Bagienny Lis, Krwawy Zakaz i słodkie kartofle
W 1872 roku Stan Południowa Karolina wydał banknot, na którym uwieczniono scenę poczęstunku przygotowanego przez amerykańskiego kapitana Franisa Mariona dla brytyjskiego pułkownika Benastre Tarletona.
Scena ta pochodzi z obrazu wiszącego w Kapitolu, a namalowanego przez Johna Blacke White'a w 1836 na podstawie popularnej w Południowej Karolinie legendy o tym, że zaproszony na rozmowy pokojowe brytyjski oficer tak się wzruszył widoczną zaradnością amerykańskich partyzantów, że przeszedł na stronę amerykańską.
Ale to wyłącznie amerykańska legenda.
Urodzony w 1732 roku późniejszy generał Francis Marion pochodził z rodziny francuskich hugenotów, którzy przybyli do Ameryki już w 1684. W wieku 24 lat rozpoczął służbę wojskową walcząc z Francuzami i Indianami Cherokee. Po wybuchu rewolucji amerykańskiej utworzył własną jednostkę wojskową złożoną z miejscowej milicji, która starała się nie angażować w bezpośrednie walki z wrogiem. Stosując metody walki Indian Cherokee udawało mu się blokować i przejmować zaopatrzenie brytyjskiej armii. Prócz tego jego żołnierze rekwirowali zapasy żywności (wystawiając za nie pokwitowania) oraz stosowali terror wobec ludności popierającej brytyjczyków.
Dokładnie taką samą taktykę terroru, tylko skierowaną w drugą stronę, czyli przeciw ludności poprierającej Mariona obrał późniejszy generał Sir Benastre Tarleton, urodzony w Liverpoolu w 1754, który w wieku 21 lat wstąpił na ochotnika do brytyjskiego wojska, aby wziąźć udział w kampanii dyscyplinującej zbutnowane kolonie w Ameryce, a którego zadaniem było w 1780 schwytanie Bagiennego Lisa, jak Mariona zaczęli nazywać Brytyjczycy (głównie z tego powodu, że ukrywał się wśród bagien i stamtąd napadał na konwoje brytyjskie). Za terror stosowany wobec ludności Amerykanie nazwali Tarletona Krwawym Zakazem.
Do zdarzenia, które zostało nam przedstawione na obrazie, a później przeniesione na banknot Południowej Karoliny nigdy więc w rzeczywistości nie doszło.
tagi: numizmatyka
|
Pioter |
| 21 czerwca 2018 05:57 |
Komentarze:
|
tomciob @Pioter |
| 21 czerwca 2018 10:39 |
Cyt.: "Do zdarzenia, które zostało nam przedstawione na obrazie, a później przeniesione na banknot Południowej Karoliny nigdy więc w rzeczywistości nie doszło" ale banknot wydrukowano (1972) i w obieg wypuszczono, a choć stany południa niedługo potem przegrały wojnę o swoją niepodległość. Może i dobrze bo z banknotu wynika, iż miała być to brytyjska niepodległość, z drugiej zaś strony patrząc na jakość i poziom poczęstunku można mieć jednak inne skojarzenia co do interpretacji tej sceny.
Mocna i ciekawa notka. Dziękuję i pozdrawiam
|
|
saturn-9 @Pioter |
| 21 czerwca 2018 15:26 |
... obrazu wiszącego w Kapitolu, a namalowanego przez Johna Blacke White'a w 1836 na podstawie popularnej w Południowej Karolinie legendy.
Ciekawe takie ozdabiane obrazami na papierze płatniczym anegdoty.
Narracja narodowa wymaga tworzenia legend, w których jakieś ziarno prawdy zawsze tkwi. Więc żyli "amerykański kapitan Francis Marion i brytyjski pułkownik Benastre Tarleton"? Żyli! Życiem marnym na polu utarczek krwawych a ziemniaki wyciągał z ognia podejrzliwym okiem patrzący wierny niewolnik/sługa swego pana o imieniu Oskar a nazwisku Marion. Więc obraz oddaje przypowieść o dwóch takich co znali smak słodkiego ziemniaka i kunszt zachowania czystego uniformu i czystego obuwia w terenie błotnistym.
O autorze obrazu znalazłem notkę u docenta.fr. Angielskiej notki brak? Mama malarza miała być szpiegiem Francisa Marion [et sa mère en tant qu'espionne pour Francis Marion.] Cztery obrazy przezeń namalowane będące obecnie własnością Kapitolu w USA powstały w latach 1810 do 1815. [General Marion Inviting a British Officer to Share His Meal, ... , toutes peintes entre 1810 et 1815] Więc coś lata komuś się pomieszały bowiem Capitol podaje czas powstania tego obrazu na lata 1830-1837. Nic nie jest pewne oprócz śmierci.
Być może jakieś spotkanie miało miejsce ale legenda (ustna?) dorobiła zakończenie happy end. Lub legenda powiązała obojga wojaków z ich upodobaniem do ziemniaków?
