale mogło to mieć miejsce gdzieś od 525 pne, gdy Kambezys do pozostałych tytułów dodał również tytuł faraona.

---

tagi: rzym  symbole  egipt  antyk  pliniusz  feniks 

	Pioter
	12 stycznia 2024 10:29

10     1140    6 zaloguj sie by polubić