27 czerwca 1806 roku brytyjski korpus ekspedycyjny liczący 1500 żołnierzy  pod wodzą pułkownika Williama Beresforda wylądował w pobliżu Buenos Aires, ówczesnej stolicy Wicekrólestwa La Platy. Atak na stolicę jednak się nie powiódł, bowiem siły brytyjskie zostały odparte przez kreoli, i to pomimo ucieczki wicekróla La Platy do Corodoby. Wobec powyższego brytyjczycy zwiększyli siły korpusu do 9000 ludzi w rok później, a gdy i to nie pomogło, podpisali zawieszenie broni i wycofali się oficjalnie z tego terenu.

25 maja 1810 roku panowanie Hiszpanii w Ameryce Południowej zostało jednak zakończone. Tego dnia Wicekrólestwo rozpadło się na Zjednoczone Prowincje Rio de La Plata oraz Republikę Guarani. Hiszpanie jednak nie poddali się bez walki, a nawet czasowo odnosili pewne sukcesy, wojna o wyzwolenie Ameryki spod hiszpańskiego jarzma trwała bowiem przez kilkadziesiąt lat.

W takiej sytuacji podczas jednej z kampanii przeciw zbuntowanym prowincjom w maju 1812 roku generał armii królewskiej Jose Goyeneche podjął decyzję o ataku na miasto Cochabamba, w którym znajdowały się kopalnie srebra i które stało wojskom królewskim na drodze do Potosi. Miasta mieli bronić rewolucjoniści pod wodzą Estabana Arze. Mieli bronić, ale 24 maja armia ta została rozbita i wycofała się w góry. W mieście zostały wyłącznie kobiety, dzieci i starcy (przynajmniej tak podają wszystkie późniejsze opracowania).

I wtedy stała się rzecz dziwna. Zamiast czekać w pokorze na wkraczającą armię królewską kobiety postanowiły same bronić miasta i zginąć za ojczyznę. Ich uzbrojenie było bardziej niż skromne: kamienie, maczety, pałki, kilka karabinów i dwa pistolety (niektóre opracowania podają, ze udało im się włamać do miejskiego arsenału i wykraść z tamtąd jedne małe działo). Pod wodzą Manueli Ganarillas, szlachcianki o nadanym jej później przydomku ślepa (z powodu wady wzroku powodującej u niej konieczność poruszania się o lasce po zmierzchu), postanowiły stawić opór regularnej armii na wzgórzu San Salvador na przedmieściu miasta Coronilla.

Gdy na ich stanowisko podjechał oficer prosząc o zaprzestanie bezsensownego oporu obrzucono go kamieniami, tak że zmarł z podowu ran. Generał Goyeneche wobec powyższego nakazał atak, wobec czego uzbrojone w kamienie i maczety kobiety wraz z dziećmi poległy na miejscu. Wojsko z tego powodu rozpoczęło również plądrowanie miasta i rzeź ludnosci. Działo się to 27 maja 1812 roku

Ale nieudana obrona Cochabamby została wykorzystana przez rewolucjonistów propagandowo. Pierwszym, który wykorzystał te wydarzenie był generał Manuel Belgrano, który włączył bohaterskie kobiety z Cochabamby  do apelu poległych już 4 sierpnia.

Z czasem wydarzenie te stało się jednym z mitów założycielskich Boliwii (na której terytorium leży obecnie Cochabamba). W mieście ustawiono pomnik Bohaterek z Coronilli, corocznie odbywają się inscenizacje potyczki , wydano wiele książek i nakręcono również wiele filmów na ten temat.

W końcu w 1986 roku pomnik bohaterek z Coronilli  trafił na banknot boliwijski, który dopiero w bieżącym roku zastąpiono nowym wzorem.

Czy postawa kobiet z Cochabamby była naprawdę bohaterska, czy może była totalną głupotą każdy z nas musi odpowiedzieć sobie sam.

---

tagi: numizmatyka 

	Pioter
	3 lipca 2018 18:55

9     1573    7 zaloguj sie by polubić