W tekstach anglojęzycznych, które przejrzałem, jest mowa o czujnym spojrzeniu czarnoskórego sługi. Obraz jest ckliwy. Te lakierki, ten sznyt i słodkie ziemniaki. Sprawdziłem czy czasem ziemniak nie jest nośnikiem jakiejś informacji w scenie gejowskiej. No jest. Potato queen.
Rodzi się pytanie: Legenda legendą ale czy czasem ktoś sobie nie zakpił w pierwszej połowie XIX w. z preparowanej w tamtym czasie legendy The Swamp Fox ?
|
|
Pioter @saturn-9 21 czerwca 2018 15:26 |
| 21 czerwca 2018 16:04 |
Być może ktoś zakpił z legendy Bagiennego Lisa, a być może trzeba było w jakiś sposób zatrzeć w kolejnych pokoleniach ślady terroru stosowanego przez obie strony wojny amerykańskiej, która przecież zakończyła się dopiero po 1815 roku.
na 10 dolarówce tego stanu jest scena z czasów wojny z Indianami Cherokee, również autorstwa White'a, i również ze zbiorów Kapitolu.
Na portalach numizmatycznych podaje się, że przedstawia ona generała i indiankę, a Kapitol opisał obraz jako "sierżanci Jasper i Newton ratują Amerykanów z indiańskiej niewoli". Niestety przy tym obrazie jest zbyt wiele kontrowersji aby nadawał się na notkę. A przede wszystkim brakuje kartofli ;)
A poważnie. Piasząc ten tekst również zauważyłem, że w teksatach angielskich zbyt wiele uwagi poświęca się jednej tylko postaci - czarnemu niewolnikowi. Kiedyś najważniejszą postacią obrazu był Marion, później Tarleton, a dziś jest to Oskar.
|
|
saturn-9 @Pioter |
| 22 czerwca 2018 07:00 |
Trochę mnie poirytował i rozbawił ten banknot pięciodolarowy z Południowej Karoliny. Póki nieco ciepła ta strawa ziemniaczano-pieniężna to dorzucę co jeszcze wyszło z dymu ogniska w sieci.
Motyw z obrazem jest trefny. Kolorystyka banknotu również. Ponoć te z czasów konfederacji miały rewers niebieski i znane są jako blueback (archaic : a paper note of Confederate money). Ten zamieszczony tutaj jest jednoznacznie zielony czyli greenback. Data na awersie March 2nd 1872. O ile dobrze odczytałem rok. Na stronie oficjalnej senatu jest mowa o roku 1861. (The image also appeared on Confederate banknotes issued in 1861 by South Carolina.)
Obraz jest nie sygnowany i bez daty. Ponoć było kilka kopi w obiegu, tak się w owe czasy spodobał, że był wystawiany jak kraj długi i szeroki. Ku pokrzepieniu serc rozumie się.
Zalinkowana wyżej strona z senatu podaje, że w 1989 r: potomek angielskiego oficera z obrazu, James P. Truluck, Jr. , w swoim rewizionistycznym przyczynku o tym co się wydarzyło na bagnach zakłócił spokojny obiegu dotychczasowej legendy. Oficerem angielskim miał być kapitan John Brockington, Jr. i to on był gospodarzem, który częstował ziemniakami.
Pasjonaci tematu w USA szukają nadal w archiwach śladów skórek po ziemniakach.
|
|
tomciob @saturn-9 21 czerwca 2018 15:26 |
| 22 czerwca 2018 12:43 |
Gdyby prześledzić krótką historię ziemniaka może się okazać, że scena na obrazie jest jednak rzeczywista i prawdziwa, a najbardziej prawdziwy jest w niej ziemniak, który służył brytyjczykom do wyżywienia biednych kolonistów sprowadzanych do Ameryki. W ogóle rola brytyjczyków w rozpowszechnieniu w Europie i Ameryce ziemniaka jest ciekawa. Co prawda w czasach późniejszych prawdopodobnie już tylko nieszczęście klimatyczne spowodowało wielki głód w Irlandii za sprawą nieurodzaju ziemniaka jednak zaowocował on potężną migracją Irlandczyków do USA sponsorowaną przez brytyjczyków. Data wydania banknotu może mieć świeżo w pamięci ten exodus. Co do koloru banknotu to rzecz do dalszego badania.
Pozdrawiam
|
|
Pioter @saturn-9 22 czerwca 2018 07:00 |
| 22 czerwca 2018 13:34 |
Jak zwykle wychodzi na to, że nie należy wierzyć w oficjalne dane, publikowane na rządowych stronach.
Są wcześniejsze wydanie banknotu z tym motywem z 1860 i 1861 roku, ale .... nie fugurują one w internetowych amerykańskich katalogach numizmatycznych
Za to w katalogach jest przedstawiony banknot konfederacji z 1861 roku.
Te banknoty są jednostronne.
Przy okazji dziękuję za uzupełnienie historii o nowe dane do których nie dotarłem.