Przeglądam teraz książeczkę Tadeusza Wojechowskiego O Piaście i o piaście, w której rozprawia się z kroniką Jego Eskcelencji biskupa Kadłubka i późniejszymi polskimi kronikami, nazywając je dziełami literackimi, bowiem powstały w okresie późniejszym niż Kronika Gala Anonima.

Skupia się Wojciechowski w tej pracy na wykazaniu pochodzenia nazwy polskiej dynastii. Zupełnie mnie to nie przekonuje, bowiem Tadeusz Wojciechowski, pomimo (a może właśnie dlatego, że) posiadania tytułu profesorskiego, był fałszerzem. Nie. Nie fałszował dokumentów. Po prostu licząc na to, że nikt niczego nie sprawdzi, tworzył nowe, istniejące wyłącznie w jego przypisach. Ale to nic specjalnego nie było. Tak w XIX wieku robiła większość naukowego świata. Jeśli jakiegoś dokumentu nie było, to go wymyślano. A czasem nawet tworzono.

W tej książeczce jednak nasz uczony fałszerz przywołuje publikację Sternberga Geschichte der Juden in Polen, gdzie ten ostatni opisuje, że tak w zasadzie to żadnego wyboru Piasta na nowego władcę Polan po obaleniu Popiela nie było. A cała sprawa miała się nastepująco:

Po śmierci Popiela była narada w Kruszwicy, panowie nie mogli zgodzić się, aż ktoś poradził: obrać królem tego, kto jutro o brzasku pierwszy przyjdzie do miasta. Postawiono straże na moście przed bramą; a tym kto nazajutrz pierwszy przybył, był żyd, Abraham Prochownik. Straże wiodą go do miasta, a panowie ofiarowują koronę; on odmawia, oni nalegają. Wtedy  Abraham zażądał jednego dnia do namysłu, zamknął się w domu i surowo zakazał, aby nikt nie śmiał przerywać mu modlitwy. Modli się już przez dwa dni i dwie nocy. Na trzeci dzień  tamci już nie chcieli dłużej czekać, a chłopek Piast odezwał się: naród nie może być bez głowy,a skoro Abraham nie chce wyjść, to ja go mocą z domu wyprowadzę; i derzył siekierą we drzwi. Wtedy Abraham wyszedł i rzekł: tego obierzcie królem; ma rozum, bo powiedział, Że naród nie może być bez głowy; ma też odwagę, bo ośmielił się być mi nieposłusznym; jemu więc dajcie koronę, a podziękujecie za to Panu Bogu i Abrahamowi Prochownikowi.

Wojciechowski zastrzegł się, że nigdzie nie znalazł potwierdzenia tekstu Sternberga, ale sami Państwo przyznacie, że wersja przez niego podana jest dość fantastyczna. Ale pewnie oparta jest na jakimś żydowskim podaniu.

Wojciechowskiego zastanowiło jeszcze jedno. Nie potrafił w żaden sposób wyjaśnić przydomka tego żydowskiego kupca. Nie potrafił też wyjaśnić, czy kupiec ten był tożsamym z jednym z posłańców, którzy przybyli do Piasta na potrzyżyny.

Co jednak możemy próbować stwierdzić? Obalenie Popiela Wojciechowski ustalił na rok 842. Na ten sam rok, w którym Ludwik Niemiecki i Karol Łysy w Strasburgu związali się przysięgą przeciwko Lotarowi, a w Bizancjum zmarł nagle cesarz Teofil. W tym samym roku śmierć dosięgła też kalifa Al-Mutasima.

Oczywiście wybór władcy dobywał się wówczas na wiecu. Nazywało się to później elekcją. I oczywiście możliwe było, że wśród elektorów pojawił się jakiś żydowski kupiec, który wskazał konkretnie na Piasta, a elektorzy (jak zawsze w takich przypadkach) poszli za głosem rozumu, który odpowiednio brzęczał każdemu z nich w sakiewkach.

W zasadzie jednak, to w późniejszych od Wojciechowskiego czasach skrócono listę władców Polski i rozpoczęto ją od Mieszka I. Dlatego do tych rewelacji podanych przez Sternberga nikt z historyków już nie wracał.

---

tagi: żydzi  niemcy  polska  historia  piastowie  elekcja  polanie  wojciechowski  sterberg 

	Pioter
	22 września 2023 08:19

21     1514    9 zaloguj sie by polubić