W Żywocie Apoloniusza z Tyany mamy fragment, gdzie w końcu następuje spotkanie tego greckiego filozofa z hinduskiemi brahminami. Bardzo ciekawy jest opis ich wyglądu, który pozostawił nam w swoich notatkach Damins z Niniwy toważyszący Apoloniuszowi.

Dbają o długie włosy, podobnie jak dawni Lacedemończycy, Turiowie, Tarentyjczycy, Melijczycy i inne ludy o lakońskiej mentalności. Na głowę nakładają białą mitrę, chodzą boso, a okrycie ich przypomina szatę bez rękawów. Sporządza się ją z wełny jaką w sposób naturalny wydaje ziemia. Jest ona biała jak szaty Pamfilijczyków, jednak bardziej delikatna, a wycieka z niej tłuszcz podobny do oliwy. Hindusi wytwarzają z tej wełny święte szaty, gdyby ktoś inny chciał ją od nich wyłudzić, ziemia jej więcej nie urodzi. Pierścień i różdżka, a noszą oba te insygnia, daje im moc czynienia wszystkiego. Jedno i drugie otaczają czcią należną przedmiotom tajemnym.

Wszyscy mędrcy powitali zbliżającego się Apoloniusza wyciągając do niego ręce. Iarchas siedział na wysokim stołku sporządzonym z ciemnego spiżu i ozdobionego złotymi malowidłami. Stołki pozostałych mędrców były także ze spiżu, jednak niepomalowane i mniejsze, no i znajdowały się poniżej stołka Iarchasa. Ten na widok Apoloniusza powiatał go po grecku poczym zażadał listu.[...] To powiedziawszy przedstawił Apoloniuszowi jego rodowód ze strony ojca i matki, a dalej opowiedział o wszystkim co zdarzyło się w Algai, jak dołączył do niego Damis, jakie rozmowy prowadził po drodze i czego ciekawego dowiedzieli się od innych. Hindus mówił o tym wszystkim składnie i gładko, jakby wraz z nimi uczestniczył w tej wyprawie. Kiedy zupełnie zaskoczony Apoloniusz zapytał go, skąd o tym wszystkim wie, usłyszał: "Przecież i ty przechodzisz tu posiadając mądrość, chociaż nie całą". [...] "Przejrzałeś więc całą moją naturę?" - spytał Apoloniusz. Na co Iarchas: "My dostrzegamy wszystko co jest w duszy, tropiąc jej tysiące tajemnic."

Równie ciekawy jest opis samego miejsca. Napotkał też posągi bogów. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby to były bóstwa indyjskie i egipskie. Były to jednak posągi najstarszych bóstw greckich, a więc Ateny Polias, Apollona Delijskiego, Dionizosa z Lymnai i Amyklai, oraz inne równie dawne. Hindusi nazywają je i czczą na sposób grecki. Twierdzą, że zamieszkują one środek Indii i dlatego uważająte wzgórze za pępek kraju. Tu czcą ogień, o którym mówią, że zapalili go od promieni słońca. Każdego dnia w południe śpiewająhymn na jego cześć.

W trakcie dyskusji Apoloniusza z brahminami poruszano sprawy dotyczące duszy, a właściwie to hinduskiej koncepcji reinkarnacji ("A co sądzicie o duszy?" "To, co wam przekazał Pitagoras, my zaś przekazaliśmy Egipcjanom"), wojny trojańskiej ("Troja padła pod naporem wielu Achajów, a was gubią powtarzane na jej temat mity.") oraz o pochodzeniu Kuszytów ("Był czas, ciągnął Iarchas, że zamieszkiwali tu Etiopowie, a było to plemię hinduskie. Etiopii jeszcze wtedy nie było."). Jednym z ciekawszych tematów poruszonym podczas tej dyskusji była działalność piratów grasujących po Morzu Śródziemnym ("Morze Fenickie opanowali piraci i zawijając od miasta do miasta zbierali informacje, dokąd, kto i z jakim ładunkiem płynie. Ich agenci widząc, że cały mój statek jest załadowany, biorą mnie na stronę i rozpoczynają rozmowę pytając, ile dostaję za rejs. Powiedziałem im, że tysiąc drachm, gdyż na statku były cztery osoby załogi. [...] Wtedy zaproponowali, że dadzą mi sakiewkę z dziesięcioma tysiącami drahm pod warunkiem, ze spełnię wszystko, czego zechcą, a żądali ode mnie bym przyrzekł, że będę w każdym szczególe ich cżłowiekiem. Oświadczyli, że są agentami piratów, i że domagają się odemnie, bym pozwolił im porwać statek. Nie powinienem płynąć do portu, jak zamierzałem, ale zawinąć do przylądka, gdzie kołem przyczaiły się statki pirackie. Przysięgali też, że nikt mnie nie zabije, i że unikną śmierci ci, któych wskażę.")

Oczywiście ten wywód Apoloniusza o działalności piratów ukryty został w tekście jako opowieść owcześniejszej jego inkarnacji, gdy był sternikiem okrętu handlowego. I z jakiegoś powodu Iarchas w taki sposób prowadził rozmowę, aby nakierować Apoloniusza na zdradzenie właśnie tego konkretnego sekretu. Widać więc, że nawet tych wszechwiedzących brahminów bardziej interesowały tak przyziemne sprawy jak handel morski niż cała grecka/rzymska filozofia, polityka czy historia.

Być może było tak dlatego, że ich głównym symbolem, po którym rozpoznawali byli w całych górzystych Indiach, była złota kotwica okrętowa, którą wszyscy tłumaczyli jako symbol mądrości.

---

tagi: rzym  grecja  indie  antyk 

	Pioter
	5 kwietnia 2024 04:30

20     920    9 zaloguj sie by polubić