Lud Aszanti (to dzisiejsza Ghana, a dawniej Zote Wybrzeże) ma ciekawy mit o ..... kupowaniu mitów.

Właśnie tak jest to obecnie intepretowane przez uczonych w piśmie. Ale przejdźmy do konkretów.

Pewen pająk imieniem Kwaku Ananse zapragnął zakupić od boga nieba Nyankopona jego opowieść. Udał się więc do niego i zapytał go o cenę. Nyakopon początkowo go wyśmiał, ale później zaproponował cenę. Miało nią być dostarczenie pytnona Onini, lamparta Osebo, wróżki Mnoati oraz szerszenia Mboro. Zadanie te wyglądało na niewykonalne, ale Kwaku zaproponował, że przy tak niskiej cenie sam z własnej woli dorzuci jeszcze swoją własną matkę.

Gdy Kwaku wrócił do siebie opowiedział o wszystkim żonie, a ta pomogła mu wymyślić sposoby na schwytanie poszczególnych stworzeń.

Pytona pokonał sprytem. Miał z sobą liście palny i udawał, że chce sprawdzić, czy są one dłuższe od Oniniego. Ten zgodził na pomiar, ale natychmiast został skrępowany i dostarczony do Nynkopona, który położył na nim swoją dłoń i uznał go za swą własność.

Szerszeń dał się złapać kryjąc się przed deszczem w tykwie, którą Kwaku miał przy sobie i do której go uprzejmie zaprosił, aby ten przeczekał nawałnicę. Wróżka okazała się łakomczuchem i przykleiła się do lalki, która częstowała ją słodkimi batatami. Najtrudnej jednak było z lampartem, gdyż samo wykopanie pułaki nie pomagało i Kwaku musiał jeszcze stoczyć walkę z Osebom. Każde stworzenie po schwytaniu Kwaku dostarczał do Nynkopona, który powtarzał ceremonię. Na sam koniec Kwaku poszedł do swojej matki i wytłumaczył jej, że odda ją bogowi niebios w zamian za jego opowieść, a ta pokornie poszła za synem.

Gdy Kwaku dotarł do Nynkopona, ten zwołał swoich generałów i przedstawił im zawartą transakcję oraz potwierdził, że pająk Kwaku dopełnł wszystkich jej warunków, a nawet z własnej woli dorzucił do puli również własną matkę. Wobec tego uroczyście przekazał mu swoją opowieść i potwierdził, że od tej chwili jest ona również opowieścią należącą do Kwaku Ananse.

Tyle mit, który mówi zupełni o czymś innym, niż to się wydaje uczonym w piśmie. Mit ten bowiem mówi o tym, że Afrykanie, a przynajmniej lud Aszanti, mieli dość dobre kontakty z Olimpijczykami. A ci ostatni wcale nie byli zainteresowali kością słoniową, złotem czy rzadkimi roślinami. Interesowali ich wyłącznie niewolnicy, których lud Aszanti (Pająki) pozyskiwali w najróżniejszy sposób: w walce (lampart), podstępem (pyton), udawaną dobrocią (szerszeń i wróżka), a w ostatecznosci nawet wydając swoich pobratymców. W zamian za niewolników Pająki otrzymywały dostęp do unikalnych technologii.

Handel taki nie mógł się odbywać w sposób opisywany przez Fenicjan czy później przez Portugalczyków. Opisu technologii nie da się pozostawić na plaży i czekać na to co za nią zaproponują tubylcy. Zresztą pozostawieni sami sobie na plaży niewolnicy też pewnie by się rozbiegli. Więc pewnie odbywało się to w wielkich miastach handlowych (mit wymienia kilka z nich: Kokofu, Bekwai i Sumengya, ale jednak te miasta nie otrzymały opowieści od Nynkopona).

Jescze jedna ciekawostka. Diodor opisując Masajów (tak, aż tak daleko sięgają jego opisy) pisze, że na zachód od ich siedzib znajduje się sawanna a za nią dżungla, jednak obie są opanowane przez jadowite pająki i skorpiony, więc sami Masajowie się tam nie zapuszczają i nie widzą, co tam może się znajdować.

Wygląda więc na to, że dorzecza Nigru i Konga zostały opanowane przez Pająków, którzy nie chcieli się mieszać do wojen pomiędzy Olimpijczykami a Wężami, jednocześnie zaś bardzo skutecznie (bo praktycznie do lat 20-tych XX wieku) chroniły dostępu tym dwom organizacjom do własnego świata.

---

tagi: afryka  mity 

	Pioter
	15 kwietnia 2023 06:37

13     1029    8 zaloguj sie by polubić