Jeśli chodzi o powagę banknotów kubańskich, to dla zabawy przetłumacz sobie deklarację na normalnym banknocie obiegowym (Garantizado ... itd.):

W 1979 roku był to banknot bardziej gwarantowany, niż dolar!

Ciekawe zestawienie bowiem bony brzydkie jak papier obiegowy ale twardsze. Dzięki.

Spora rozpiętość między datami pierwszej emisji w poszczególnych krajach. Znaczy się, gdy zasoby walutowe banku centralnego danego państwa stopniały to sięgano po tego rodzaju fiki-miki? Światy paralelne inaczej? A 'żółte firanki' dla swoich?

Pozdrawiam

Klauzula na tym peso, na dolarze czy nawet na rublu

że jest wymienialny na złoto ma takie znaczenie, że jest to prawda, o ile nikt nie zechce tego sprawdzić. Wymienialność banknotów na złoto zakończyła się na dobre po wybuchu I wojny światowej.

Co ciekawsze w latach 30 XX wieku była wielka afera w Niemczech związana z fałszowaniem zarówno amerykańskich dolarów jak i radzieckich rubli przez gruzińskich emigrantów. I sąd niemiecki wszystkich uniewinnił.

Fałszywe amerykańskie dolary miały daty emisji różne od oficjalnych więc sąd stanął na stanowisku, że nie można podrobić nieistniejących pieniędzy. A przy radzieckich rublach wyszła na jaw sprawa, że są one bez żadnej wartości za granicą w związku z wprowadzonym przez ZSRR zakazem wywozu pieniędzy, a wobec tego nie podlegają ochronie prawnej należnej pieniądzom.

Nic to zupełnie dla zwykłego człowieka nie znaczyło.

A nuż, widelec ... Kuglarz daje różne namiary ale żaden, z tych które otworzyłem, nie jest tym właściwym. Na stronie 'bis-ans-ende-der-welt'  to rok 1985; seria AD 11; numer papieru 125 345.

Nie ma tego przebicia co ten papier namaszczony z 1979 roku. [papiery z serii obiegowej lat 1961-1989].

Papier uno peso z serii 1990-1995 skromny ale, dla 'fiksantów', też wymowny. Rok 1995; seria AB 02; numer 078100.

Nurkując w odmętach sieci, za tym z roku 1979, wyłowiłem inną perłę w koronie ;)

Na Kubie mają wyczucie tej właściwej znaczy się szczęśliwej konstelacji. Miał miejsce atak na koszary armii w Santiago de Cuba dnia 26 lipca [niedziela] 1953 roku. W nawiązaniu doń zakładają młodzi i starzy compañeros  Ruch 26 lipca (1955). Dla 'fiksantów' 26-7 to lekko strawna zupa dietetyczna, taki tam sobie stały element gry na medialnej scenie obrotowej. Krótko mówiąc: to znana proteza 87. Z tejże protezy wynika proteza 15 (10+5=Gott). Wszędobylska liczba szejść wieńczy ten korowód redukcji...

'Fiksanci' przemieszczają się w dziejach po trajektornii oznakowanej potencjałam niebiańskimi?

Żeby zamieszanie było większe to 'fiksanci' w USA embargo na zrewoltowaną Kubę nakładają od dnia 8 lipca (1963 roku).

Wypadam i wracam do 'Old Europe and New Europe' ...

[... resulted in more embargo legislation against Cuba being passed and becoming effective on July 8, 1963.]

Dla zwyklego czlowieka wlasciwie nie. Ale dla panstwa to bylo jeszcze duzo bo stawialo (ta namiastka parytetu zlota) jeszcze jakas tame chciwosci bankierow. Gdy te ostatnie wiezy w 1971 roku zostaly zerwane, to stworzylo to dla nich sytuacje ktora okreslil kiedys Stanislaw Michalkiewicz jako "hulaj dusza piekla nie ma". Dlug (nie tylko w USA) ale na calym swiecie jaki stworzyly banki centralne, emitujace papierowy pieniadz o nic nie oparty, osiagnal rozmiary niesamowite. Zadluzeni sa wszyscy: prywatne osoby, banki, korporacje, rzady, organizacje, firmy.

Oni to jeszcze klajstruja jak moga przy pomocy roznych sztuk, rolowanie dlugu, wciskanie obligacji rzadowych, ale wczesniej czy pozniej dojdzie do tapniecia. I to takiego zdrowego.

Zwyklego zas czlowieka zalatwil wczesniej bo w 1933 roku Roosevelt kiedy dekretem zabronil obywatelom posiadania zlota. Wszyscy mieli zwrocic (pod kara wiezienia) posiadane zlote monety czy sztabki zlota. Ludzie mieli placone $20.67 za uncje. W maju 1933 roku. A dzisiaj,  w czerwcu 2018 uncja zlota kosztuje $1320. Widac chyba wyraznie jaka droge przebyl dolar. Jego sila nabywcza (rzecz niezwykle wazna dla zwyklego czlowieka, panie Piotrze) spadla na leb na szyje.