Ernesto Guevara de la Serna urodził się w 1928 roku w Rosario w Argentynie, w rodzinie o znacznych zasługach dla kolonizacji Ameryki Południowej. Jednym z przodków jego matki był Jose de la Serna e Hinojosa - ostatni hiszpański wicekról Peru, natomiast jego pradziadek ze strony ojca, Partick Lynch, był jednym z najbogatszych ludzi w Argentynie - oficjalnie uciekinier z Anglii do Argentyny, gdzie został gubernatorem Rio de la Plata. Pomimo tego wszystkie opracowania uważają Che Guevarę za pochodzącego z rodziny hiszpańsko - irlandzkiej, wywodzącej się z klasy średniej.

Po ukończeniu szkoły rozpoczął studia medyczne. Z powodu organiczonej wydolności fizycznej został uznany przez argentyńską komisję poborową za niezdolnego do służby wojskowej. W 1953 roku w trakcie podróży motocyklowej po Ameryce trafił do Gwatemali, gdzie poznał swoją przyszłą żonę, peruwiankę Hildę Gadeę Acosta, a przez nią również wielu wpływowych urzędników rządu Gwatemali oraz kubańskich rewolucjonistów związanych z Fidelem Castro.

Po zorganizowanym w Gwatemali przez CIA puczu z wyrokiem śmierci opuszcza kraj i udaje się do Meksyku, gdzie pracuje jako lekarz, wykładowca uniwersytecki oraz dorabia jako fotograf. Po roku pobytu w Meksyku , w 1955 poznaje Raula Castro, a przez niego również Fidela. Przystępuje również do Ruchu 26-Lipca, organizacji rewolucyjnej mającej na celu obalenie Batisty. Wraz z Fidelem bierze udział w nieudanej inwazji na Kubę w 1956, po czym ocaleli z pogromu rewolucjoniści ukrywają się wśród kubańskiej biedoty. Guevara zajął się wtedy tworzeniem fabryk materiałów wybuchowych, organizacją szpitali polowych oraz wydawaniem gazety i uruchamianiem rozgłośni radiowej. Został nawet mianowany przez Fidela Castro na dowódcę drugiej kolumny rewolucyjnego wojska.

W grudniu 1958 partyzanci Che Guevary zdobyli Santa Clarę, co otwarło drogę do Hawany, którą ostatecznie udało się Guevarze zająć 2 stycznia 1959 (jego Radio Redebe podawało, że Hawana została zajęta przez rewolucjonistów już w sylwestra, co spowodowało ucieczkę Batisty na Dominikanę oraz wzmocnienie chęci do kapitulacji dowództwa sił rządowych). W nowym rewolucyjnym rządzie Guevara zajął się reformą rolną. Polegała ona na tym, że wszystkie majątki ziemskie powyżej 1000 akrów (4 km2) zostały znacjonalizowane. Znacjonalizowano również wszystkie amerykańskie cukrownie na wyspie. Wkrótce objął stanowisko ministra skarbu oraz prezesa Banku Centralnego. Również czynny był na arenie międzynarodowej jako ambasador Kuby przy ONZ czy w misjach dyplomatycznych w Europie i Azji. 24 lutego 1965 wygłosił swoje ostatnie publiczne wystąpienie podczas konferencji w Algierze, gdzie skrytykował ZSRR za współdziałanie z krajami kapitalistycznymi w ekploatacji trzeciego świata. Dwa tygodnie później zrezygnował ze wszystkich funkcji publicznych na Kubie i zniknął z życia publicznego.

Odnalazł się za to w Kongo 24 kwietnia 1965, gdzie wraz z kontyngentem kubańskim walczył w partyzantce w wojnie domowej. W listopadzie jednak z powodu ataku astmy opuścił Kongo i udał się do Dar es Salaam, w Brytyjskiej Afryce Wschodniej, a później do Pragi. Korzystając z podrobionych przez kubański wywiad dokumentów oraz zmieniając wygląd przybył w listopadzie 1966 roku do Boliwii posługując się urugwajskimi dokumentami na nazwisko Adolfo Mena Gonzales. Przystąpił tam do organizowania partyzantki, ale 8 października został schwytany, a dzień później rozstrzelany.

Che na kubańskie banknoty trafił dopiero w 1983 roku i pozostaje na nich do dnia dzisiejszego.

---

tagi: kuba  banknoty 

	Pioter
	28 marca 2019 19:14

6     1433    7 zaloguj sie by polubić